Happy New Year!

Zo, voor Nedeland nog maar een paar uurtjes te gaan, hier nog iets langer. Want dan is het toch weer al echt 2010. En dus wil ik iedereen vanuit Virginia een heel gezond, gelukkig, creatief nieuwjaar wensen. En wat het nieuwe jaar ons zal brengen ......., zal verder weer te lezen zijn op ons blog.

Eerst ga ik nog maar de nodige oliebollen gaan bakken. Om ze vervolgens mee te nemen. Want vanavond gaan we richting onze Amerikaanse vrienden, waar we hopen de jaarwisseling door te gaan brengen.

Kaarsjes branden...

Zat ik deze morgen nog een beetje in een dipje, omdat we de gezelligheid zo misten van onze familieleden en vrienden .......,

Dan ben ik zo weer met beide voetjes op de grond beland door het lezen van Supergoof blog( zie hiernaast). Haar zoon Dick(die iets ouder is dan Joey) ligt al even verplicht in coma....., gevelt door een vreselijk virus ...... en of we allemaal een kaarje willen branden .... om hem en zijn familie te steunen.....

want dat zal voorlopig nog wel even zo blijven. Want zonder deze geneeswijze zou hij het niet overleven... Heftig niet!

Dat maakt ons gemis van die gezelligheid ineens iets heel kleins.

En we zijn weer terug in de Virginia

Ondanks de extra strenge maatregelingen op de vliegvelden en in het vliegtuig zijn we na een goede vlucht weer op tijd geland.

Wat hebben we er erg van genoten om weer thuis te zijn tijdens de kerstdagen. Ook voor mijn mannetje, ondanks dat het erg kort was! Het zien van hoe we in beide families weer zo pasten alsof we nooit weg geweest waren, maar niet anders was het bij onze logeeradressen van onze vrienden, waar we ons net zo thuis voelden als hier. Bedankt allemaal voor deze mooie tijd en het heerlijke eten wat we overal voorgeschoteld kregen. Helaas was ik het fototoestel vergeten en dus alleen maar foto's gemaakt op de twee kerstdagen bij ons beider families.

Wat een feest met alle neefjes en nichtjes van de Solletjes kant. De bovenste is al met aanhang trouwens.

Maar ook mijn kant van onzefamilie is kompleet deze tweede kerstdag.

Eenmaal weer richting huiswaards vliegende over Virginia, genoten we van het zien van de nog steeds besneeuwde landschap, waarin de kerstversiering scheen over de kristaliserende sneeuw......zo mooi en vredig. In de verte leken de auto's van de mensen die richting huis reden na een lange werkdag wel op een niet ophoudende trein, die langzaam voortrok door de sneeuw.

Eenmaal geland, koffers mee en weer in de auto, zien we dat het net rond het vriespunt zit. En rijden we het laatste stuk van de reis die om 6.00 uur Nederlandse tijd begon (met opstaan voor het taxibusje) en eindigden om 8.00PM(Nederlandse tijd 2.00 uur in de nacht). Eenmaal thuis laden we het meegenomen lekkers uit de koffers, drinken nog wat en duiken snel ons bedje in, waarna we heel snel vertrokken waren in een diepe slaap.
Maar om 5.30 gaat de telefoon, brandalarm op het werk. Dus Jack eruit, en ook ik. Want de koffers moeten geleegd en onze hond wordt opgehaald. Was wordt weggewerkt, het huis gepoetst, boodschapjes gehaald en pas tegen half negen in de avond kan ik manlief weer ophalen. Want er bleken problemen te zijn, Nee die brand was alleen alarm. Er was geen vlammetje ontstaan, maar toch....
Joey is 's avonds afgezet bij zijn lock-inn feestje van tumbeling. Om een nachtje verbijven in de gymzaal met zijn team, waar ze spelletjes spelen, eten en snoepen en lekker samen een gezellig feestje hebben.
Nikkie is zwaar verkouden uit Nederland gekomen en mag lekker op der computer spelen, tv kijken en relaxen.
Sam heeft het erg goed gehad op zijn logeeradres. En sinds zijn thuiskomen slaapt hij lijkt het ook weer bij, want veel speel zin heeft hij nog niet.

