Weer naar school

Spring holiday, zoals ze hier de paasvakantie noemen, is weer voorbij. Het gewone leven begint weer. Dus de wekker loopt weer rond 6 uur af en langzaam ontwaakt het gezin. Vooral Nikkie heeft problemen. Die kan maar niet wakker worden. Niet gek overigens, want ze liep nog te spoken toen wij naar bed gingen. Ook Joey zijn bed ligt, vindt hij, veel te lekker.

Maar al gauw zitten we

te ontbijten. Het brood met meer zout en olie ipv boter is toch meer gerezen en lekkerder van smaak. Maar we blijven proberen. Van de kinderen mag het best iets luchtiger, maar wij (de ouders) vinden de structuur mooi.

Gisteren kregen we nog een telefoontje van Arjen en Nicolien. Lekker helemaal bijgekletst! Het duurde dan ook even (2uur), maar het was erg gezellig met aan beide kanten de speaker aan. Ook opa belde nog even "met de kotertjes", zoals opa de kinderen noemt. Hij is apetrots dat zijn koekjes de wereld over "vliegen". Hij vertelt over het feestje van Maxime en dat we zijn lekkere appeltaart weer gemist hebben. Ja pa, maak ons maar weer lekker met deze verhalen!Vanmiddag belt mijn zus weer terug, de batterij is weer opgeladen en vervolgens kletsen we deze weer leeg. Misschien toch eens een tweede telefoon aanschaffen zusje!?

Maar ik loop weer op de zaken vooruit. Enfin, rond half 9 belt Cathy, ze heeft een afspraak gemaakt bij de kapper en ik kan mee als ik dat wil. Ja, dat laat ik me geen tweede keer zeggen, want de eerste kapster beviel niet echt en was nogal onpersoonlijk. De 2e keer dat ik er kwam knipte ze een compleet ander kapsel dan dat ik gevraagd had. Ja, dan vraag je om problemen als je dit niet eerst overlegt....

De afspraak bij de nieuw kapper was rond half elf. Dus snel in huis nog wat opgeruimd, wasje in het machine en weg waren we. Het bleek een klein huisje te zijn dat omgebouwd is tot kapsalon, nagelstudio, zowel handen en voeten en schoonheidsspecialiste.

Na er een paar uur te hebben doorgebracht, waren we er weer een stuk meer op vooruit gegaan. Mijn haren zaten eindelijk weer naar mijn zin. De voetjes klaar voor de zomer, voorzien van nagellak (de nagellak uit Helmond, the Netherlands). Cathy had ook haar wenkbrauwen laten waxen. Niets voor mij, ik kijk dan liever toe. Maar ik moet toegeven, het resultaat was perfect en dat in 2 minuten!

De kappersprijzen zijn hier een heel stuk leuker, vinden we. Wassen, knippen en fohnen voor $28,- en dat met Redkin producten!

En daarna besluiten we maar te gaan lunchen, he wat vervelend weer!!! We besluiten naar La Villa te gaan, een Italiaans restaurant met een Italiaans kok. Er zijn hier erg veel Italiaanse tentjes te vinden, met weinig Italiaans behalve de naam en het menukaart!

Bij La Vila is het anders! Als appetizer eten we verse calamares, maar ook de ravioli met kreeft smaakt verrukkelijk. Ook Cathy's kalfsvlees smelt op de tong.

Fijn toch weer te merken dat wij Europeanen blijkbaar voor betere kwaliteit gaan. Dit bedrijfje is 7 dagen per week open van 11 tot 11.

En altijd zijn de eigenaars aanwezig, wat een leven en dat met een zoontje van bijna 2 en een dochter van 11.

Rond 2 uur ben ik weer thuis.

Als avond eten voor Jack en de kinderen maak ik wraps en zelf eet ik brood. Ook maak ik vast de voorbereidingen voor een rozijnenbroodje met spijs, met als extra kaneel erin. Dat hebben we hier leren eten, alleen spijs kennen ze hier niet. Deze had ik een paar weken geleden, met het oog op Pasen gemaakt, maar helemaal vergeten!

Oja, heb ik al verteld dat Jack gisteren gekookt heeft???

Zelfgemaakte frietjes met kip uit de oven en sla!!!!!!!!
En dat allemaal dankzij het telefoontje van Arjen en Nicolien!!!!!!
En dat wij het ook allemaal ERG lekker vonden, Jack!!!!!!!!!
En wij dit echt voor herhaling vatbaar vinden!!!!!!!

Een nieuw blog erbij!

Jaja, deze dame heeft eindelijk haar vele foto's van mozaiekwerken vastgelegd op een blog.
Het is in mijn ogen een genot om te bekijken. Zo komen er eeuwen oude marmeren vloerpatronen in voor, Byzantijnse kunst (veel al smalti, het glas dat nog volgens oud procede gemaakt wordt), maar ook moderne werken van schilderijen en beelden van grote kunstenaars die vertaald zijn in mozaiek.
Hoe je er moet komen? Hiernaast staat een linkje boven mijn foto of je drukt gewoon op http://miranda-mozaiek.blogspot.com/ zo kom je er ook. Veel plezier ermee, wie weet wordt er hiermee nog inspiratie opgedaan.

