Scholen bezocht ivm het nieuwe schooljaar 08/09

Dinsdagmorgen waren we uitgenodigd met nog vele 6de klassers en hun ouders op de Middle school van Nikkie. Hier werden we verwacht vanaf 8 uur in de ochtend voor degene die op school wilden ontbijten, maar anders moest je er rond 8.30-9 uur zijn. Dus wij erheen en het zou een ochtend vullend programma zijn. We maakten kennis met haar homeroom juf, die science geeft. Zoiets als haar klassejuf zoals we in Nederland het zouden zeggen. Ze krijgen haar 2 x per dag. 1x dus voor het vak en de andere keer om te lezen. Ze hebben dus een heel lesuur alleen lezen, waarin ze vanalles mogen lezen, zolang het maar geen tijdschriften zijn. Ook zijn Engels, rekenen en geschiedenis de andere basisvakken. Daarbij krijgen ze 3 andere vakken elke 9 weken allerlei andere veranderend waaronder:
* koken,basis recepten die weinig kosten, voor als ze gaan studeren
* persoonlijk financieen, waarin ze leren bugetteringen maken
* communicatie, hier krijgen ze tips voor het openbaar spreken
* drama, toneel/rollenspel
* art,
* technische vakken,
* muziek, klarinetles, zang en bandlessen
Een deel hiervan begint ze mee maar verder moeten we het afwachten. Ze worden nu 2 jaar breeduit alle mogelijke vakken voor de toekomst voorgelegd, waardoor ze makkelijker in staat moeten zijn om hun persoonlijke keuzes te kunnen nemen.
Ook kreeg ze een locker toegewezen, met bijbehorende cijfercombinatie. Deze moest natuurlijk geoefend worden en na een half uurtje puzzelen zat die in haar hoofd. Grappig om te zien hoe vele vooral meiden al allerlei rommeltjes meegenomen hadden om die maar te kunnen versieren. Spiegeltjes, fotolijstjes, magneten, postertjes, soort inzetstukjes, waardoor ze een soort extra plankje creeeren. Kortom heel handig volgens al die meiden, en alles hangt dus op door magneten. De school zag er prachtig uit, al zal ze 4 uur per dag, buiten in barakken les krijgen. Gelukkig zijn ook die voorzien van airco.
Er zat 1 meisje in haar klas die ze van de vorige school herkende. Niet uit haar oude klas dus. Verder nog 6 andere meisjes, maar verder was de klas gevuld met jongens tot 24 leerlingen.
Hopelijk zal het een gezellig klasje worden, waarin ze toch wat vriendschappen zal aan overhouden.

Donderdag middag was het Joey zijn beurt. Hier mochten we vanaf 12 uur tot 19 uur binnenlopen. Kijk dat is al weer handiger. Kun je tenmiste zelf plannen wanneer je een gaatje heb. Rond 13.30 Joey en ik op naar school. Deze begint steeds meer zijn toekomstige vormen te krijgen. Afgelopen jaar is er veel bijgebouwd, parkeerplaatsen bijgekomen, stoepen aangelegd!!!!, land gladgestreken. Hier moet alleen nog gras gezaaid worden en in oktober wordt de school heropend. Het is een school zoals we ze uit de films herkennen. Vele trappengangen, vele gangen waarin klassen bevestigd zijn, lockers door de hele school, een super grote gymzaal, grote sportvelden buiten. Kortom een school om in te verdwalen. Het zal weer spannend worden de eerste dagen. Of iedereen op tijd in zijn/haar klas zal zijn.
We hebben ook hier kennis gemaakt met al zijn leraren. Sommige bekend, anderen dus niet. Maar veelal jongere leerkrachten. Jongens en meiden begroeten Joey uitbundig, sommige van: ik dacht dat jij terug naar Nederland ging............(ja op vakantie, dachten wij dan) en al met al voelde hij zich weer prettig op school, wetende dat het nu een stuk uitdagender voor hem zal worden. De wiskunde leerkrachten(2 dus) waren verbaasd dat hij beide wiskunde vakken(haha, algebra en geometrie)tesamen nam. Dat is erg zwaar hoor zeggen ze beiden, maar na verteld te hebben dat we dat gewend zijn, bevestigden ze dit door dat er al eerder Fransen en Duitse leerlingen geweest waren die dit ook zo gedaan hadden.

Kinderen hier willen liever geen huiswerk, of erg weinig(blijkbaar hebben ze invloed op de leerkrachten). Vele werken al na schooltijd om hun auto te bekostigen. Ook de leraar die het autorijden geeft, vroeg op Joey al zijn driver-permit had. Nou nee dus, want de kinderen en ik hebben nog geen social securitynr(zoiets als sofi).

Wel ben ik al vele malen te vergeefs afgereisd naar de Courthouse, maar dat schijnt toch erg moeilijk te zijn, want we hebben het na 1 jaar hier te zijn, nog steeds niks. Ik heb het gevoel dat er daar nu echt geen mens verstand heeft van werken. Je wordt eerst compleet gescand voor al eer je het gebouw in mag. Dan kom je in een ruimte waarin ik nog nooit een kip gezien heb behalve wij dan. Er staat dan een nummertjes machine(hoezo er is geen kip te zien). Neem toch maar een nummertje, want anders wordt je dus niet geholpen. Het nummertje wordt omgeroepen en dan mag je een van de schuifdeuren(ze zijn wel genummerd) openen en zit er het standart type lui Amerikaan, achteroverhangend in zijn stoeltje. Je stelt een vraag en uit ervaring weet ik al dat hij zelf niks weet en dus aan zijn buurvrouw raad gaat vragen. Daarna komt hij terug met weer zo een wazig of dom antwoord en je kunt weer gaan. Mij krijgen ze er voorlopig niet meer heen. Ik erger me kapot eraan, zij ook aan mij waarschijnlijk. Zo zijn er onze ingevulde papieren voor de 3e keer zoek geraakt(maar dat zeggen ze niet, ze vragen alleen of je het maar weer opnieuw invult). Computeres hebben ze nog niet echt ondekt hier in dit deel van de States. Want of ik zoiets niet online kon invullen.?..?...! Toen keek hij me aan van..?.....?........?Maar inmiddels zijn we via het bedrijf bezig met een Greencard aan te vragen en hopen via deze weg dan eindelijk een te krijgen. Dan kan Joey ook een baantje gaan zoeken en wie weet ik ook nog eens.

By the way Nikkie heeft een stukje in etappes geschreven, het in nu gepubliceerd maar een paar berichtjes terug ertussen gezet. Lezen dus!