Spetteren in de wasbak

Vandaag is de dag dat onze Sam zijn eerste wasbeurt krijgt. Nu heb ik zo een bruin vermoeden dat hij dat niet echt leuk gaat vinden, gezien zijn afkeer van regen. Want sinds gisteren wil meneertje niet echt meer naar buiten, omdat het dus al die tijd al regent. En als hij dan eindelijk buiten is, plast en poept hij in een sneltreinvaart om vervolgens in een streep weer naar binnen te vliegen. En rennen dat hij dan doet.....maar we dwalen af. Nadat de heren vertrokken zijn naar Greensborro(NC), een kleine twee en een half uur rijden hier vandaan voor de tumblewedstrijd die hier vandaag gehouden wordt, besluiten Nikkie en ik om onze Sam in de keukenwasbak te zetten. Dat lijkt me handiger. Geen gebuk en een sproeier tot mijn beschikking. Maar dat viel nog niet mee. Ondanks het aangename water, de hondenkoekjes en een lik met pindakaas viel het nog niet mee om hem in bedwang en in die bak, die trouwens dieper is als in NL te houden. Met de puppy-shampoo die naar zwitsal rook sopte ik hem zoveel mogelijk in. Niet dat het veel schuimde, maar het begin was er. En dan maar uitspoelen....werd een gevecht met het sop, de hond en het water. Want aan het einde van deze wasbeurt weet ik niet wie er natter was. Hij, de keuken of ik..... Nikkie stond grotendeels of achter mij of op afstand dus die was nog redelijk droog. Maar gelukkig had ik de badhandoeken klaar liggen en waren we allemaal na een uurtje provisorisch opgedroogd. Gelukkig hier geen beelden van...., maar wel van een fris en fruitige hondje die zij zakdoek ook steeds beter begint te verdragen.

En verder ben ik gisteren geinspireerd geraakt toen ik eens een kijkje ging nemen op de site van Douwe Egberts. Daar kwam ik de oer Hollandse mokjes tegen. Helemaal geweldig en dus dank zij mijn keramiekvoorraad en glazuur heb ik ze zo uit het handje nagetekend en al in de zwarte glazuur met fel rode glazuur geschilderd. Nu nog een transparante top (deze is roze) erover. Zo zie je niets meer van het plaatje, maar dat komt pas weer tevoorschijn zodra het gebakken wordt in een pottenbakkersoven bij een temperatuur van 1060 graden C. Helaas heb ik die verkocht voor we hierheen kwamen i.v.m. het spanningsverschil. Maar zodra het huis verkocht is, kopen we een nieuwe. Dus voordat jullie het eindresultaat kunnen zien, kan er nog wel een tijdje overheen gaan. Maar wordt vervolgt....

Later op de avond bellen de heren en vernemen we dat Joey deze keer nog 3 andere tegenstanders had. Maar toch komt hij nu weer met 2 gouden plakken en een zilveren naar huis, want deze keer deed hij behalve de dubbel mini, tumble track ook op de vloer mee. En Jack heeft een filmpje opgenomen zodat het thuisfront nu ook kan meekijken. Super kerel!