PS: Werken die gemaakt zijn op school in Wilrijk (B), heb ik niet toegevoegd. Wanneer een van jullie, oud mede-studenten, er bezwaar tegen heeft dat werk gepubliceerd wordt op internet via mijn blog, laat dit dat weten. Ik wil alleen werk met jullie toestemming plaatsen.

De goden verzoeken?

Nadat ik gisteren al die mooie voorjaarsfoto's op deze blog geplaatst heb, worden we vanmorgen wakker en blijkt het gesneeuwd te hebben. Hier en daar ligt er nog sneeuw, maar het is gelukkig al aan het smelten.

We proberen het nieuwe brood. Erg lekker, maar er mag meer zout in de volgende keer denken we.

Anya mijn zus belt ondertussen en valt helaas al weer snel weg, want de batterij van haar telefoon was leeg. Na wat verwoede pogingen op de computer via msn, die ook niet echt willen lukken, wachten we maar weer betere tijden af.

We bellen Maxime vandaag, want die wordt morgen alweer 13 jaar. Ze verteld dat ze een leuk feestje heeft gehad, met een lekker appeltaartje van opa en veel kado's.

Dat het heeft gesneeuwd valt weer tegen, maar voor de tuin is het hard nodig, want mijn blauwe druifjes komen niet echt op, terwijl ik wel al bloemontwikkeling zie tussen het loof. Zou ik dan toch de goden verzocht hebben........................? Maar een voordeel heeft het wel, de vogels staan al weer op een rij te wachten.

Lentefoto's

Brood enzo

Een broodbakmachine hebben is een ding. Er brood mee bakken is een andere! Na eerst 3 weken tegen het ding aangekeken te hebben en flink op internet te hebben gegoogled, kwam ik toch maar weinig normale bruine brood recepten tegen. Maar na mijn oproepje op de blog kwamen er eindelijk wat recepten binnen, die ons duidelijk beter leken.
Dus het recept, een reactie van Silvia, meteen geprobeerd, wat resulteerde in dromen over Europees eten.
De ochtend erna hadden we er allemaal veel zin om het nieuwe brood te proeven. Drie van ons vonden het lekker. Manlief (die bij een bakker gewerkt heeft, in een heel ver verleden) wilde ook nog andere probeersels proeven, dus de 2e dag werd er een krentenbroodje met kaneel gebakken. Ook lekker, al proefden we weinig kaneel. Het maakt ons enthousiast en vandaag wordt er wederom een bruin broodje gebakken, ditmaal met boter ipv olie en echte melk erdoor. Vanzelfsprekend zal ook daar het resultaat van bekend gemaakt worden!Het leuke van de broodbakmachine is dat het niet veel werk vergt! Kwestie van ingrediënten erin, programma kiezen en twee tot drie uur wachten. Het resultaat is een heerlijk vers brood! En kennelijk kan ik er ook jam in maken. Moet ik binnenkort eens gaan uitvogelen.

Het was de afgelopen dagen heerlijk weer, zeker 20 graden of meer! Maar vandaag zijn de temperaturen duidelijk weer kouder, 13 graden maar en voor aankomende nacht wordt er weer nachtvorst voorspeld. En voor morgen weer onder de 10 graden.
Beide buren zien we ijverig in de tuin werken. Zo maakt een overbuurman een wit hek alleen aan de voorkant van de tuin. Wel mooi, maar ik begrijp niet precies het doel ervan.......wellicht volgend weekeind een andere kant! Een andere overbuurman plaats rond de bloemperken keien. Dit lijkt een doel te dienen; ik vermoed dat dit het vocht beter vasthoudt en onkruid tegengaat.Ook bij een nieuw huis is het gras ingezaaid! Bijzonder om te zien, want de methode is zo verschillend dan dat wij die kennen. Het graszaad wordt samen met hooi gespoten op het land en binnen een week komt er al een groene schijn door en na twee weken ligt er duidelijk een grasveld. Elke keer als wij graszaad gestrooid hebben zitten er vele vogels in de tuin, en het gras groeit niets! Dus gebruik van hooi laat het beter broeien en de vogels komen minder snel, valt ons op. Een troost, we houden zo vele vogels in leven. Zo ook deze prachtige kraaien.

Ook de bouw van een huis in de straat vordert behoorlijk, zoals julie zien. We zijn benieuwd wanneer het klaar is. Ik vermoed dat ze hier nu al drie maanden mee bezig zijn.

De kinderen hebben heerlijk in Joeys nieuwe bed geslapen, gelukkig, want het is toch altijd even wennen. Nikkie afgelopen vrijdag met Mahika gespeeld en ze heeft zelfs gefietst, weliswaar maar even, maar toch. Blij dat ze het nog kon!

Vandaag zijn we gaan winkelen, lekker struinend de mall door, een blender uit de aanbieding meegenomen om grotere hoeveelheden smooties te kunnen maken. Lekker met de zomervisite in het vooruitzicht! Ook struinen we wat bij Barnes en Nobles, wat een heerlijke boekenwinkel is dit! We kunnen er uren lopen, lezen, wat drinken en eten. In de winkel zelf is er een Starbucks, waar ze koffie, thee, smoothies en lekkernijen verkopen. Zo nu en dan zijn er zelfs proeverijen. Erg leuk!

