Omdat we met Michael een logeerpartijtje hadden afgesproken, ging dat gewoon door. Paul, zijn vader, zit voor 1,5 week in Australie. Daarom leek het ons net zo gezellig dat ook Cathy meekwam. We spraken ergens rond een uur of twee af.
Maar ik dwaal af...... Nadat Cathy en Michael in de late middag arriveren, gaan we spelletjes spelen en lekker eten. Het plan was om bijtijds naar bed te gaan, maar door het spannende kaartspel werd het toch weer 12 uur. Gelukkig konden we uitslapen...... dachten we, maar het lot besliste anders. De zon straalde al vroeg warmte en licht af en werden we allemaal al voor half 9 ons bed uitgewerkt. Onder het genot van een bakje thee en koffie met een lekker ontbijt (pannekoeken, bacon met eggs, mini-croissant en gewoon brood) vullen we onze maagjes. De temp was inmiddels opgelopen naar 21 graden. Dus wassen, plassen en tandenpoetsen en weer lekker naar buiten!
Achter in ons"oerwoud" horen we de vogels druk bezig met nesten bouwen, op zoek naar takjes en dergelijk. Wat een rust en vrede zo, met de zon al flink brandend op de huid. Hier kan wel een mooi koffieplekje komen of wordt het een groentetuintje? Allerlei gedachten schieten door mijn hoofd, want gezellige hoekjes in de tuin kennen ze hier nog niet.
Zal er verandering in gaan komen? Ach, aan de ene kant zien we zoveel mogelijkheden met zo een tuin, maar aan de andere kant is het ook zo van: "waar moet ik hier in hemelsnaam gaan beginnen"? Vooral als je bedenkt dat onze grondoppervlakte hier 80 keer zo groot is dan onze tuin in Roosendaal. Met een hoogteverschil van ongeveer 4 a 5 meter hoogte, aflopend van de voortuin naar de achtertuin.
De mannen willen graag deze zomer een zwembad. Maar hoe en waar zetten we dat bad, want echte vlakke stukken zijn er nauwelijks. Het zal dus ergens afgegraven moeten worden en niet te vergeten een hek er omheen. En als het ook nog even kan, wat groen er om heen, wat tegels er rond en onder, met een zithoekje bij..... Kortom, we zijn er nog niet zomaar! Wij zijn een ster in plannen maken, maar de uitvoering laat regelmatig op zich wachten. Dus wie weet.
Eenmaal weer terug bij het huis, besluit ik even op de trampoline te springen. De kinderen zijn net klaar en naar binnen, dus de kust is veilig. Cathy gaat het ook proberen en al gauw hebben we er lol in. We lachen om elkaars gestuntel, maar het weer is zo lekker dat we uitgeblust wat narusten op de trampoline. Ook zittend proberen we te springen en al gauw komen ook de kinderen er weer bij. Wat een lol kun je hebben met zo een ding!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten