woensdag 30 januari 2008

Wederom heimwee en toch weer verder gaan

Afgelopen dagen hebben zowel Nikkie als ik last van heimwee. We hadden onze vriendinnetjes gesproken en toen begon het weer fout te gaan. Je beseft dan hoezeer je ze weer mist, maar ook dat moet je leren een plekje te geven. Eigenlijk komt het telkens samen als je niet lekker in je vel zit. Je kent dat wel, zo een ziek en eenzaam gevoel. En j, dan val je in een dipje.
Maar na een lekkere jankpartij, deze keer met zijn 2en gaat het weer beter. Na een goede nachtrust gaat het weer beter.
Ik ben lekker aan het mozaieken geslagen en met een muziekje erbij is het goed vertoeven hoor, alleen zitten dan die huishoudelijke karwijtjes weer in de weg. De computer is mijn beste vriend en zonder dit ding had ik het nog veel zwaarder gehad.

Joey is fijn aan het springen en heeft de Baranie Flikflak onder de knie in 3 lessen en mag nu al mee gaan trainen met de wedstijdgroep. Wel moet ik hem insmeren met massageolie om zijn ontwrichtte rug weer terug ontspannen te krijgen.
Nikkie heeft weer een feestje zaterdag en vrijdag hebben ze een vrije dag (studiedag voor de leraren). En ook voorspellen ze voor vrijdag ijzel, dus zullen we niet ver buiten komen vrees ik. Vandaag is het weer een waaidag. Ja, deze is er weer. Maar nu met de vrieskou is het niet echt aangenaam buiten. Vandaag maar weer om boodschappen gaan en poetsen omdat ik het laatste aan het versloffen ben. Gisterenavond laat nog een broek voor Jack staan strijken(foutje, bedankt), want hij had niks meer? Zo erg was het niet maar hij wilde persee die broek aan.

Mijn mozaieklijst begint al 3 gevulde kanten te hebben en het beloofd een mooi geheel te worden. Als deze af is maak ik er wel een foto van.
Net nog even met mijn vader gechat en hoorde dat het met mijn oom alweer iets beter gaat. Beterschap ome Adrie. Deze man heeft een zware tijd achter de rug,een paar weken op de care gelegen, maar krabbelt langzaam maar zeker weer naar boven.
Ook wil ik iedereen bedanken voor de gestuurde kerstkaarten. Niet verwacht maar toch gekregen.
Ook beginnen er weer meer dingen aan de muur te komen te hangen waaronder:



Mijn schoonmoeders aquarellen. Ingelijst en al. We hadden ze al jaren liggen, maar je ken dit misschien wel, wel aan denken, maar telkens vergeten. En nu met zeeen van ruimte moest het gewoon gebeuren. Ze hangen op de ere gallerij. Zodra de voordeur wordt geopend stralen ze je tegemoet. Vertaald voor de gene die hier geweest zijn de gang naar Joey's kamer. Dus opa Piet ze hangen hoor!

En natuurlijk zijn ze al bewonderd door Cathy en Sandra.

Geen opmerkingen: