Terwij wij onderweg naar Roanoke rijden krijgen we een telefoontje van opa dat zijn vliegtuig later zal aankomen. De crew is zoek begrijpt hij en mag van een lief Marokkaans vrouwtje haar telefoon lenen om even te bellen om te vertellen dat hij dus later zal zijn. Wij rijden ondertussen de donker in met een prachtige lucht voor ons. We eten maar even een hapje in deValley Vieuw Moll in Roanoke dat naast het vliegveld ligt. En snel gaan we toch maar naar het vliegveld.Na een lange reis is opa Piet aangekomen. Zijn vliegtuig was 25 minuten later dan geplant binnen en wij waren natuurlijk lekker zenuwachtig en benieuwd of hij er in zat.
En jawel hoor. We zagen hem al uit het vliegtuig komen en enkele minuten later was hij er.
Wat was het leuk, hij heeft het toch maar even gedaan. Nog vrij fris en wakker halen we zijn koffers op en al snel zitten we in de auto op weg naar huis. De rit verloopt voorspoedig en na wat leuke versierde tuinen en huizen komen we naar een uurtje thuis. Natuurlijk ontvangen we hem met koffie/thee en onze Amerikaanse bolussen, de cinnemon rol. Heerlijk vindt ook hij deze. En hij gaat ze toch wel proberen mee te nemen. Na zijn koffer voor hem te hebben uitgepakt, al de meegegeven kado's onder de boom te hebben gelegd, lekker wat bijgeklets met een borrel zijn we rond 10.30 uur het bedje ingedoken.
1 opmerking:
Wat goed te weten dat het een goede reis is geweest voor opa Piet! Ik wens hem dan ook een heerlijke vakantie toe daar bij jullie!
Een reactie posten