Zaterdag 12 april

Vanmorgen rond half tien hebben we een Amerikaans ontbijt gegeten. Dat betekent ieder voor zich en met bord en al lekker buiten op de porch in onze pyjama's eten.
Behalve Joey, die had haast, want hij moest het gras maaien. Gisteren had ik een bruin broodje en een krenten/kaneel met peacan broodje gemaakt. En alles smaakte uitstekend! Na het gebruikelijke ritueel van wassen, plassen, tandenpoetsen, begint het te regenen.
Joey is gelukkig net op tijd klaar met grasmaaien. We drinken koffie met meegebrachte truffels en Nikkies handmade oatmeal cookies. Normaal drinken we hier alleen in het weekeinde een Nederlands bakkie, maar met de visite (die hun eigen DE-koffie hebben meegebracht) vallen we weer terug in oude gewoontes.
Michael komt vandaag spelen en Jack en Joey gaan hem ophalen. Bij terugkomst hebben ze een oude tv meegebracht, Cathy en Paul willen hem niet meer. En ja, wel handig voor in onze basement. Nu nog een abonnementje met een extra room aansluiting en dan kunnen ze ook daar tv kijken.

Paul komt mee en we drinken maar weer eens koffie en spreken af dat we 's avonds samen gaan dineren met zijn allen. Omdat we te weinig plaats hebben voor iedereen, komen ze eerst bij ons langs om de jongens op te halen.

Rond 2 uur hebben we een afspraak bij de tuinboer. We krijgen een rondleiding en hij gaat kijken wat we zoal leuk vinden. Ondertussen lopen ook ons pa en ma een rondje en komen met het idee om een plant of boom te schenken. Kijk dat is altijd leuk!!! Ze vinden dan dat we een mooi aandenken hebben en een vergoeding voor de logeerpartij en natuurlijk vinden we dat een geweldig leuk initiatief ! Die houden we erin!

Thuisgekomen moet Nikkie nog haar laatste koekjes bakken voor het Sience Project. Ditmaal met volkoren biologische handgemalen meel. Ook worden er foto's bijgemaakt van de werkwijze.

En na een kleine twee uur ruikt weer het hele huis naar de koekjes. Natuurlijk moet er weer geproefd worden. Niet slecht, maar ik heb niet het idee dat ze erg veel van elkaar verschillen qua smaak. Maar omdat we zo gaan eten stellen we het echte proeven tot morgen uit.

Rond half zeven rijden we dus met de Bristows en mijn ouders naar "de buren", Neighbours, een restaurant dat in de Windhurst ligt. Dit is een nieuwe wijk, die relatief dicht bij de onze, maar toch op 15 km afstand ligt. Deze wijk lijkt sterk op onze Nederlandse wijken met name de stoepen en lantaarns. Helaas hebben de winkeliers het hier zwaar. Ze kunnen niet concurreren met de 'grote jongens, winkelketens' in Lynchburg. We hebben wel al gezien dat een bakker en slager hier goud geld kan verdienen. Want we horenveel klachten van bewoners over de beperkte keuze die ze hebben.

Enfin verder over ons etentje. Eenmaal gezeten vinden we het moeilijk een keuze te maken. Maar uiteindelijk wordt er beslist en eten we op ons gemakje. De kinderen sluiten af met een megatoetje zoals je kunt zien.

Een mini appeltaart met ijs en slagroom.

Eenmaal terug thuis, spelen nog het bekende kaartspel terwijl de kinderen in de basement samen op de Wii gaan spelen. Rond 11 uur vertrekt de visite en duiken wij na een ontspannen dagje ons bed in.