Oma heeft ook nog gebeld. Die heeft zin in haar reisje, want het regent haar teveel naar de zin in het Nederlandse land. Samen kijken we nog even naar de hoeveelheid koffers die ze mee mogen nemen. De omvang van de koffers mag 1.58 zijn per stuk. Per persoon dus 2 koffers die
23 kilo per stuk mogen wegen. Dus opa en oma mag onze lijst nog groter worden? Hihihihi......!!!

Behalve opa Piet hebben er nog gebeld, gemaild en broodrecepten doorgestuurd, ook deze gaan we proberen. Allemaal bedankt hiervoor. Voorlopig zijn we nog wel even aan het uitproberen, maar het ultieme recept wordt zeker duidelijk op de blog vermeld.

Alweer donderdag!

De dagen vliegen voorbij. We hebben vandaag lekker relaxed, want Joey stond op met een erg stijve nek. Zo een waarmee hij alleen naar rechts kon kijken. Erg lastig voor hem, vooral tijdens etenstijd. Maar naarmate de dag vordert gaat het gelukkig een stuk beter. De White Flowerolie van de toko (nog uit Nederland) werkt prima!

We kregen gisterenavond een telefoontje dat Mahika (een vriendinnetje van Nikkie) vandaag niet kon komen spelen dus of het dan vrijdag kon. Dus dan maar vrijdag.
Michael, nog steeds aan het logeren, wil graag naar huis nu Joey erg weinig kan en hem niet alle aandacht kan geven, dus hij wordt 's morgens opgehaald. Jammer, maar we snappen het wel.

Maar het zijn geweldige temperaturen met 23 graden in de schaduw, toch willen ze een pyama-dagje houden. Ach, vooruit maar, we moeten toch thuis blijven omdat er een nieuw bed wordt bezorgt ergens in de ochtend. Rond twee uur arriveert het. Voorlopig maar even in de garage, want het andere bed moet er nog uit.

Via de MSN op Joey's computer, komen er vele oude klasgenootjes van Joey langs en we kletsten wat met Anouk en Olav. Leuk om ze weer te zien en te horen. Al gauw zit Nikkie ook met Amy, haar hartsvriendin uit Roosendaal, te kletsen en spelen. Haar moeder Margot belt mij en we kletsen honderd uit, wel bijna twee uur. Erg gezellig Margootje!!!!

Ik loop een rondje door de tuin en zie dat de eerste tulp in bloei staat. Erg uniek hier, want het is een lekkernij voor de herten. Maar omdatde meeste bossen in de omgeving in het najaar gerooid zijn, zien we ze de laatste tijd niet meer zo veel. Dat is wel jammer.

Hopelijk komen ze, wanneer de nieuwe wijk naast ons ver klaar is, misschien wel weer terug. Er wordt daar trouwens in een razend tempo gebouwd. Vanmiddag telde ik al 28 huizen die er afgelopen zomer nog niet stonden. De eerste bewoners zijn al gearriveerd. Niks geen recessie hier blijkbaar!

Zo komen er dit jaar in Lynchburg, minimaal 500 banen bij en worden er ook enorm veel apartementen complexen gebouwd. Zowel rondom de universiteiten als op de nog lege weilanden overal in de omgeving.

Zo zien we wat er in een rap tempo in de zeven maanden dat we hier wonen is bijgebouwd, maar we zien ook dat er op een dag een bijzonder pandje wordt afgebroken. Het huisje met de vele kerstversieringen waar ik ergens op mijn blog nog wat foto's van heb staan. Jammer, volgende winter geen verlicht stukje meer op weg naar Jack zijn werk.....

Na het eten wordt er bij Joey op zijn kamer nog even met meubelen gesleept en het nieuwe bed is vrij snel opgemaakt. Nikkie mag een nachtje logeren in broers nieuwe bed. Ben benieuwd of ze lekker erop zullen slapen, want het is een stukje harder dan ze gewend zijn.

Gisteren vroeg ik om recepten en Sylvia reageerde al heel snel, momenteel staat dus ons eerste broodje in de broodmachine! Het lijkt erg goed te gaan. Morgen proeven we de smaak en weten we meer te vertellen. Spannend! Joey hoopt al op een rozijnenbroodje, en wie weet.

Zo kreeg ik van Petty ook een mailtje met recepten. Gaan we zeker proberen. Enne zo zat er bij de post een kaartje met een briefje waarin stond dat ze 8 pakjes bloemzaad eruit hadden gehaald, want deze mogen het land niet inkomen. Jammer hoor, wel heel lief geprobeerd.
Dus bleef een kaartje achter waarop stond: veel plezier ermee! Gelukkig stond er nog een leuk bloemetje op de voorkant ervan. Daar kijken we nu maar een hele zomer tegen aan.....hihihi.

