Zwaar verslaafd!

O wat erg, er wordt op dit moment weer druk koffie geleut met Simpley Red op de achtergrond spelende. Die hebben we afgelopen weekeind opgenomen. Een concert dat opgenomen is in Sicilie in zo een prachtige oude openlucht arena.....hier genieten we nu des te meer van al die oude dingen te zien, die normaal toch altijd zo gewoon waren en nu ineens van onschatbare waarde. En je raad nooit wie er bij mij aan tafel zit. Zo snel al geraden, inderdaad ons aller Jane-tje. Gisteren hebben we een flinke aanvaring gehad. Het vijfde taartpuntje kreeg ze me maar niet uitgelegd. Altans, om de een of andere reden moest ik deze verkeerd om leggen om het goed te krijgen. Wel 10x heb ik het uit elkaar gehaald en weer geprobeerd. Met een wasje, een strijkje , wat stofzuigen en niet te vergeten kroketten te draaien tussendoor om niet echt gek er van te worden, we hebben zelfs geworsteld, maar toch....

heb ik het voor elkaar gekregen. Yes! En daar ben ik als pas beginnend quiltster best trots op.

Hihihi, een beetje gekwijl tegen mezelf is nodig om in de juiste stemming te blijven. Al krijg ik de laatse tijd steeds meer positieve reacties van stille lezers die ineens de stoute schoenen aantrekken en zomaar lieve berichtjes plaatsen. En dan voel ik me verlegen worden en krijg er zelfs blosjes van.

Ook beseffen we ons dat in onze oude Brabantse provincie het carnavals/vastenavond gevoel steeds heftiger gaat opspelen, al zijn er overal wel enkele Zeeuwen te vinden die hier niet echt van genieten. Zo genoten we intens van de optocht en eigenlijk wel het hele gebeuren er rondom in Bergen op Zoom. Ook zo een prachige oude stad met een Markiezenhof, de Gevangen toren en de peperbus,

die rond de carnaval ook een boerenkiel aankrijgt en ook een gezicht en armen.En zelfs een rol krijgt met de kindercarnavalsmiddag in het toneelstuk dat altijd op de maandag middag plaats vindt en natuurlijk in de Bergse taal. Wat een creativiteit dat er dan toch allemaal naar boven komt. En de herinneringen van toch 10 jaar. Verbazingwekkend en een aanrader om eens te gaan kijken als je in de buurt ben. En met geen gezeur over de kledingkeuze, gewoon een boerenkiel ieder jaar met een dwijl en wat spruiten eraanvast gemaakt. Een tafelkleed of gordijn rondom de schouders en een leutig petje of een lampekap en klaar ben je. Al heb ik daar de eerste jaren daar flink last van gehad. Sterker nog ik vond het belachelijk, maar met de jaren die volgden kreeg ik er steeds meer plezier in. Je hoeft je tenminste niet af te vragen wat je moest dragen en iedereen is gewoon herkenbaar. Ook wel zo fijn. Want onze kindjes waren immers krabbekes(zo noemen ze de bewoners in carnavalstijd). Ons Nikkie is zelfs geboren op kindercarnaval. Bergen op Zoom heet dan het Krabbegat, plus moesten toch iets van hun geboorteplaats proeven. Al waren ze het er vaak niet mee eens om vaak in die ijzige kou een middagje buiten te gaan staan. Maar dat hebben ze toch mooi gedaan. En elk jaar een ander thema, en vele huizen werden omgebouwd en versierd met boerenzakdoeken gordijnen en weet ik veel meer. Nu genoeg hier weer over, en voor de carnavallers uit het Brabantste land een prettige vooral droge en zonnige tijd gewenst!

En in mijn zaadbakken beginnen de eerste plantjes langzaam al zichtbaar te worden. Nu maar hopen op mooi weer, al moge we vandaag weer niet klagen. Het zonnetje schijnt in ieder geval, al is het maar 3 graden Celcius, heerkijk door mijn raampjes.