Na vanmorgen moeilijk uit bed te kunnen komen (last van mijn gewrichten en spieren) heb ik toch weer met Barb tussen de druppels door gewandeld(voor een klein uurtje). Het waren nu de vage restanten van Hanna die voorbij kwamen. Het weer is dudelijk anders dan vorig jaar. Toen hadden we 30-40 graden tot half oktober hier met 1x een flinke regenbui tussendoor.
Net thuis, inmiddels al strijkende kwam Cathy langs. We dronken thee/koffie met wat lekkers en daarna introduceerde ik haar in de slagvaardigheden van het mozaieken. Inmiddels is ze in het bezit van een hamer en slagpen(houtblok zijn we nog zoekende). En dus liet ik haar een kennismaken met het slaan op marmer. En wat glastegeltjes van verschillende merken. Ze probeerde er een drietal marmersoorten, voelt het verschil en probeert ook het glas. Ook een cirkeltje uit glas te kappen krijgt ze voor elkaar. Alleen was ze onder de indruk dat die hamer toch heftig zwaar is. Bijna 1 kilo immers. Na een uurtje slaan trilde haar hele arm ervan.
En dus besloten we naar de Lows te gaan(plaatselijke Gamma) om een stukje hout. Want ze wil een salamander gaan maken in glas. En onder begeleiding van mezelf vinden we een geschikt stukje hout. En al babbelende rijden we terug. Manlief van haar belt, of we toevallig niet gaan lunchen......Tuurlijk, dat hebben we ng niet gedaan en dus wordt ook Jack gebeld en zien we elkaar even laten bij de Mexicaan. Een Fahitas(wrap) met steak gaat er goed in. En een half uur later staan we alweer buiten. Broek staat weer alweer strak. Het schiet niet op zo, om wat omvang te zien kwijt te raken. Want over een goede maand gaan we op vakantie naar Egypte en dus zou het wel fijn zijn om wat kwijt te zien raken. Ben benieuwd of het lukken gaat.
We snuffelen nog wat rond in de plaatselijke winkels waaronder Virginia Candles. Dit is een soort Yankee Candle soort winkel, vol met kaarsen in allerlei kleuren. Maar vooral geuren. En na nog geen minuut binnen te zijn beginnen onze beider neuzen te prikkelen. Zakdoeken erbij en jawel we niesen zo vervolgens al snel de winkel uit. Hahaha, je had ons moeten zien. Amper tijd om iets te zien behalve wat Halloween en Kerstspul. Duidelijk voor ons geen shop om in te werken. En eenmaal buiten weer binnen 5 minuten al het gesnotter verdwenen. Gek dat je soms zo gevoelig ergens op kon zijn, en ik was duidelijk niet de enige.
Rond half drie zet ze me weer thuis af en klus nog wat in het tuintje. Het is er nu heerlijk weer voor. Gebroken kom ik een uurtje later er weer uit. Al dat wilde gras met zijn vertakte wortelen. Trek je de blubber eraan. Lekker wroeten in die aarde. Nog wat Franse wilde geraniumsknollen in de voortuin geplant en hopelijk slaan ze aan. Dan komen de kids thuis. De een met de fiets en de andere met de bus. En dan ben ik op. Mijn lijf is moe, vingers pijnlijk dik en stijf. Maar tevreden hiermee, dat de tuin weer onkruidvrij is. En weet je wat ik had ontdekt? Dat de blauwe druifjes hun groene bladeren weer boven staan. Of het zal gaan bloeien? Geen idee....
Ik zie nu geen druifjes heel in de verte zitten zoals afgelopen voorjaar. En even later druppelt er weer een zacht buitje van 10 minuten voorbij. Joey wil om een pizza fietsen naar de winkel voor hem en zijn zus. En ondertussen rijdt ik maar weer eens om manlief.En vergeet zo dat ik naar Nederland kon bellen.
Morgenochtend moeten manlief en ik een bezoekje brengen aan de dokter. Voor de benodigde prikken om Egypte binnen te mogen komen, maar ook weer hier binnen te komen. Schijnt dat "ze" daar als dat niet in orde is, moeilijk over kunnen doen bij terugkomst.
En lunch ik met een club die nieuwkomers uit Lynchburg en omgeving wil verwelkomen. De buurvrouw had me er op geattendeerd. Beter laat dan nooit en ben erg benieuwd of ik er nog iets van kan leren. Het is vlak bij de bibliotheek in de open lucht. Ben benieuwd of het droog zal blijven.
1 opmerking:
Leuk al dat mozaiken maken. Je zou er les in kunnen gaan geven.
Een reactie posten