Paasvakantie

De kinderen hebben een weekje paasvakantie. Ze slapen lekker uit en we mesten de slaapkamers uit. Vooral bij Nikkie was dat erg nodig, want daar was destijds weinig van terecht gekomen. Er wordt nu maar liefst een container gevuld met met name papier, heel veel papier. Op school krijgen ze wekelijks rond de 15 papieren mee en die bewaarden we. Maar ook al haar tekeningen en briefjes die ze zelf heeft getekend en geschreven in het zij Nederlands dan wel Engels moesten eerst allemaal bewaard blijven. Maar ze kreeg het niet meer geordend en dus mocht ik er heerlijk veel van wegdoen.
Ook kwamen we veel snoep tegen. Want van elk feestje, Kerst, Valentijn, Halloween had ze snoepverzamelingen staan. Die hebben we nu beneden in de snoeppot gedaan voor de liefhebbers. Echt snoepen doen we hier niet meer zo veel.....oké anders....bijna elke dag een bolletje ijs en een koekje en dat is het wel. Alleen hebben we niet het idee dat we er nu slanker op geworden zijn. Bij gebrek aan weegschaal (een Nederlandse met kilo's) hebben we geen idee meer wat we wegen. De kleding van Jack en mij passen nog, maar zit wat strakker rond de taille. De kinderen groeien ook in de lengte, dus da's logisch dat die op een gegeven moment nieuwe kleding nodig hebben. Gelukkig komt het mooie weer eraan en we nemen ons voor om lekker te gaan wandelen.

Vandaag zijn we gaan kijken bij een mini-tuincentrum in de buurt. Deze ligt, verstopt, op weg naar Jacks werk en onze buurman attendeerde ons erop. Even gaan kijken en deze blijkt aantrekkelijker geprijst dan die andere, al had die veel meer keus. Dit bedrijfje kweekt zelf en de andere voert de meeste zaken in. En dus hebben we afgesproken dat ze begin volgende maand ook eens lang komen voor een offerte.
Van die andere contracter heb ik overigens nog niets gehoord of gezien. Ik zal hem toch nog eens bellen!

Michael komt spelen en blijft ook weer slapen. Zo even waren ze aan het trampolinespringen maar ze kwamen snel binnen, want "ineens erg warm hoor mam". Gezellig dus weer beneden spelen. Nikkie speelt morgen met Mahika en ook dan slapen de dametjes samen. Waar weten ze nog niet, we zien wel.

Morgen komt Joey zijn nieuwe queensbed, een tweepersoons boxspring, want lage bedden kennen ze niet. Alleen bij Ikea, maar om nou acht uur te gaan rijden is ook weer zo overdreven, ze versturen geen matrassen.
De kinderlogees slapen in het vervolg dus bij onze kinderen op de kamer. De rest mag in de basement tijdens het zomerseizoen, want daar is het waarschijnlijk een stuk koeler. We moeten wel nog iets verzinnen zoals horren, want de deuren open te zetten is geen goed idee met slangen in deze streken.
Nog een week of twee en dan komen opa en oma van Paemel, ook die zijn al aan het aftellen. Zo vroeg oma nog welke kleding ze mee moet nemen. Mam, je ziet het; neem van elk seizoen maar wat mee in de koffer! Het mooie weer lijkt eraan te komen, maar het kan hier nog vriezen tot half april.
Ik vermoed dat oma het moeilijk heeft, want regelmatig huilt ze als ze ons hoort, maar hopelijk verbeterd het, als ze ziet hoe we nu wonen. Ze kan zich het dan ook beter voorstellen. Want heus een slecht leven hebben we hier niet....het is alleen totaal anders!

"Of we echte Jet setjes aan het worden zijn", vragen Arjen en Nicoline. Nee hoor, hier is golfen zoiets als voetballen in Nederland. Je hoeft hier geen Golf Vaardigheids Bewijs of dure lidmaatschappen te hebben. Je kiest gewoon een golfbaan uit en belt voor een afspraak. Er is geen echte dresscode, alleen sneakers en makkelijke kleding. Natuurlijk lopen er ook echte rond. maar die kom je amper tegen. De banen zijn zo uitgestrekt en door vele bossen onderweg zie je enkel je voorganger en opvolger op afstand. Maar zeg maar zelf, zijn we het al?

Vandaag nog even met Stan, een oud collega van Jack, op de plugoo zitten schrijven. Zo af en toe lukt het om weer eens contact met het Nederlandse te hebben. Oké met Ellen, mijn vriendin uit Terneuzen bijna dagelijks. Maar die is vaak 's nachts voor jullie en 's avonds hier on-line. We hebben altijd veel te kletsen is het niet Ellen? Over het weer, eten, kinderen,het nieuws,tv-programma's, de politiek en de Amerikanen. Je ziet wel we raken nooit uitgekletst.

Gisteren avond keek ik nog op de blog van Kastelke en wat lees ik daar dat ze het havermoutkoekjesrecept ook uitgeprobeerd heeft! Ze vonden het de lekkerste koekjes ooit. Leuk hé opa Piet? Je ziet de recepten vliegen de wereld rond.
Want op het stukje hiernaast lees ik regelmatig dat er naar de recepten gekeken wordt. Grappig niet?
Dus als er nog wensen op kook- en bakgebied zijn, laat maar horen. Zo zou ik graag broodrecepten voor de broodmachine willen ontvangen. Graag Nederlands of Vlaamse recepten. Alvast bedankt!!