En het weer, hier een stralend zonnetje! Maar de temperatuur zal deze week niet boven de 4 graden uitkomen. 's Nachts een nachtvorst van -10, en tegen donderdag ijzel en vrijdag wordt een lekkere sneeuwstrom verwacht. Dus vandaag of morgen nog maar eens naar de winkel, om een lekkere voorraad in te gaan slaan. En of we naar ons oudejaars feestje kunnen zal nog te bezien zijn. Hopelijk zal ik nog aan wat handwerken toekomen vandaag..... want ik mis iedereen nu weer wel.

Na onze vastgehouden post te hebben opgehaald, blijkt dat het verwachtte KERST pakketje er nog niet bij te zitten. Mijn pakketje is inmiddels aangekomen en uitgepakt bij Lida van http://lidakunkeler.web-log.nl/lapjeskat/2009/12/kerstruil.html.

En Lida, de R is voor bv: Rode Restjesstofverzamelblikje....

Een gelukkig kerstfeest

Lieve lezers, heel erg bedankt voor het helpen duimen. Want het heeft geholpen! Inmiddels is hij sinds 8 uur deze morgen geland op Zaventem Airport. Waar wij, zwager Bas en ik hem opwachten. Spannend was het wel , want om 6 uur was het hier weer aan het sneeuwen en het bleef liggen......maar bij nader onderzoek bleek het gelukkig niet glad en na een uurtje te zijn verdwenen. Dus maken we ons op voor kerstdiner en brunch bij onze families. Maar vooral om te genieten van elkaars gezelschap ......... momenteel slaapt Jack nog even bij ...... wij treffen voorbereidingen voor het eten van vanavond. Hopelijk hebben jullie ook allemaal net zulke fijne kerstdagen als ons.

who wished for a White Christmas ???!!!!

Ik ben dus "home alone" in de USA (Jack, niet Miran) Het plan was om Zaterdag te vertrekken naar NL.
Ging dus ff niet door.
Zondag een hele dag in de rij gestaan in Charlotte om vervolgens mijn vlucht te missen door de drukte.
Enfin, de bedoeling is nu om morgen (donderdag) te vertrekken naar NL.
Hopelijk blijft de sneeuw ff weg.
Ik heb gisteren wel lekker Chinees gegeten bij Cathy (bedankt Cathy).
Was gezellig. koffie na met Amaretto!!
Met Sam gaat het ook lekker, hij geniet lekker in de Sneeuw met Lexy.

Hier nog wat foto's van de Sneeuw.

Helaas.....

Nadat gister manlief me belde, om te vertellen dat hij niet eens van onze oprit kwam, waar hij uren gewerkt had om 50 cm sneeuw te verwijderen., Vertelde hij dat hij dus niet eens weg kon geraken. Gelukkig belden er vrienden om hem een goede reis te wensen, die vervolgens aanboden om hem met een truck hem naar het autoverhuurbedrijf te brengen. Yes......bleek deze niet eens open te zijn!!!!! Maar gelukkig bedachten ze dat in Roanoke op het vliegveld misschien nog auto's verhuurd werden. Wat een geluk, dus werd er naar Roanoke met James gereden en kwamen ze ook weer samen terug, dit maal achter elkaar. Bij hun bleef hij slapen, want die wonen dicht bij de grote weg , de 460, zodat hij zonder al te veel moeite toch zou kunnen gaan rijden de volgende ochtend. Dus al voor dag en dauw vertrokken met een minimale reistijd van 4 uur voor de boeg, richting Charlotte. Zonder al te veel oponthoud is hij 4 uur van tevoren aanwezig!!!! Maar de moed zakt hem in de schoenen als blijkt dat er zeer veel mensen daar zich verzameld hebben en de sfeer is om te snijden. Van vriendelijkheid is geen sprake meer en niemand laat iemand passeren...... Waar een rij begint is ook niet duidelijk want ze staan als haringen op een tonnetje, dan maar ergens aansluiten in de hoop in een goede rij te staan .....
met als gevolg dat hij 5 uur later ziet dat zijn vliegtuig met een uur vertraging vertrokken is......En na nog eens 3 uur in die zelfde rij te blijven staan, is hij eindelijk aan de beurt!!!! Natuurlijk is alles vol, maar toch probeert hij nu over een aantal dagen toch via Washington te komen, om op eerste kerstdag aan te komen, en vervolgens 3e kerstdag weer terug met ons te vliegen. Wat een pech! Dus weer een auto huren en weer ruim 5 uur terug naar Roanoke, waar Paul hem weer ophaalt. Nu maar hopen dat de sneeuw zal gaan verdwijnen binnen die tijd, want gister zou er op de meter sneeuw die daar al lag nog eens 50 cm bij komen. Maar ook wij zitten hier ruim in de 30 cm sneeuw! De snelweg ligt wel open, maar in de stad is het hier ook nog glibberig en ze verwachtten nog meer sneeuw tegen de avond. Waardoor verschillende afspraakjes al niet doorgaan......

