Nog meer vrienden bezoeken

Na een lange nachtrust te hebben gehad, kwamen we met pijn en moeite om half elf ons bed uit. Het had zeker een half uur geduurd om goed wakker te worden. Jeetje dat viel weer tegen. Maar na de nodige Nederlandse koffie rolde ik er toch weer door. En zo ook de kids. Maar wetende dat we naar onze Roosendaalse vriendjes gingen maakte dat het iets makkelijker. Na een heerlijk ontbijt van uit de broodjeszak van Ellen(nog niet leeg hoor!), eindelijk de bolus te hebben verorberd, vertrokken we wat na de middag richting het Brabantse land. Het weer was zwaar bewolkt, maar toch nog 18 graden. Eenmaal daar aangekomen wilden we eerst even de stad in. Boodschappen doen en zo. Natuurlijk kwamen we weer bekenden tegen en werd het toch nog haasten om rond half vier bij Margot en de kinderen te zijn. Gelukkig waren we nog net voordat Mike en Amy uit school kwamen er. De meiden speelden al snel met de Bratz, iets waar de Amerikaanse meiden zogenaamd veelal te oud voor zijn... Ook de kerels zaten weer snel in hun oude ritme, net of we weer niet weg geweest waren. Wat was het weer fijn om elkaar te zien en bij te kletsen. En te horen dat het gelukkig nog redelijk met opa ging.
Net voor etenstijd reden Joey en ik nog even langs de Lintjes in Bergen op Zoom. Daar was hij deze zomer een t-shirt vergeten, maar natuurlijk was dat een mooi excuus om er toch even langs te gaan. Ook daar werden we weer hartelijk ontvangen. De brommer van Noekie was klaar en moest bewonderd worden. Nu nog je rijbewijs meisje! Zet hem op. Maar na een klein uurtje reden we weer terug om frietjes met kroket, fricadel speciaal en een nasischijf te gaan eten. Leon was ook inmiddels thuis. En veel te snel kwam de tijd alweer om terug te rijden naar het Zeeuwse. Emotioneel namen we afscheid. Wetende dat we elkaar voorlopig niet meer zullen zien...