TWEEDE PAASDAG
Maandag, tweede paasdag in Nederland staan we op met grauw en grijs weer, er wordt sneeuw voorspeld. Hier blijkbaar niet zo vreemd want er staan geen records in de krant net zoals bij jullie. Maar toch doet het raar aan hoor! Gisteren nog 19 graden en vandaag loopt de temperatuur niet hoger op dan 3 graden. Wat een verschil!!

Voor donderdag a.s. moet het weer naar de 20 graden en hoger gaan lopen. Dit sterk wisselende weerbeeld schijnt zo door te kunnen gaan tot half april. Het kan dus vriezen maar het kan ook zomerweer zijn. Later op de dag gaat het inderdaad sneeuwen, al smelt deze gelijk weer weg.

Eerste Paasdag (ook de enige)

Vandaag zitten we rond half 10 fris aan tafel. Op het gemak ontbijten we zonder de gewoonlijke paasstol en verscheidene broodjes. We zijn aan het veramerikanen; drie van ons zit aan de cornflakes en alleen Jack eet zijn felbegeerde boterham met stroop. Wel alle vier met een plak ontbijtkoek erbij.
Vervolgens krijgt Jack een telefoontje van het bedrijf, er is weer iets mis en hij besluit er toch maar weer even heen te gaan. Ondertussen kletsen en zien we mijn familie via de msn en wensen elkaar vrolijke paasdagen toe. Gelukkig is Jack bijtijds terug en als onze Engelse vrienden komen zitten we al gauw aan de koffie en thee met worteltjestaart. Nooit gedacht dat we die ooit zouden lekker vinden, gezien het bekende mopje hierover. Dit eindigde met: vies he.
Vandaar.

Michael is erg opgewonden en springt zenuwachtig heen en weer. We verstoppen alle eieren en konijnen in de tuin. Ik weet niet wie het leuker vinden, de kinderen of wij. Na een kwartier verstoppen mogen ze komen.

Echt lachen, al die zoekende ogen van de toch al grote kinderen, maar iedereen geniet met volle met volle teugen. Ze vertrekken alle drie met een mandje om zoveel mogelijk eieren te rapen. Ze speuren door de hele voor en achtertuin.
Cathy had de grote plastic eieren, waarin je dus meer ruimte in hebt om iets in te verstoppen, meegebracht. Het nadeel van die grote eieren is, dat ze die al van ver zien liggen.

.

Het is een heuse strijd tussen de jongens, want die rennen om ter snelst naar het volgende ei. Na een klein half uur zijn alle eieren eindelijk gevonden.

Gelukkig was het droog gebleven. We snoepen wat met de kinderen mee en besluiten ons favoriete kaartspel :two's & trees te spelen alvorens we gaan gourmetten.

Na dit spel dekken we de tafel en ervaart Michael voor het eerst wat het is om zijn eigen eten te moeten koken, ahum bakken en hij geniet er van.

Vooral de hamburgers scoren goed bij de kinderen.

Wanneer we klaar zijn lopen we nog een stukje in de straat en spelen nogmaals het kaartspel. Na afloop mogen onze kinderen mee gaan logeren naar Paul en Cathy, morgen mag Jack weer gaan werken en dus kruipen we maar weer bijtijds in bed.

Goede Vrijdag: Jack en ik gaan golfen, zonder kids

Wanneer we wakker worden (6 uur) is het nog donker. Een piepklein streepje licht verschijnt als we ons aankleden. Joey en ik zijn vandaag de eerste. Ik was sinds vijf uur wakker en na nog een aantal keer draaien, maar even gelezen. Jack en Nikkie maken we rond 7 uur wakker, dus zitten we even laten samen te ontbijten. We hebben hier een soort cornflaces ontdekt en die vinden we wel lekker. Die is nl. al gezoet en er moet er alleen wat melk bij.

Joey had deze week nog niet op school gegeten en gaat dat dus vanmiddag doen. Dus vandaag hoeft hij geen brood klaar te maken. Vervolgens bellen we nog even naar Fabienne, want die was gisteren 11 jaar geworden. Terwijl de anderen opstaan breng ik Joey naar school en ben om zeven uur al in de winkel om melk en pizza's voor het avondeten te halen. Want Jack en ik gaan golfen met Paul en Cathy. Dat kan eens een keer want de kinderen gaan gewoon naar school. We hebben er zin in. Ondertussen schijnt er een fel zonnetje en waait het nog steeds. Niet zo stevig als gisteren, maar het is een fris windje dat vanuit de besneeuwde Appalachen komt. Straks toch maar een jas aan doen, want ik voel dat mijn spieren er van verstijven. Het belooft vandaag up in the 60's te worden.

Wanneer ik thuiskom zitten de andere twee al fris en fruitig aan het ontbijt. Tegen acht uur mag ook Nikkie naar school.

Ik had gisteren wat bloemen te weten; acht rode tulpen, drie takjes witte crysanten, twee takjes gipskruid en twee takjes bladeren voor....... schrik niet $30,-gekocht. Want echte paastakken zijn hier nergens te vinden.

Dus maak ik ondertussen een paasstukje met hetgene dat ik kon vinden uit onze voorraad uit Nederland en creeer wat paashoekjes.

s.

Ik wil toch een beetje Paassfeer in huis. Ook besluit ik een rondje door de tuin te maken en knip dan maar gefrustreerd wat stijve takken van een weet ik veel fruitboompje.

