Wat een begin van het weekeinde.

Afgelopen vrijdag morgen had Barb weer afgebeld en eerlijk gezegd ook ik had weinig puff voor een wandeling in mijn uppie. Na wat huishoudelijke klussen lekker gesmst en gebeld via de computer met familie en vrienden. Dat was alweer een poosje geleden namelijk. Ook probeerde ik vrienden van ons te bereiken, alleen hoorden zij mij niet. Want de vader van Margot ligt in het ziekenhuis voor onderzoek. Probeer morgen weer opnieuw, want heb geen goed gevoel erbij. Na de lunch besluit ik toch nog te gaan wandelen, het is nu rond de 19 graden en het zonnetje schijnt lichtjes. Besluit een zakje mee te nemen, want zag laatst van die sparreappels liggen en is ook leuk ter decoratie. Wat gedroogde takken, daar zie ik ze hier ook veel mee maken. Je weet nooit wanneer je het zal gebruiken. En na een klein uurtje ben ik weer binnen. Om Nikkie en weer naar de therapie. Joey gaat springen en tegen 7-en zijn we weer allemaal thuis.

Vrijdag namiddag en avond terwijl de rest van het gezin zat tv te kijken, moest ik weer wat doen. Ik was nl donderdagavond begonnen met een soort borduurlapje.

Ik had nl. op verschillende handwerkblogs zitten loeren en een leuk naaldentasje gezien. Okee, klinkt lekker oudbollig, maar met de juiste stofjes zag ik toch wel inspiratie hierin. Mijn verschillende naaldsoorten liggen nl over al op andere plekjes. Dus leek me het toch wel een leutig dinkske. Met een beetje stelen en een beetje van mezelf kwam ik tot dit resultaat.

Is dat nou niet schattig.

De binnenkant...

en de achterkant.

Veel te snel naar mijn zin was het af . Dit was een leuk en snel klusje. Misschien nog iets te doen?En ooit had ik dit patroontje gezien. Lekker makkelijk van 2 vierkante lapje en wat viltrestanten.Dus maakte ik nog gauw even een kippekop. Een uurtje werk. En te gebruiken als speldenkussen.

En tegen tienen duik ik het bedje in. Uitgeblust maar tevreden over de resultaten.

Zaterdagochtend 5 uur: Klaarwakker. Moet eruit, ik weet niet van wie, maar heb weer die knutseldrang. Zachtjes sluip ik naar beneden en maak een bakske koffie voor mezelf. Duik vervolgens het naaiatelier in en zie nog een gemarmerd creme lapje. Hmm, misschien wel leuk voor zo een alternatief kerstmannetje. En rond half 8 komt manlief naar beneden. Die komt als het poppetje al in elkaar zit. Inmiddels ban ik een kerstboom in elkaar aan het fransen van die gdroogde takjes. En een klein uurtje later tatata.........dit is hem.

Inmiddels zit Jack met zijn vader te bellen buiten op het balkon. Brrr mij niet gezien, te vochtig. Ik breng hem een bakje koffie. En ook ik bel nog even naar Margootje. Even bijkletsen met Amy en dan krijg ik van Margot slechte bericht te horen. Veel sterkte lievertjes voor allemaal. Geniet er nog maar van zo lang het kan!

Zulke berichten zetten weer je aan het denken.......