Eindelijk weer eens aan de bak...

Na dat de rest van het gezin alweer een aantal weken vroegen wanneer ik toch weer eens ontbijtkoek ging maken, ben ik zaterdagmiddag ijverig bezig geweest. Nadat er 3 de oven in stonden bedacht ik me dat ik ook eigenlijk wel eens het suikerbrood recept van opa Piet mocht proberen. En ook dat was voor, jawel twee broodjes. Nou ja, altijd handig eentje extra in de diepvries.......en terwijl ik door mijn kookschrift blader, vind ik ook nog een recept voor een honingkoek, en wel in de vorm van een hart. Nu was het al jaren de traditie, door mijn omaatje begonnen, dat wij rond nieuwjaar een niefjaarskoeke kregen. Dus als ik dan toch bezig ben.....kan ik blijkbaar ook weer moeilijk stoppen. Plus het feit dat hoe ouder deze laatste is hoe lekkerder die gaat smaken, schilt het weer, dat nu er ook ontbijtkoek is....., want zo kan ik hem nog even laten oud worden.

En voor de afwisseling komen onze Engels vrienden dit weekeind weer eens deze kant op. Eten we samen van een kopje verse tomaten/groentesoep met balletjes. Een overheerlijke ham, waarbij ik aardappeltjes met Franse kaas en een scheutje room uit de oven erbij serveer, samen met een lekkere schaal salade. En wat mij het meeste plezier doet is dat ons mopke nu ook begint te genieten van de salades. Vooral met wat harde geitekaas te er zelf over raspen en met de honing mosterd dressing.....

Ja Ronald, ik weet het, weer over eten en helaas geen geur erbij. Trouwens het pannecotto recept zou ik ook wel eens willen uit proberen, gezien ik hoor dat het erg lekker schijnt te zijn. En sluiten we weer, hoe kan het ook anders, de avond af met kaarten.

Helaas kan ik van de badkamer nog geen foto's sturen, want met het schaamrood op de wangen moet ik bekennen dat mijn borduurwerkje en de Skypegesprekjes heel erg verleidelijk blijken te zijn. Zo zat ik deze week samen met Petty heerlijk te klessebessen, terwijl ik aan het borduren was. Duidelijk aangestoken begon zij enige tijd later mee te doen. Hihihi, zo lijkt het weer net als vanouds.....Haar dochter ging de tuin nog in om fototjes te maken op ons verzoek van het witte wereldje dat jullie daar nu hebben, want hier kennen we het fenomeen niet echt, ondanks de koude nachten. Als het hier vriest is het gelijk zo droog.....zelfs na de twee regendagen afgelopen week.

Maar ook met mijn moedertje elke dag alweer bellen, hoor ik telkens haar enthousiaster en ontspannender antwoorden. Zo fijn en het leuke is dat ik vandaag ook beeld kreeg te zien in de vorm van een fototje. Nou ze ziet er alweer goed uit vind ik zelf.

En zo begreep ik dat andere opa speciaal voor ons op zijn fiets gestapt is om fototjes van schaatsend Terneuzen te maken. Is dat niet lief...Maken we toch nog wat van de Nederlandse winter mee. Misschien toch maar weer eens erwtensoep maken, al ben ik daar de enige fan van in ins gezin. Maar de bijbehorende pannekoeken........daar is de rest dan weer dol op.