En maak er het beste van!.

HET GOLVEN

Rond kwart voor negen gaan we richting de golfbaan "London Down". Het plan is om 18 holes te gaan lopen. We huren vandaag de clubs want iedereen moet zijn eigen tasje hebben. We trekken onze sneakers en handschoentjes aan, evenals de zonneklep. Haha, alsof we erg ervaren zijn..... niet dus!

Jack is op de Wii met het golfspelletje een Pro, dus we we zij benieuwd of hem dat geholpen heeft (oefenen op het droge). Wanneer we aankomen staan onze Engelse vrienden al de kar in te laden en we zijn snel vertrokken. Er staat een frisse wind en we verkleumen er van. Ik ben maar al te blij dat ik mijn sjaal en jas heb meegenomen.

Ik zie de anderen, veel stoerder dan ik, rillen op hun plaats. Geen onverstandige beslissing geweest. Bij de eerste hole staan er nog vijf karretjes met wachtende mannen en dus fluisteren we zachtjes tegen elkaar, want je mag een ander zijn concentratie niet verstoren met geklets. Wanneer we aan de beurt zijn vertelt degene die het spel voor iedereen zo spoedig mogelijk laat verlopen, dat we The choise of the captain gaan volgen. Dit houdt in dat de gunstigste verste bal genomen gaat worden.

Zo komen we allen toch aan de bal maar is het spel sneller ten einde. Al snel merk ik mijn slag minder is dan de vorige keer. Mijn spieren verstijven door de koude wind. En ik krijg last van een soort spierverrekkingen. Maar ik laat me niet kennen en ga gewoon verder. Jack zijn oefeningen op de Wii blijken vruchten af te werpen! Zo wordt onze slagen gekozen als beste.

Dit is wel zo handig, want ik sla dr bal ook in de zandbak en mag hem er zonder slaan gewoon weer uithalen en vervolgens weer op de route mag plaatsen. We genieten van de mooie omgeving en het spel.

De vogeltjes fluiten en we horen zelfs boos gekwetter wanneer een bal van Jack met een bloedvaart over een grote plas schiet en bijna een vogel raakt!!

Het lukt Jack alle ballen goed over de plassen te krijgen. Iets wat wij deze keer niet voor elkaar krijgen. Halfweg op de baan krijgen we een telefoontje van John (een ex-collega van Jack) uit Nederland. Wat een leuke verrassing en gezien we het spel niet mogen ophouden krijg ik het telefoontje in mijn handen gedrukt. Jack is aan slag! En zo hoor ook ik zijn stem weer eens, erg leuk hoor John we genoten ervan en hopelijk jij ook.

Halverwege gaan we het clubhuis in voor een snelle plas en eetstop. Met broodjes vertrekken we naar de karretjes, waar we al rijdend eten want ze verwachten ons om twee uur terug.

Al gauw zitten we weer in het spel. Af en toe moeten we wachten op de voorgangers en genieten dan even van het zonnetje, vooral op windstille plekjes. Tegen tweeen zijn we klaar. Wat een heerlijk dagje buitenlucht en ontspanning was dit. Eenmaal terug in de auto voelen we ons rozig, onze huiden gaan gloeien alsof we door de ijzel hebben gefietst. We zien ons zelf met de minuut roder worden. Achteraf blijken we gewoon te zijn verbrand! Helemaal over het hoofd gezien. Volgende keer maar goed insmeren dus. Thuisgekomen spuit ik hier en daar wat sportspray op armen en bovenbeen en kruip een uurtje in bed mijn spieren op te warmen. En dat blijkt te helpen als ik een uurtje later er weer uitstap.

De kinderen komen thuis en hebben ook het vakantie gevoel. Zij hebben volgende week een weekje vrij. Er wordt naar Nederland gebeld met de familie en de trampoline en basketbalspel worden weer gebruikt. De rest van de avond brengen we door met elkaar, we halen wat filmpjes voor vanavond. Onder andere Elizabeth, lord of the Rings deel 1 en Hairspray, waarin John Travolta een vrouwenrol speelt. Na de pizza komt Sandra en Danielle langs en samen kijken we een filmpje.

Vochtig voorjaarsweer en een pakketje

Vandaag zijn de temperaturen opgelopen en er zit regen in de lucht. Ze hadden het begin deze week al voorspeld en het blijkt gewoon te kloppen! De lucht is zwaar bewolkt maar het is erg zacht weer. Het is rond de 17 graden en dat is vergeleken bij begin deze week lekker. Er was wel een zonnetje maar het was fris door de wind.

Het was oorspronkelijk de bedoeling dat de quiltlessen gingen beginnen. Maar zoals ik al eerder schreef kreeg ik te horen dat de lessen worden opgeschort naar volgende maand. Balen dus. Ik moet mezelf toch weer een beetje oppeppen, want ik had er echt zin in. Mijn tas met alle benodigdheden stond al klaar. Nu ben ik benieuwd of ze het nog vaker gaan uitstellen, want om dit nu van de zomer te doen lijkt mij ook niks.
Dan maar een lekker boek uit de kast en heerlijk lezen met en passant de was en strijk. Dat valt hier altijd erg tegen, want de machines kunnen 8 kilo verwerken en dus heb ik ook 1,5 keer zoveel op te ruimen en strijken.

