Vandaag is officieel de eerste dag van "onze" vakantie. Maar van uitslapen komt het niet, want er stond al een half jaar geleden een afspraak gepland bij de tandarts en wel om 8.00 uur. Dus iedereen toch weer vroeg het bed uit. Nadat Jack is gaan werken, rijden wij met zijn drieen naar de tandarts. Daar worden onze tanden grondig gereinigd, nagekeken en gepolijst. We hebben allemaal onze eigen tandverzorgster en allemaal geen gaatjes.
Rond tien uur zijn we weer thuis en een half uur later vertrekken Nikkie en ik weer.
Wat is het al warm, vannacht was het geheel niet afgekoeld en we horen dat er voor morgen onweer verwacht wordt. Inmiddels weten we de weg richting het ziekenhuis al uit ons hoofd want de fysio zit daar ook in de buurt. Rond 11uur zijn we gearriveerd, alleen blijken we op de verkeerde verdieping te zitten. Dus worden we via achteraf kamertjes en halletjes naar de goede ruimte geleid. Stephan, de therapeut zat al op ons te wachten. Nikkie wordt getest op het rek en strek vermogen in haar linker arm. Er blijkt weinig beweging meer in te zitten en haar spieren doen pijn, maar dat is van de spanning om haar arm hoog te houden. Na een warm kruikje er 10 minuten rondom te plaatsen, met daarna wat massage en oefeningen begint er langzaam beweging in te komen. Yes, het gaat langzaam vooruit.
Na een uurtje oefenen krijgt ze huiswerk mee om de arm nu ook in ieder geval zo te houden. En rond kwart voor een zijn we dan weer eindelijk thuis. En dat bij een temperatuur van een buitenlucht van 107 graden Fahrenheit. Rijdende!!!!!
Na een boterhammetje te hebben gegeten rijden we naar Cathy en Michael om te gaan zwemmen. Altands de kids... Nikkie is voorzichtig en geniet zichtbaar van die verkoeling met haar linkerarm boven het water houdende. Joey en Michael natuurlijk ook, maar ze moeten rustig doen nu met haar in de buurt. Haar inmiddels genezen wond mag nog niet weken.
En na 10 minuutjes komt ze eruit helemaal verfrist. De boys genieten er wat langer van. Rond half vier vertrekken we weer om naar de Tumbelingles te gaan. Voor zowel Joey als Nikkie. Want ze wil ondanks haar valpartij toch gaan springen.
Gisteren kwamen we Mrs. Sandy , de juf van springen, tegen in de Barnes & Nobles en vroeg Nikkie of nog steeds wilde terug komen na de vakantie. Ja, dat wilde ze wel en daarom werden ze voor vandaag uitgenodigd.
Dus werd er vandaag getraind op eigen niveau en kunnen. Onze meid kan natuurlijk nog niet op de trampoline, maar ze kon wel wat benenwerk doen.
Rond 6 uur halen we Jack weer op en na een zelf gemaakte maaltijd genieten we van de welverdiende rust.....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten