de mini orkaan
de horseshoe crab
wat een mooie steen
een elektristatisch meisje
krijg ik contact?We zijn dus nog naar Roanoke gereden in de stromende regen. Of er een douche open stond, zo hard regende het, wel 4 uur lang. Onderweg genoten we van de bevroren bomen op de bergen onderweg. Nou ja bergen, het landschap hier bestaat uit uitlopers van de Appelachen. Deze liggen meer landinwaards. Hier hebben we valleien met wat bergjes ertussen. Wijzelf wonen op zo een bergje, maar veel van de grotere wegen lopen door de valleien heen. De weg zelf was niet bevroren gelukkig. Eenmaal in Roanoke aangekomen gingen we eerst een hapje eten in een hal waar vele Europese en Chinese eettentjes zitten. Er wordt gekozen en het is Grieks, Chinees, Italiaans en Amerikaans geworden. En dat met 5 man. Ach, we hebben al eens lekkerder gegeten, maar voorlopig zit er weer wat in die maagjes.
Deze stad is een multiculturele stad en heeft meer omvang dan Lynchburg. Je ziet ook veel meer kleine boetiekjes, meer Europees dus.
Het museum zit in een gebouw dat 5 verdiepingen telt en wij mogen naar de 4e etage klimmen.
Dat valt niet mee met een volle maag. Daar aangekomen blijkt dat er nog een mevrouw met haar kinderen is. Nou druk hoor 8 man! We hebben in ieder geval de ruimte. Er is een stukje oceaan van de kest nagemaakt en er zitten horse-shoe-crabs in. Deze lijken echt op de hoeven van het paard alleen zit eronder een soort schorpioenachtige krab. We mogen ze aanraken en bekijken zolang we ze maar in het water houden. Ze zijn voor ons totaal onbekend en er is een meneer die ons alle beestjes laat zien en erover verteld. Zo zien we zeesterren, een soort langpoot onderwaterspin, maar het is een krab, want aan 2 uiteinden van 2 poten zien we inderdaad mini schaartjes zitten. En er is een soort Zwarte weduwe. Een behaarde spin, wat dus ook een krab is. Maar lang niet zo giftig. Helemaal niet dus. En er zijn ook allerlei stenen te zien. Waaronder allerlei kwarts soorten, piriet en zelf goudklompen, zoals ze gevonden zijn. Maar ook kristallen. Erg mooi en erbij staat ook vermeld waar het vandaan komt en dat is ook reuze intressant. Al vonden de kinderen dit minder. Er staan instrumenten en we maken muziek, we zien een orkanen en er is zelf een mini-orkaantje nagebouwd. Erg interessant. Kortom er is vanalles te beleven met nog veel meer dingen. Maar om alles te omschrijven is erg veel. Nadien gaan we nog wat winkeltjes binnen, waaronder een boekenwinkel, waar we begroet worden (nadat ze gehoord had dat we uit Nederland kwamen), op zijn Vlaams. De Amerikaanse heeft ooit nog 2 jaar in Brussel gewoont, maar over de hele wereld gezeten, maar de beste ervaringen waren daar geweest vertelde ze. Vooral het eten en de mensen waren haar bij gebleven.
Rond 5 uur rijden we weer in een inmiddels stralende zonnige hemel terug naar Forest en besluiten om nog samen te gaan eten bij Benjamins. Een tentje wat er aan de buitenkant niet uitziet, maar ze serveren heerlijk eten in een soort saloonachtige omgeving, waar veel cowboy spullen aan de wand hangen. Na weer veel te veel gegeten te hebben gaat iedereen weer terug naar huis.
Deze stad is een multiculturele stad en heeft meer omvang dan Lynchburg. Je ziet ook veel meer kleine boetiekjes, meer Europees dus.
Het museum zit in een gebouw dat 5 verdiepingen telt en wij mogen naar de 4e etage klimmen.
Dat valt niet mee met een volle maag. Daar aangekomen blijkt dat er nog een mevrouw met haar kinderen is. Nou druk hoor 8 man! We hebben in ieder geval de ruimte. Er is een stukje oceaan van de kest nagemaakt en er zitten horse-shoe-crabs in. Deze lijken echt op de hoeven van het paard alleen zit eronder een soort schorpioenachtige krab. We mogen ze aanraken en bekijken zolang we ze maar in het water houden. Ze zijn voor ons totaal onbekend en er is een meneer die ons alle beestjes laat zien en erover verteld. Zo zien we zeesterren, een soort langpoot onderwaterspin, maar het is een krab, want aan 2 uiteinden van 2 poten zien we inderdaad mini schaartjes zitten. En er is een soort Zwarte weduwe. Een behaarde spin, wat dus ook een krab is. Maar lang niet zo giftig. Helemaal niet dus. En er zijn ook allerlei stenen te zien. Waaronder allerlei kwarts soorten, piriet en zelf goudklompen, zoals ze gevonden zijn. Maar ook kristallen. Erg mooi en erbij staat ook vermeld waar het vandaan komt en dat is ook reuze intressant. Al vonden de kinderen dit minder. Er staan instrumenten en we maken muziek, we zien een orkanen en er is zelf een mini-orkaantje nagebouwd. Erg interessant. Kortom er is vanalles te beleven met nog veel meer dingen. Maar om alles te omschrijven is erg veel. Nadien gaan we nog wat winkeltjes binnen, waaronder een boekenwinkel, waar we begroet worden (nadat ze gehoord had dat we uit Nederland kwamen), op zijn Vlaams. De Amerikaanse heeft ooit nog 2 jaar in Brussel gewoont, maar over de hele wereld gezeten, maar de beste ervaringen waren daar geweest vertelde ze. Vooral het eten en de mensen waren haar bij gebleven.
Rond 5 uur rijden we weer in een inmiddels stralende zonnige hemel terug naar Forest en besluiten om nog samen te gaan eten bij Benjamins. Een tentje wat er aan de buitenkant niet uitziet, maar ze serveren heerlijk eten in een soort saloonachtige omgeving, waar veel cowboy spullen aan de wand hangen. Na weer veel te veel gegeten te hebben gaat iedereen weer terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten