Gisteren had ik bij het wakker worden last van hoofdpijn. Nadat ik iedereen weg had gebracht terug naar bed gegaan. Want uit ervaring weet ik dat ik dan een poosje slaap nodig heb, maar ik kon de slaap niet vatten. Zuslief kwam met een paracetamol met codeine. Ik niet meer in staat normaal te denken, slik het en val inderdaad snel daarna in slaap.
Rond het middag uur word ik wakker, hoofdpijn een stuk verminderd maar nog aanwezig en erg suffig. Ik ga met Anya beneden wat drinken en het weer is buiten heerlijk. Gelukkig kan ze zich uitleven op het huishouden en een lekker boek, een van de geschenken van Anne-Marie.
Ik ga weer naar binnen en laat zuslief de kinderen ophalen. Het is niet verstandig om nu te rijden, omdat mijn reactievermogen duidelijk is aangetast.
Wel moet ik naast haar zitten om weer aanwijzigingen te geven, want rijden met een schakelbak is duidelijk anders dan met een automaat.
Nikkie heeft vandaag Fieldday, sportdag gehad. Natuurlijk kon ze niet mee doen, maar ze mocht de scores van de kinderen van haar klas opschrijven, zodat ze er toch bij betrokken werd.
En Joey heeft vandaag meer filmpjes van Disney gezien dan les gehad. Ze hebben nl. nog maar een weekje te gaan en de laatste 3 dagen zijn ze al om 12 uur vrij. De boeken zijn al ingeleverd, zo ook bij Nikkie, maar ze hebben beiden nog een project in te leveren op een van de laatste dagen.
Ook is het zwembadseizoen op Memorial Day van start gegaan. We merken dat veel kinderen de zwembaden bezoeken na schooltijd. Maar wij rijden met de kinderen naar huis en kletsen en computeren wat. Jack rijdt mee terug met een collega en Anya maakt een slaschotel met koude kip en aardappelen. Maar ik kruip weer terug in bed, mijn hoofdpijn neemt weer toe. Maar na het eten voel ik me een stuk beter en wandelen we een eindje de straat in. Het lijkt wel Spanje, zo'n heerlijk zwoel weer.
Anya en ik zijn in het nieuwe huis in aanbouw, een eindje verder in onze straat gaan kijken. Tsjonge jonge, dat wordt duidelijk een super huis met aangrenzend drie garages. Met aan elke kamer en slaapkamer een terras. En uitzicht op de bergen en de Ivy Hillgolfbaan, dat grenst aan de achterkant van onze straat. Echt een geweldig huis met een zee van ruimte. Ik heb alles eens goed bekeken en het lijkt dat er ook nog een bioscoop zaaltje beneden komt.
Als we terug komen sproei ik de tuin, wat weer wel eens nodig is. Anya zit weer te lezen op het terras en de anderen kijken een filmpje op tv. Ik besluit, nu het weer zo lekker is, ook buiten te gaan zitten. Langzaam aan zakt de zon weg en wordt het donker.
En dan ineens zie ik weer die lichtflitsjes die ik de laatste nachten wel vaker gezien heb. En vraag aan Anya of zij het ook zie en na haar bevestiging weet ik het zeker. Dit zijn nu vuurvliegjes. Na een poosje in de donker te kijken zien we ze ook dichterbij. Het is een hele ervaring om die te zien. Af en toe laten ze een spoortje van een cm of 10 licht na. En dan is het weer donker. Het lijken wel sterretjes in de tuin op verschillende hoogten. Vooral de vliegjes die dichtbij de porch komen zijn erg intressant. En na de film afgelopen is drinken we nog een borrel of een sapje en duiken we rond 11 uur ons bedje in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten