Eindje rijden en schoolgesprekken van de kinderen

Vandaag waren de kinderen vrij, omdat het vandaag ouderavondtijd is. Dit proberen ze op een middag en avond te plaatsen. Wij hebben pas in de namiddag gesprekken en omdat het weer zo heerlijk is besluiten we een eindje in de omgeving gaan rijden,

en bij Michael en Cathy op de thee te gaan als verrassing.

De lucht is strak blauw met hier en daar een vaag wit streepje. Je merkt aan alles dat het voorjaar in de lucht zit. Vogels achtervolgen elkaar en proberen indruk op elkaar te maken. Zelfs de Bluebird, een knal blauwe vogel met een oranje buik is gesignaleerd. Deze schijnt ook een voorbode op het voorjaar/mooie weer te zijn.

We verbazen ons over de behoorlijke aantallen vervallen huizen/schuren.

En ook staan er weer meer paarden en koeien in de wei.

Maar ook hier hebben we paarden zonder schuur of iets de hele winter zo zien rondsjauwen. Gewoon zielig om ze in de sneeuw te zien ploeteren, wat vervolgens drassige velden zijn geworden.Het lijkt de gewoonste zaak van de wereld te zijn. Maar ze leven nog steeds, terwijl we toch temperaturen van -15 C gehad hebben. Eenmaal bij Cathy zitten we nog even op het terras.

En hebben vogels gespot en deze specht met een rode kuif gefotografeerd. Het windje is fris vandaag, maar aangezien het voorlopig weer onze laatste dag mooi weer is genieten we er maar even van. Joey blijft spelen en Nikkie en ik rijden weer op het gemak terug.

We rijden langs de Otter River en genieten op de brug van de watervalletjes.

Er zit al een vissertje aan de kant. De voltures, kalkoengieren vliegen door de lucht op zoek naar prooi.

De Peaks of Otter, de bergpartij in de verte,

ligt er weer mooi bij en met dit weer is het hier heerlijk vertoeven. Al zou ik hier niet graag zitten als er van die tornado's kunnen komen.

We komen langs een knalrode brandweerpunt, rijden over een brug terwijl er net een giga trein onderdoor rijdt

en als we weer terug op de 221 zitten, komen we over de heuvels langs een begraafplaats die er altijd erg fleurig uitziet. Destijds, toen we deze voor de eerste keer zagen, dachten we dat de mensen hier erg goed voor de graven zorgen, maar het bleken allemaal nepbloemen te zijn.

Hihihi, wat een wereld van verschil.

Rond half drie halen we Joey weer op bij Michael's school en thuisgekomen spelen de kinderen wat op de trampoline en spelletjes, terwijl ik het eten voorbereid. Lasagna uit de diepvries. Hahaha, lekker makkelijk vandaag, want we moeten al om 5 uur op Joey's school zijn en eerst moet ik nog Jack ophalen, om vervolgens weer terug te rijden. Dus moet het eten rond 4.15 klaar zijn. Nog nooit gebeurd op een door de weekse dag , maar o zo lekker. Heb je tenminste nog een avond en een kerel op tijd thuis! '

Nadat het eten klaar is ga ik Jack ophalen met een trommeltje warm voer en een toetje. Onderweg eet hij alles op en tegen dat we bij school zijn, heeft meneer gegeten. De eerste afspraak is op Joey's high school. We hebben er een lang gesprek over de punten die hij afgelopen jaar al bij elkaar gescharreld heeft. Ze zijn er inmiddels achter dat hij erg voorloopt op het Amerikaanse systeem, gezien zijn punten. Hij kan daarom volgend jaar eindelijk advanced classes gaan volgen, hij heeft al 9 punten bij elkaar gespaart. Om de high school te halen moet hij 24 punten hebben, dus moet hij nu nog 3 jaar. Dat ziet er dus goed uit! Gelukkig!!

Tijdens dit gesprek krijgen we steeds meer info hoe het schoolsysteem inclusief Universiteit qua betalingen zit, maar ook op welke manier men korting kan krijgen. Wat een systeem!

Met eindelijk een goed gevoel verlaten we de school om vervolgens naar die van onze jongste te gaan. We waren er de laatste tijd nl. niet gerust op omdat het ons al lang duidelijk was dat Joey onder zijn niveau zat.

Daar zitten ze al op ons te wachten en horen dat ze in een half jaar tijd, al op het zelfde leesniveau zit als haar klasgenoten. Ook haar schrijven is zeer goed. Ze worden gestimuleerd om allerlei verhalen te schrijven, verzinnen, uit te typen en ze voorzien van tekeningen. Dit vind ze zelf erg geweldig en ik moet zeggen haar handschrift ziet er geweldig uit nu er niet meer over geklaagd wordt. Ze heeft meegedaan met de Benchmarks, de Cito testen, die ze ook in Nederland jaarlijks moest ondergaan en ze heeft bij alles boven het benodigde gehaald. A realy clever girl!!!

Haha, wat groeien we toch weer. Een erg fijn gevoel om te horen dat ook zij het erg goed doet.

Thuisgekomen lopen we nog even de tuin in en zien dat onze tulpen al wat boven de grond uit komen. De narcissen en blauwe druifjes staan op de zelfde hoogte uit de grond. En de bomen van de buren bloeien al. Ik ben ook erg benieuwd wat voor een soort bomen wij in onze tuin hebben staan. Een met staande katjes heb ik al herkend. Nu de rest nog.

Ook heb ik de site van Petra bezocht. Zij had gereageerd op mijn blog, zij woont in North Carolina. Leuk om te lezen en te herkennen dat we veel dezelfde stunten meemaken, maar ook onze Hollandse pot proberen bij elkaar te scharrelen. Op wat voor een manier dan ook! Zo las ik dat ze Filet American zelf maakt en heb haar nu om het recept gevraagd. Hmmmm. Waarschijnlijk ga ik daar nou straks van dromen.....................