Een platte band en een Wedding Shower

Vrijdagavond, rond een uur of negen, stappen we uit de auto en wordt mijn aandacht getrokken door een sissend zacht geluid. En jawel hoor, de linkerachterband loopt langzaam leeg. Het is erg benauwd in de garage en Jack besluit toch maar even de band te verwisselen. Helaas zit die muurvast, dus dan maar wachten tot morgen.
De volgende ochtend, auto nog steeds op de krik, is de band inmiddels geheel leeg. Jeetje, wat nu......wacht de Yellow Pages(Gouden gids)........er staat geen car dealers of garage in.............wacht misschien iets met tires.........ja, bingo, zelf 24 uur open bedrijfjes.

Na verschillende pogingen, krijgen we er gelukkig een te spreken, die al snel nadien voor de deur stopt. Er stapt een monteur uit met een joekel van een hamer en slaat in twee klappen de band eraf. Ja, dat had manlief nooit gedurfd en trouwens zo een grote hamer hebben wij niet eens. Zonder af te rekenen vertrekt hij en wij beloven binnen een half uurtje te komen betalen.
Op naar Lynchburg met de TomTom.
We komen in delen van de stad waar we nog niet eerder geweest zijn. Eenmaal bij de garage mogen we meteen een hefbrug oprijden en wordt de auto naar boven gekrikt. Wat blijkt, er zit een stukje metaal in de band. Alles wordt keurig gemaakt; en de rekening $35, - voorrijdkosten en $15 voor het banden plakken. Wij vinden het een koopje en zijn gegarandeerd dat de band weer gemaakt is.

Nu op naar Macy's, want daar zijn we toch in de buurt. We zijn namelijk uitgenodigd voor een Bridal Shower, soort feestje dat voor het huwelijk plaats vindt.
Het stel had de huwelijkslijst bij Macy’s gelegd. We kopen de gevraagde handdoeken en besluiten we dat dat het dan maar moet zijn. Thuis pakken we de boel weer in, verfrissen we ons en gaan de kinderen naar de vriendjes.Nikkie gaat naar Gabriella. Joey wordt zelfs opgehaald om naar de bios te gaan, naar een echte mannenfilm over racen en auto's!

Wij rijden richting Amhurst en vinden uiteindelijk de woning van het aanstaande bruidspaar. We zijn nr 9 en 10(terwijl ze toch 40 mensen hebben uitgenodigd).......duidelijk amper een opkomst. En het stel besluit door middel van vragen en spelletjes de groep wat dichter bij elkaar te brengen. Ook worden kado’s uitgepakt als deel van een bingo spel. We verdienen zelf ook kleinigheidjes. Ook aan de catering is gedacht, er staat een tafel vol met rauwkost en salades. Erbij een hele grote bruidscake opgemaakt met roosjes. En de BBQ staat aan met hamburgers en hotdogs.
De meeste mensen gaan al voor het eten. We durven niet goed afscheid te nemen en voelen ons wat ongemakkelijk. We staan nog maar met 5 gasten en het stel. Maar er begint een dame met ons te kletsen, die ooit nog eens met een Nederlander gedate had. We hebben het over vanalles en genieten van het gesprek. Onderwijl komen er nog 2 koppels met kinderen binnen en dat is ons teken om te gaan.

Het ligt in de bedoeling om Nikkie op te halen, maar die had besloten dat ze langer wilde blijven spelen en eten. Dus dan maar op naar Cathy en Paul, waar Joey is. Cathy had gerekend op ons voor het eten en we kletsen nog tot de heren arriveren, waarna we eten. Rond half tien gaan we terug om Nikkie op te halen.
We laten Joey achter bij Paul en Cathy, die blijft slapen en moederdag wordt vergeten. Bij Gabriella blijven we nog even hangen, want de dametjes hebben de middag doorgebracht met kleding ontwerpen voor kartonnen aankleedpoppen. We krijgen dus een modeshow te zien, onder het genot van een drankje en komen wat later dan gepland thuis.
Nikkie loopt inmiddels zonder het ophangsysteem, de mitella, rond en voelt zich duidelijk sterker geworden. Ze durft haar arm hoog op te tillen en heeft zo ook minder last van haar nek en rug.