In de namiddag zijn we aan het basketballen en plotseling ontdekken we een pakketje op de oprit.
Petty( uit Nederland) had wel verteld dat er een pakketje onderweg was, maar het is toch weer een verrassing als dat aankomt. En ook, wat er in zal zitten. Er bleek vanalles in te zitten; een verlaat verjaardagscadeau voor Nikkie: een Diddle-kaasblad en sleutelhanger en een pak witte vlokken. Nikkie glunderde en was weer helemaal blij, want dat had ze/ we al lang moeten missen.

Voor Jack keukenstroop van de Zeeuwse boerin en een pak koffie (jawel DE) met een koffieapperaat.

Die man zijn hele avond is goed en hij zwijmelt constant over zijn boterhammetje met stroop. De kan is eigenlijk ideaal voor op het werk, want de koffie is er erg slap. Voor Joey is er hagelslag en gestampte muisjes en voor mij een Libelle, de Magriet en een Ditjes en datjes. We krijgen trek in al die lekkere toetjes van de reclamefoto's die we zien in de bladen. Stom dat zelfs dit stikleuk is om te zien. En, niet te vergeten nasikruiden en satesaus ! Dat eten we dus morgen, ook weer handig om te weten. Dus Lintjes, jullie hebben ons hier weer eens heel erg gelukkig gemaakt!!!!


MIDDLE SCHOOL
Gisteravond ben ik naar een voorlichtingsavond geweest van de Middelschool voor Nikkie. Even ter uitleg: het openbare schoolsysteem is gebaseerd op 13 jaar onderwijs beginnend met Kindergarten voor vijfjarigen, en eindigend met de twaalfde klas, waarna leerlingen hun High school diploma behalen. Meestal doorlopen kinderen achtereenvolgens drie verschillende scholen: Elementary School, Middle School (in sommige staten Junior High School genoemd) en High School.

Dus het hele team werd aan de ouders voorgesteld en er was uitleg over wat haar/ons zoal te wachten staat. Het klinkt veelbelovend met veel projecten waaraan ze kan deelnemen. Aan veel van die projecten zit een wedstrijd vast, zoals dat hier de gewoonte is.
Waaronder een leesgroep voor kinderen die erg graag lezen , Math wiskunde dus en Science, wat dus een verzamelwoord is voor wetenschappen in de breedste zin. Ze kan ook een muziekinstrument leren bespelen, en bij die keuze horen zo wie zo twee voorstellingen in het volgend jaar. Nikkie kiest voor de fluit want daar heeft ze dit jaar mee leren spelen. Verder kan ze bij de Art-klas meedoen aan een naschools project; een toneelstuk waar ze nu al zin in heeft. Het is wel een erg grote school, maar er is een geluk, ze hebben de meeste uren in containerachtige klassen en die staan allemaal buiten het grote gebouw.


LADY'S WHO LUNCH......
Rond 11 uur komt Cathy en we besluiten naar de Farm Basket te gaan, een winkel met o.a. planten, veel snuisterijen en zoals de naam al zegt, je kunt er ook een hapje eten. Hier vond ik vorig jaar stroopwafels en Verduin koekjes, alleen deze keer helaas niets Nederlands meer. Wel veel Engelse koekjes en paaseieren in alle soorten. We durven beiden geen chocolade te kopen, want eigenlijk vinden we de Amerikaanse chocolade niet lekker. Tot we aan de kassa komen, waar kapotgeslagen chocolade paashazen om te proeven liggen. En wat blijkt, ze zijn HEERLIJK, en dus gingen we terug om wat van die paashazen te halen. Met de gedachte van:"hebben we toch iets lekkers voor de Pasen".

Vervolgens besluiten we dat het etenstijd is, we zijn weer in voor iets nieuws en het wordt Harber Inn. Een visrestaurant dat er aan de buitenkant erg leuk uitziet. Zelfs binnen komt de onderwaterwereld incl. piraten en visgeur ons al tegenmoet. We worden naar een tafeltje gebracht met erop een plastic zeiltje, ja da's al weer minder. We besluiten een grote gegrilde scampie-dish te nemen, want zo verteld Cathy dat het erg grote scampies zijn," van wel een hand groot". We nemen er een salade bij van de saladebar. Al gauw staat de ober er weer met een plastic bordje, we voelen ons net kleine kinderen op een feestje. Eenmaal bij de saladebar bijkt plastic wel erg in de mode te zijn in dit restaurant. Tupperware doet het hier goed blijkbaar. Enfin, al snel blijkt dat de sla er wat uitgedroogd bij te ligt en we beginnen het ergste te vrezen. Vooral als we merken dat onze schoenen de neiging hebben om aan het plastic vloertje te blijven plakken. We gieren het uit, "waar zijn we nu toch in hemelsnaam beland?".
We zitten net weer aan tafel of de grote scampies, die dus gewone scampies blijken te zijn, worden opgedient. Het resultaat: gekookt, bevroren, in de magnetron ontdooit, wat Cajun-kruiden erop en twee seconden onder de grill!!!

