Vanmorgen vroeg om 6 uur onze tijd, bellen we oma Riet, want ze is jarig. Iedereen is er nu nog en tussen het douchen door feliciteren we haar en weten te melden dat de Bruijntjes in de loop van de ochtend weer richting Washington gaan. Ze hebben prachtig weer gehad, al kwamen ze binnen terwijl de tornado's in de buurt waren. Het is wat vochtig en het heeft geregend, ook is het weer erg benauwd vochtig. Hopelijk vandaag geen tornado waarschuwingen.
Rond 11 uur zwaaien Nikkie en ik ze uit en hebben we nog een half uurtje voordat we weer richting het ziekenhuis moeten voor Nikkies eerste controle. We halen eerst Jack op en rijden richting Lynchburg. We zijn precies op tijd ondanks het vele drukke punten. Er wordt hier al sinds we hier wonen aan een aantal wegen gewerkt. Dus zo af en toe staan we stil en op het grootste gedeelte van het traject kunnen we niet anders dan rustig rijden.
Eenmaal in het ziekenhuis waren we vergeten dat we vooraleer we worden geholpen, we een aantal papieren in moeten vullen. Dus er gaan er nog veel voor ons binnen en na een klein uurtje zijn we dan aan de beurt.
Nikkie moet weer X rays laten maken en is erg zenuwachtig. Na 3 foto's komt ook de dokter en verteld dat haar arm gelukkig goed is geheeld. Ze mag de 20ste terugkomen om de cast, half gips omhuld met verband, te laten vervangen voor gips. Als alles goed blijft gaan bestaat de kans dat dit begin juni eraf mag. En dus waarschijnlijk verdwenen als we naar Nederland gaan. Dat zou fijn zijn voor haar, zonder een gipsen arm op vakantie. Maar we moeten maar afwachten en niet te snel hierop vooruit lopen.
Rond 11 uur zwaaien Nikkie en ik ze uit en hebben we nog een half uurtje voordat we weer richting het ziekenhuis moeten voor Nikkies eerste controle. We halen eerst Jack op en rijden richting Lynchburg. We zijn precies op tijd ondanks het vele drukke punten. Er wordt hier al sinds we hier wonen aan een aantal wegen gewerkt. Dus zo af en toe staan we stil en op het grootste gedeelte van het traject kunnen we niet anders dan rustig rijden.
Eenmaal in het ziekenhuis waren we vergeten dat we vooraleer we worden geholpen, we een aantal papieren in moeten vullen. Dus er gaan er nog veel voor ons binnen en na een klein uurtje zijn we dan aan de beurt.
Nikkie moet weer X rays laten maken en is erg zenuwachtig. Na 3 foto's komt ook de dokter en verteld dat haar arm gelukkig goed is geheeld. Ze mag de 20ste terugkomen om de cast, half gips omhuld met verband, te laten vervangen voor gips. Als alles goed blijft gaan bestaat de kans dat dit begin juni eraf mag. En dus waarschijnlijk verdwenen als we naar Nederland gaan. Dat zou fijn zijn voor haar, zonder een gipsen arm op vakantie. Maar we moeten maar afwachten en niet te snel hierop vooruit lopen.
Gisteren werd er nog een geweldig fruitboeket gebracht. Vol met aardbeien, druifjes en ananas + meloen. Een echt plaatje, zoals jullie kunnen zien op de foto. Alleen van wie? Geen afzender erop, maar dan vertelt Jack 's avonds dat het van zijn werk afkomstig is. Erg bedankt hoor Azdel!
Morgen gaat Nikkie weer naar school proberen. s'Avonds laat breekt het onweer los en de flitsen zijn amper uit de lucht. Ook valt er veel regen, maar Nikkie en ik liggen erg vroeg op bed en merken hier amper iets van.
1 opmerking:
Oma was jarig en afgelopen zondag was er ook nog moederdag.We hebben het nu voor het eerst zonder de Solletjes gevierd. We hadden nu wat meer ruimte aan tafel en het was toch gezellig. Anya is vandaag terug gereden naar Oss,maar zal het onderweg wel erg druk gehad hebben.De laatste week was het vollop zomer en dus veel touristen die naar zeeland kwamen. We horen wel wanner ze thuis geariveerd is.
Hier gaat alles weer z'n normalen gang. Afgelopen vrijdag heb ik de caravan naar kappelbrug gebracht en die staat dus nu in de verkoop.
Jammer, maar ja......
Groetjes Oma en Opa
Een reactie posten