Het weer enzo.

Al een aantal dagen waan ik me qua weer weer terug in Nederland. Het is zwaar bewolkt en regent het regelmatig. Vanmorgen heb ik zelfs tot 9 uur met het licht aan gezeten. Het lijken wel de donkere dagen voor kerst. Hahaha, ik bedenk me dat zelfs het weer nu ook mee in de kerststemming komt. Maar gekheid natuurlijk. Gelukkig zijn de temperaturen rond de 20 graden overdag en dus is het niet echt koud. Maar er zit toch een koud windje.

Gisterenochtend zijn manlief en ik even om een prik gegaan bij de dokter. Jeetje, het koste ons 1 uur en een kwartier. Eerst komen we de wachtruimte binnen en mogen we ieder 2 formulieren met gegevens invullen. Terug afgeven en dan maar weer wachten. Een kwartier later dan dat we de afspraak hadden mogen we via allerle kleine deurtjes naar onze dokter zijn gangetje. Om de beurt op de weegschaal, en dan mogen we in een van de kleine kamertjes plaatsnemen. Er worden ons weer wat vragen gesteld en de bloeddruk wordt opgemeten door een nurse. Ze gaat weer weg en dan weer zeker een kwartier wachten. He de dokter stapt binnen en begint te vragen over onze reis. Met een lang verhaal wordt er verteld dat we beter ook een griepspuit kunnen nemen, en aangezien de verzekering dit toch betaald...Ook gaat hij nog even op zijn computer om zeker te zijn dat we niks anders nodig hebben. Duurt wel weer 10 minuten extra, maar dan weet hij zeker dat dit niks extra's toegevoegd had. Nog even de bloeddruk opmeten...en ik ondertussen al gemeld dat manlief op hete kolen zat en terug naar het werk moest. Toemaar, maar wij zien nog steeds geen spuiten. Nog maar even kletsen en dan meld hij dat de nurs zo de spuiten komt geven. Weer wachten 5 minuten, 10 minuten en jawel dan komt ze. Armpje ontsmetten en prik, een voor een op 1 minuut tijd zitten ze erin. De griepprik is een soort druppels voor in de neus. Allebei de kanten evenveel en klaar is kees. Hehe, nou dan zaten we er al een ruim uur. Op de terugweg nog even langs de adminestratie en afrekenen. En dan zijn we eindelijk buiten. Snel Jack weer terugbrengen en om iets over 10 stapt hij kantoor net weer binnen. Toch duidelijk anders dan in Nederland.

Rond het middaguur begeef ik me naar een overdekte patio die tussen een kerk en de bibliotheek zich bevindt. Hier is er een groep die nieuwkomers verwelkomt. Ik heb afgesproken samen te gaan lunchen met onbekende dames. Er zitten al 50 dames aan picknictafels en ik word tussen de wat oudere dames geplaats. Iedereen is belangstellend en ik verneem dat sommige al jaren in de groep zitten. Bijna allemaal Amerikanen, behalve 1 oudere Deense dame. Ze organiseren oa een bridge-club, bunco, handwerken, kook- en bak groepje, liefdadigheidswerk, wandelen, maar ook uitstapjes in de omgeving. Deze maand staat er een bezoek naar het hotel uit de film Dirty Dancing. Dat lijkt me wel wat. Er is nog een "nieuwe" dame en zij woont nog maar 3 maanden in de steek. Na afloop klets ik nog wat met haar. Bij de lunch kon ik een lootje voor $1,- kopen voor een loterij na afloop van de lunch en laat ik nu een van de 5 prijsjes hebben. Een mandje met kleine pompoenen. Altijd leuk voor het opfleuren van de herfsttijd.



Er werd nog door verschillende dames gespeeched en een van deze dames vroeg of het toevallig mijn zoon was die fietste op de weg. Hilariteit , iedereen lachen (het is erg vreemd dat er iemand fiets op de weg blijkbaar). Ik dit inderdaad beamen en dan verteld ze hoe ze dit weet. Zij rijdt met 2 dochters op weg naar huis en zien ineens een jongen op de fietst, vraagt de jongste van het stel: he, welke jongen fietst er daar nou? Waarop de oudste antwoord: Dat is die Nederlandse jongen van bij mij op school. Vandaar dat ze ineens bedacht had dat het er wel eens een van mij kon zijn. Kleine wereld....

Joey gaat 's avonds nog een geschiedenis boek kopen dat door de geschiedenisleraar werd geadviseerd. Want hij heeft erg moeilijkheden met de geschreven taal uit het boek. Dit staat in deftig Amerikaans.Maar ook wij begrijpen amper wat erin beschreven staat. Elke zin bevat gemiddeld 3 onbekende woorden en als je dan 20 blz moet leren, begrijp je dat je het totaal niet meer begrijpt. Ook zal de leraar wat uitreksels maken om hem zo te helpen. Want zijn proefwerk had hij 37% gehaald, wat een zware onvoldoende is. Maar eenmaal thuis begint hij er gelijk in te lezen en hopelijk zal het hem duidelijker gaan worden.
Met zijn wiskundevakken, hier zijn algebra en geometrie duidelijk 2 aparte vakken, zit hij duidelijk lekker in zijn vel. Hij had al laatste jaars geholpen met vragen en dat doet hem goed.
Ook de rest van de vakken gaat lekker. We hadden gevraagd of hij naar eenvoudigere geschiedenis terug kon, maar die klas bleek al vol te zitten en was het geen optie meer. Maar gelukkig dat de leerkracht hem wilt begeleiden hierin en gaat het hem beter af, hopen we nu. In ieder geval mentaal voelt hij zich weer sterker door.

Nikkie geniet ook duidelijk van school, al heeft ze moeite met aansluiting te vinden. Het valt ook niet mee om tussen 6 meiden die de klas te rijk is erbij te passen. De dames hebben zich in 3 groepjes van 2 gevormd en kennen elkaar blijkbaar al allemaal langer. Dus dan maar een gesprekje met de klassejuf aangevraagd en zij gaat proberen een oplossing hiervoor te maken. Ook de ESL lessen, waarvan Nikkie niet begrepen had dat ze die mag gaan volgen, aangvraagd waneer ze er nu mee gaat starten. Want ze spreekt het nog maar 1 jaar. De juf duidelijk perplex en had niet in de gaten dat ze nog maar zo kort in het land was. Want ze deed het erg goed en is een lieve meid. Nadat ze me er van verzekerd had ervoor te zorgen dat ons popke niet meer zich zo allen zou voelen.