Nog een nachtje slapen....

Vanmorgen zie ik dat het sneeuw nog steeds tegen het raam in onze eetkamer geplakt zit. Deze kant staat op het noorden en terwijl we daar ontbijten kijken we op een nog steeds wit landschap. Okee op de weg na dan. En er reed warempel gisteren, let wel 2 dagen na de sneeuwval een pick-up met sneeuwschuiver door de straat. Helemaal verrast...al had ik onze straat de eerste dag al schoongeveegd. De overburen en vele andere niet trouwens en daar was het dan een ijzige massa geworden. Maar gelukkig geen auto bij ons de tuin in gereden, hihihi, dankzij dat schone stukje asfalt denk ik zo. Nadat we met zijn drieen, de kids en ik, flink geruimd, gepoetst en alles hopen we puppy safe gemaakt hebben, kan het niet snel genoeg morgenmiddag zijn en tot laat ze nu morgen ook nog de eerste 2 uur vrij krijgen....Dus mogen ze om 10 uur naar school, terwijl ik om 12 uur het beesie mag gaan ophalen. Balen natuurlijk, want stiekem hopen ze op nog een dagje vrij(daar zijn het immers kinderen voor niet). Als ze nu niet vrij waren geweest afgelopen week, zouden ze mee gemogen hebben om hem op te halen.

Hopelijk zal Paul morgenochtend de reisbench van hun kat mee nemen, zodat ik daarin onze Sammy kan vervoeren. Anders zal ik daar nog eerst om mogen rijden. En kijken we al de hele week naar een hondenprogramma genaamd: It's me or the dog. Daarin gaat een Engelse hondentrainster honden die ontspoord zijn, ze weer tot leuke honden terug trainen door hun baasjes ze allerlei positieve aandacht leren te geven aan de hond. De meest valse/gemene honden heeft ze in een week compleet terug "getoverd". Knap hoor, en tevens erg leerzaam voor ons die nooit een hond gehad hebben. We zijn erg benieuwd hoe het ons zal vergaan. En gelukkig gaat vanaf morgen de temperatuur weer lekker naar boven zodat we niet gelijk in de ergste kou naar buiten moeten gaan lopen. In ieder geval heb ik bergen met keukenrol in huis. Voor het geval dat het fout mocht gaan. Ondertussen ruik ik het rozijnen/amandel broodje dat in de broodmachine zit en al bijna klaar is. Je zou er spontaan honger van krijgen. Inmiddels is die uit de oven gehaald, wat afgekoeld en hopelijk klaar voor verpakt te worden. En voor mij is het de hoogste tij om weer het bed op te gaan zoeken. Trusten !