Wat een raar weer was het hier afgelopen donderdag

Terwijl het normaal voor ons bij deze temperatuur het prachtigste weer van de wereld is, is het me toch benauwd hier. Het regent regelmatig en dus is het zwaar bewolkt. Maar af en toe breekt de zon even door. Het voelt dus aan, dat je vast herken als beschrijf, of dat je met vier man (om de beurt),onder de douche ben geweest en niemand had een raampje open gedaan. Herken je dat? Zo voelt het dus aan. En dus willen zowel het beesie en ik niet echt ver lopen. Wel buitenkijken trouwens. Hihihi, hij is slim, want in huis staat de airco lekker aan, waardoor je dat klamme gevoel zo weer kwijt ben. En dus speel ik wel wat met hem in huis, om toch zijn energie kwijt te kunnen. Momenteel zijn de pluche eenden erg in trek. Alleen vrees ik dat hij het vooral op de plastic ogen en labeltjes voorzien heb. Opletten geblazen dus. Want zodra die deze met enige preciezie verwijdert heeft, volgt de inhoud hiervan. Dus zullen deze ook geen lang leven beschoren zijn. Maar ook de tennisballetjes kunnen hem wel even bezig houden. Je ziet dan ook duidelijk dat hij steeds beter zich focust op de bal.

Ondertussen snijd ik wat blokjes voor mijn schaakbord-blokjes voor in de quilt. En ondertussen telefooneer ik via Skype met het thuisfront. Toch fijn dat ik zo weer kan praten en "breien". Maakt het ook een stuk leuker overgens. Net of ik weer op de koffie ben. Tegen lunchtijd besluit ik mezelf te verwennen met HARING!( Had ik over gedroomt namelijk. dat ik aan een kraampje stond waar ik zo terplekke ze vers van het mes heerlijk in de uitjes gedrenkt stond te happen.)Haring zul je zeggen, hebben ze die daar ook dan? Nee en ja dus, maar ik had dan ook de bekende blikjes zoals haring in tomatensaus en de variant in mostersaus in HET winkeltje ontdekt. En dus eet op op de laatste volkorenboterhammen met zonnebloempitten die in de tomatensaus op. Heerlijk gewoonweg. Ik lijk wel jarig! Eigenlijk is het toch van de zotte dat dit zo een feestgevoel geeft niet. Maar zo voelt het echt wel aan. Vrees dat ik a.s. zaterdag ochtend weer even heen en weer wil rijden. Nog meer liefhebbers die meewillen? Want stiekemweg hebben we deze week wel erg lekker en vooral weer eens wat anders gegeten. Zoals gisterenavond de kipcordon-blue's. Heerlijk weer eens wat anders.....en tuurlijk zou ik het zelf kunnen maken, maar had daar domweg nooit aan gedacht. En vanavond krijgen ze bij mij thuis voor het eerst in de states de shoarma pizza en tonijn pizza voorgeschoteld. Want die eten ze hier dus niet. Hoe ik die maak? Gewoon men neme 2 kaaspizza's. Bestrooi de een rijkelijk met shoarma vlees en maak zelf de knoflooksaus. En de andere strooit men tonijnstukken uit blik(die in het water zijn ingeblikt), wat sardientjes uit blik en een handje vol champignons en uienringen erover. Afbakken! En dat is zo lekker handig als ze laat van tumbeling terug komen.

En Nikkie kwam thuis met het verhaal dat ze hebben moeten ontleden......Taal dacht ik dus, maar mis. Het bleek om een dode kikker te gaan(brrr ben blij dat ik het nooit heb gedaan op school). Zo moest dus de binnenkant bekeken worden en de rest van die gruwel zal ik jullie besparen. Alleen had ze de pech dat ze in een groep je zat waarin een persoontje zat die "beperkt" is en het dus niet goed begreep. En het ander persoontje( zo eentje als mij dus) die een beetje heel witjes werd van alleen het zien van het dode beestje en het liefst in het niets opgelost zou willen worden. Maar ondanks dat ons Nikske ook niet zo'n held is, heeft ze het klusje toch maar geklaard. Knap hoor meid! Haar tantes en oma die uit/in de verpleging zitten/zaten kunnen/zou trots op haar zijn. Maar aan een toekomst als chirurg........nee liever niet, was der antwoord.