Terwijl ze weer al ruim een week naar school gaat mag ze a.s dinsdag ochtend om 8.00 uur om een 'kast', zoals ze het hier het gips noemen. De temperaturen zijn hier momenteel weer al een aantal dagen wat lager. Regen valt hier net als in Nederland ook in de lente. Met af en toe opklaringen. Maar gelukkig is het hier nog geen 30 graden net als bij jullie. Dus kan Nikkie het gelukkig nog vol houden. Af en toe voelt ze dat het jeukt, maar tot nu toe kan ze zich goed beheersen. Ze klaagt amper over haar arm. Wel gaat spelen natuurlijk een stuk lastiger en is ze beperkt in haar doen en laten.
En hier is Nikkie:
Ik moest van mama over Appomatox schrijven want ik ben daar geweest op studiereis.
Het was een klein stadtje met zeven huisjes ofzo. Appomat0x is belangerijk omdat 'Lee surrenedt to Grant ' dat is ' Lee geeft zich over Grant ' en die plaats heb ik gezien!
Dit waren 2 generaals in de oorlog hier tussen Noord een Zuid. Eerst gingen we naar 'the new jail' dat betekend ' de nieuwe gevangenis ' en daar hebben we rond gekijken, maar zo nieuw was het niet hoor, want het is geherbouwt in 1870. We zaggen ook de oude gevangenis: daar waren nog maar een paar stenen, want het gebouw was verbrand. Daarna gingen we naar het 'Appomatox court house' dat was een museum.
We moesten een papiertje invullen met vragen die je de antwoorden ervan kon vinden. Toen gingen we in dat museum een film kijken (toen zag ik ook iemand in de film met een gebroken arm hihi).
Toen gingen we naar 'Mc Clean's house' in zijn tuin was de 'War' (oorlog)begonnen (hij woonde toen in Fort Sumter). Maar hij vond het niet leuk en veilig voor hem en zijn kinderen en vrouw, dus hij was verhuist. En nu hihi is, de oorlog 'surrender' geeindingt in zijn HUIS!! Ik heb nog meer te vertellen over dat, maar...
Mijn arm raak ik steeds meer aan gewend en kan er ook steeds meer mee. Zo draag ik die drager niet meer, want daar krijg ik nek en rugpijn van. Ik hoop dat als we naar Nederland komen dat ik weer met al mijn vriendinnen kan spelen. Dat is eigenlijk het liefste wat ik wil. Maar nu ga ik weer haren wassen en spelletjes gaan spelen en straks gaan we naar de nieuwe Nardia film. Kusjes van Nikkie
Over Nikkie, Geschreven Door Nikkie
O ja kijkers! Het gaat goed met mijn arm zo, ik ben zenuwagtig voor de 20ste want dan is DE dag voor het gips....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wat leuk dat je even gastauteur wilt zijn, Nikkie!
Die Amerikaanse geschiedenis is voor Belgen en Nederlanders niet zo heel erg gekend, dus ik denk dat het je dan best wel helpt dat je eens rond kan wandelen op plaatsen waar zich die dingen afspeelden. En natuurlijk is een field trip altijd wel leuk, niet?
Ik hoop dat je arm snel en goed gaat genezen!
We zijn erg verrast door het feit dat Nikkie z'n leuk verhaal over haar school studiereisje geschreven heeft. Knap hoor.........
En hoe je met je tijdelijke handycap om gaat is ook erg flink. Net zo flink als Lars toen hij in de gips zat.Ook nooit klagen,maar flink zijn en niet zeuren.Nog een paar daagjes en dan is het meeste leed waarschijnlijk weer geleden.
Oma en Opa wensen je veel sterkte en een spoedig herstel.
Kusjes en knuffels.
He powerrrrgirl!!
Wat stoer en goed van je dat stukje schrijven en superleuk geschreven.
Was dat nu een schoolreisje of is dat geschiedenisles?
Enfin, meidje, tot overmorgen he!!
Knuffel...
Een reactie posten