Let it snow! of is het meer I'm dreaming of a white Christmas?

Afgelopen woensdag was het dan zover.... Jack bracht de kids en mij naar het vliegveld in Roanoke. Nou Joey eigenlijk. Want die heeft nu van begin deze maand zijn officiele rijbewijs binnen. Tegen drieen vliegen we richting Washington Dulles en tegen zessen vliegen we daar richting Brussel, waar we donderdag ochtend een uur later dan geplant om acht uur landen. Eenmaal in de auto begint het langzaam te sneeuwen en zien we voordat we het Zeeuws Vlaamse induiken de wereld veranderen in een kerstkaartjes landschap......wie had dit nu gedacht!
Mijn gedachten gaan naar mijn mannetje.....want inmiddels ligt ook in Virginia een dik pak sneeuw, zo dik dat de vlucht waarmee hij morgen naar Nederlands zou komen afgelast is......en hij pas a.s. donderdag de eerstvolgende vlucht zou hebben......Help, want direct na de kerst gaan we weer terug. Zou het niet veel leuker geweest zijn andersom? Nu maar hopen dat hij nog iets anders kan regelen....

Een kerstconcert en een nog voor de kerst afgekregen quilt.

Afgelopen donderdagavond was het weer zo ver. Het kerstconcert van Nikkie met haar mede bandleden. Dit jaar waren er alweer een heel stuk minder deelnemers van Nikkie's leerjaar(zo waren er vorig jaar 60 tompetisten, nu nog 17), maar toch nog steeds een band van net geen 100 man/vrouw. De tweede keer dat ze met zijn allen weer samen speelden, want normaal hebben ze les per instrument. Nog wel veel kinderen toch, alleen dit jaar was de uitvoering in de gymzaal van Nikkie's school. Helaas kregen we Nikkie niet gefotografeerd, ze zat goed verstopt in de grote massa. Helaas was de geluidskwaliteit niet echt geweldig, en zagen de mensen van de voorste rij alles en de rest....niks dus, behalve dan het beeld van de mensen voor hun. Maar op zich was het lekker druk en klonk het alweer heel erg in de maat. Natuurlijk werden er weer peptalks gehouden en werd er gevraagd voor vrijwilligers, wat ook hier steeds moeilijker lijkt te zijn, en dat er toch nog zoveel werkelozen in de omgeving zouden zijn. Helaas heb ik na 4 vergeefse pogingen een filmpje proberen te downloaden de moed maar opgegeven.

En ben ik na toch nog drie dagen bezig hieraan te zijn geweest op tijd met de quilt. Hij is namelijk af. Manlief helpt even met hem te showen, al zit het ochtendzonnetje hier stevig te stralen toch was het -11 graden C buiten om half acht 's ochtends. Ook het biesje zit er met het handje aangenaaid en heb ik er een bijpassend label op de achterkant van het flanelletje bij geborduurt.

Gister zijn beide kinderen met een vriendje/vriendinnetje mee gaan logeren voor een nachtje. En dus konden Jack en ik weer eens op stap, want ex-collega/vriend Jeroen was er weer. Samen met Paul ontmoette ik hen bij de Neighburs en tegen achten zijn we richting Jeroen zijn hotel gegaan en hebben daar een hapje gegeten en waren we pas weer tegen half twaalf thuis. Toch leuk weer om iemand uit Nederland te zien en nog fijner om weer eens lekker te kletsen in je eigen taal. Wel merkten we rondom ons dat mensen geen idee hadden waar we nu eigenlijk vandaan kwamen, maar stuk voor stuk spraken ze ons er toch op aan.