Kortom slechter heb het ik als visfan nog nooit gegeten. We twijfelen zelfs of de
Keuringsdienst van Waren het zou goedkeuren. We besluiten halverwege dat we hier echt weg willen. We rekenen snel af en vertellen er nog bij dat de versheid niet zoals verwacht was, maar dat werd weggewuifd, omdat "wij gezien ons accent van dicht bij de zee kwamen". Nou ja!!! Zelfs hier is de kust 3 a 4 uur verder.
Het vreemde was ook dat het er behoorlijk druk was. We snappen er niks van! Wij besluiten hier dus nooit meer naar toe te gaan!

Dus "gegeten en gedronken"verlaten we het pandje maar Cathy wil toch nog lunchen en weer vis. We besluiten naar Benjamins te gaan, wat inmiddels een van onze favorieten aan het worden is.
Ik neem me voor alleen thee en een taartje te nemen, maar Cathy neemt Fish and Chips met Azijn. Voor ik er erg in heb bestel ik ook het zelfde! Want ik bedacht dat wanneer ik het niet helemaal op zou kunnen, het in een box kan (een doggybag).
Maar we eten de vis allebei op en zelfs de frietjes blijven niet onaangeroerd. We staan versteld van ons zelf, hebben we dan toch nog een fatsoenlijke lunch achter de rug!

VOORUIT MET DE GEIT!
Na de lunch gaan we bij een mini-tuindertje langs, die wat nieuwe spulletjes heeft uitgestald en lopen wat rond terwijl de maaltijd zakt. Ze hebben allerlei metalen beelden, maar ook fonteinen, viooltjes, rekjes en windgongen. Binnen is er vogelzaad, plantenzaad en meer van dat soort spul te vinden. Ze hebben er al voorbereidingen getroffen om de nieuwe voorraad straks kwijt te kunnen.
Fruitboompjes, tomaten-, aardbei- en sla-plantjes waarvan sommige al gearriveerd zijn. En plots valt ons oog op een metalen geit, een leuk grappig beestje dat ik al helemaal in de tuin zie staan met een touw rond zijn nek vastgebonden aan een paal met een waterbak erbij.
Och ja, Cathy vindt hem zo leuk dat ze hem koopt. Dus de geit wordt ingeladen en staat waarschijnlijk straks al bij Cathy in de tuin te grazen. En ik geef haar nog een tip, maai eerst een cirkel rondom hem, anders klopt het plaatje niet. En al lachend besluit ze dat het een enorm goed idee is.

Ondertussen ben ik in gesprek met de eigenaar geraakt en heb ik mijn vraag neergelegd waar ik hier moet zijn om de tuin aan te pakken en of hij een idee heeft wat dat gaat kosten. Toevallig zit er dus net een contracter te eten en nu komt die man volgende week kijken en dan hoor ik hopelijk meer. Ik wil hem vragen wat het kost om de tuin egaler te maken, zodat we er een zwembad op kunnen zetten en ik een moestuintje kan aanleggen. Ben heel benieuwd dus!

Filet Americain /Filet preparee gemaakt

Vanuit de behoefte aan bekende dingen, struin ik zo nu en dan rond op het internet en kom ik erg veel leuke recepten tegen. En het leukste is, dat ik nooit had kunnen denken, dat ik die ook nog zelf kon maken.

Zo kwam ik het recept van filet American (of filet preparee zo ze in Belgie zeggen), tegen bij een van de andere blog-vrouwen(dank je wel Petra uit NC). Die net als ik ver van de vertrouwde omgeving en eten wonen.

Dit recept is gemaakt van zeer mager rundergehakt dat samen met halfvolle mayonaise, Worshestersaus en verschillende andere kruiden samen in de keukenmachine wordt vermengt.

Het resultaat moet ik toch proeven en om elf uur zit ik heerlijk toostjes met filet en een kop koffie te verhapsnappen....hihihi.... ik moet toch weten wat ik gemaakt heb!!! En wonderbaarlijk het smaakt niet eens slecht!

Op aanraden van Petra vries ik een deel in. En gelukkig dat dit kan, want ik ben de enige van het gezin die dit heerlijk vind, maar ik eet ik geen pond filet weg in een week.

Terwijl ik sta te strijken krijg ik een telefoontje van het quilt-winkeltje met de mededeling dat de cursus wederom is uitgesteld tot hopelijk volgende maand. Da's minder, want ik had er net zo'n zin in. Dan zo maar even een eindje lopen, het is nog fris, ondanks de zon.

Onderweg ontdek ik dat mijn "katjesboompje" een magnolia blijkt te zijn die de de eerste bloesem laat zien. Ben ik blij dat ik er geen paastakken afgeknipt heb! Het lijkt ook wel dat ik fruitboompjes heb, al weet ik niet wat voor soort fruit.

Altijd leuk om zo je tuin te ontdekken. De vogels worden met de dag minder schuw, de Blue Ray laat zich horen als hij er is. Alsof hij vraagt of er wel voldoende eten is, het is een komen en gaan. Ook zie ik kraaien met veel zwart/blauwere koppen dan die in NL. Inmiddels heb ik ook al lijsters gezien, erg leuk om waar te nemen hoe mooi ze op hun beurt wachten of in de rij aansluiten op de trap, alsof er een nummertje getrokken moet worden, net als in de winkel.