Vervolg quiltlessen

Nou, nou. Inmiddels heb ik dus ook leren quilten met behulp van de ring. Weer een kussentje in wording, maar ditmaal dmv een kant en klaar overtrek patroon. Het geheel werkt wat anders en is weer even wennen. Maar zo heb ik vernomen dat je de ring weer moet afdoen zodra je er mee stopt, want al is het maar om even het eten voor te bereiden of zo, te lang in deze quiltring blijven zitten kan dus de kringen achter laten. Maar wat belangrijk is zoals al meerdere quilters mij verzekerd hebben is oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Nu vrees ik dat dat geen probleem zal zijn want er zijn we al wat afgewerkte bovenlappen, die al even liggen te wachten. En een bijkomend voordeel van de ring is dat de quilt niet direct op je schoot ligt, zodat ik het misschien deze zomer ook buiten kan doen(of niet natuurlijk). Want het kan hier nog al eens warm en vochtig zijn.

En wat hebben we, vooral ik genoten van het bezoek van The Fresh Market in Roanoke! Onderweg erna toe zien we vanaf de snelweg links van ons het nieuwe Art museum liggen. Jammer genoeg zit het gepropt tussen de gebouwe van de binnenstad, waardoor het op het opra gebou uit Sydney lijkende museum niet echt tot zijn recht komt. En even later zien we de Ster van Roanoke boven op een berg staan rechts van de snelweg. Het was weer het gevoel van Sinterklaas.....is dat niet erg. Wat normaal toch zo gewoon leek in Nederland zo kwam ik weer groentes en fruit tegen die ik behalve rond Washington nergens meer gezien had. Het begon al bij binnenkomst....bakken vol met verse groentes en fruit. Maar ook bloemen en planten. De klassieke muziek galmde door de winkel. En er liep personeel rond om je van alles te laten proeven. Dus je begrijpt dat het weer dikke 2 uur duurde voordat we alles uitgebreid bekeken hadden.Nu had ik weer een volle kar vol met allerlei "bijzondere" dingen meegenomen. Varierende van witte asperges!!!! tot eendeborst en stroopwafels en onze soorten brood. Maar ook een knolselderie en lange vingers en joehoe Griekse yoghurt, verschillende kazen en veel Europese biersoorten waaronder een aantal Nederlandse zoals Heineken en Amstel maar helaas geen Grolsch, maar dan maar een Duitse Warfsteiner meegenomen. Want het Belgische Hoegaarden is hier in elke supermarkt te vinden. Nou als een klein kind zo blij ben ik dus met dit winkeltje. En weet nu dat ik besliste vaker ga shoppen in die richting. Waarom me dit nooit eerder verteld was.....maar ook aan Cathy had ik het verteld en dus die wil ook zo snel mogelijk er een kijkje gaan nemen. O ja en er lagen verse mosselen! Wel $9 voor een Amerikaanse pond, maar voor als de nood, okee de zin dan, eens erg hoog moet zijn weet ik ze nu te vinden. Het zal wel een voorgerechte worden vrees ik, want voor ons viertjes zou het anders per persoon 1 kg worden. Dus reken maar na...........En wat blijkt, zit Jack ook helemaal blij dit op het werk te vertellen en een van de dames woont notabene daar en geeft nog een aantal winkels op en het adres van een echte slager. Vrees dat ik er de volgende keer een hele dag van moet maken. En misschien nog maar een diepvries/koelkast bij moet aanschaffen. En tegen half vijf waren we weer terug. Wat we dus presies gedaan hadden....vertrokken tegen half elf. Daar aangekomen eerst een lekkere lunch tot ons genomen bestaande uit een gepofte aardappel waarop gesmolten kaas, bacon en lente uitje lagen en een salade. Vervolgens alleen die winkel bezocht en nadien weer rechtstreeks richting huis met een plaspauze onderweg. Maar dan heb je ook wat! Hahahaha, eigenlijk is het van den zotte, maar ik ga het toch vaker doen. En het zal volgende keer niet zo lang duren omdat ik nu weet wat ze allemaal hebben.

En gisteren heb ik het beesie flink verwend door met hem en Lezie en Cathy een lekker eind te gaan lopen op de Black Water Creek Trail langs de James river. Dit is overgens een loop en fietspad. Nu liepen we bij een temperatuurtje van pak hem beet 25 graden deels onder de bomen en zelfs een keer onder een echte uitgekapte tunnel waar het grondwater hier en daar dood de stenen naar beneden druppelde. We zagen een blauwe reiger die van schrik weg vloog, maar ook wat groundhogs, vele vlinders en een sprinkhaan, bijen en vliegen en Canadese gansen met hun kroost. Nu liepen we denk ik wel 2 uur en onze Sam had het toen we bijna terug waren(en het laatste stuk in de brandende zon liepen)het helemaal gehad. Spontaan liet hij zich vallen in elk stukje schaduw of in het gras. Terwijl we toch vele malen hun water en brokjes hadden aangeboden. Eigenwijs meneertje is daar te nieuwsgierig voor en neemt amper iets. Maar ook had ik hem af en toe wat nat gespoten. Kijk dat is het nadeel dat je niet echt weet hoe lang en hoe of waar het is. Eindelijk terug bij het beginpunt stonden we geparkeerd naast een eettentje, het oude stationnetje downtown Lynchburg. Daar zit een terrasje aan vast en aangezien wij ook wel opgedroogd en hongerig waren besloten we te vragen of we toch gebruik van het terras mochten maken met de puppies. Yes, het mocht en hebben we heerlijk een burgertje en een aantal drankjes in de schaduw verorbert, en de hondjes kregen ook lekker fris en koel water en nu at meneertje wel zijn eten op. Helemaal opgeknapt(allemaal) gingen we weer ieders weg en onze Sam heb ik die dag amper meer wat horen zeggen.....

Vrijdag morgen is meneertje weer helemaal de oude en rent & vliegt weer als vanouds.