Siggy's aanvulling `

Ineens heb ik eens 4 nieuwe siggy's bij de post zitten.

Twee ervan zijn afkomstig uit Belgie van een moeder(in de zeventig) en haar dochter.

Een uit de westkust van de USA van ook al een oudere dame van dik in de zeventig en ......

mijn eerste door een man gemaakte siggy van Gert http://gertvr.livejournal.com/ Leuk , en wie weet krijgen we hierdoor nog meer mannen erbij, die dit ook wel eens willen gaan proberen.

Het is nu echt weer winter...

Jeetje, wat een koude temperaturen zijn het hier weer ineens. Want gisteren heeft het bijna de hele dag geregend en gesneeuwd!

Ja heus, regendruppels die steeds dikker werden en vervolgens grote sneeuwvlokken in grote getalen naar beneden dwarrelden. Heelijk om er zo naar te kijken vanuit de gezellige warme kersterige kamer. Helaas voor de kids bleef het echt niet liggen.......Maar de eerste sneeuw hebben we maar weer gehad. Verder zat er ook een windje bij dat het verdraaid guur deed aanvoelen.

Maar ook de herten komen in steeds grotere getalen de tuinen inwandelen. Gister zaten er al 12 stuks, waarvan je hier een gedeeltje ziet. Ons aller Sammetje zag tevens ook een buurhondje die hij even gedag wilde zeggen en met een run verdwenen vervolgens de herten weer richting het struikgewas.

Maar vanmorgenvroeg schijnt de zon weer volle bak, en dat terwijl het gras veranderd is in een spijkerbedachtig geheel. De rijm heeft hier flink zijn best gedaan. Maar puur op het gras. Het ziet er niet uit als in Nederland als het gerijmd heeft. Niks geen mooie plaatjes van spinnewebbetjes of zo. Alleen het witte tapijtje, eh gras. En nu het weer kouder wordt heb ik de vogels hun voederbakjes maar weer lekker gevuld. Inmiddels zijn het er 4, want op het sinterklaasavondje had ik er weer een bij gekregen. Dat was overgens een super gezellig avondje, waarin zowel de kinderen als de volwassenen als de hond

heerlijk van genoten hebben.

Maar het echte sinterklaasgevoel kwam weer bij het uitpakken van de dozen vanonder de boom. Want behalve de chocoladdeletters op een rij ingepakt in een tochwel enigzins vreemde en zo een bekende verpakking...,

kregen we uit het pakketje allemaal ingepakt in sinterklaaspapier(hier uniek en niet te vinden overgens) kado met een bijbehorend rijmpje. En het waren ook duidelijk precies de goede hebbedingetjes voor allemaal.

Nikkie haar het geliefde boek VOLLE MAAN, nee niet die van Dolfje Weerwolfje, maar de vertaling van deel 1 van de populaire vampierenserie Twilight. Helemaal raak dus. Vervolgens Joey... die kreeg een 5 dubbel CD met beste Nederlandse hits!

Gelijk mochten ze beluisterd worden natuurlijk en ook hier hebben we allemaal al lekker van genoten en weer een ouderwets zitten meegalmen... Dan is Jack aan de beurt....

een gedichtje dat hij vrije dagen opneemt om met zijn visite te gaan golven. Blijkbaar waren er veel Tees gesneuveld in de loop der tijd, want hij kreeg een aanvulling op zijn minimale voorraadje. Maar ook aan mij gedicht wat over mijn creativiteit ging....

zo leuk geschreven trouwens, werd ik bedacht met verschillende kleuren lintjes.......Leuk lintjes van de Lintjes!

Verder nog een overheerlijk pepernotencakeje en meer bekend snoepgoed en daar hebben we gister samen met de kids hun beider schoolkameraadjes van gesnoept. Zo hebben we weer een heerlijke Sinterklaas gehad! Heel erg bedankt lievertjes ...