En ze waren toch lekker!

Hihihi, ik kreeg complimenten van manlief en de kids! En dat allemaal om een snel in elkaar gedraaide pizza. Recept staat op het bericht hiervoor. Ik gooi wel de temperatuur wat hoger naar 415 F. Maar eerlijk is eerlijk, de vispizza smaakte net zo lekker als dat wij hem van Domino's uit Nederland hadden. De shoarma op zich ook alleen had ik de knoflooksaus met als basis creme fraiche en griekse yoghurt en verse knoflook gemaakt (dit doe ik normaal als bij de shoarma), maar die kan ik beter van mayonaise met knoflookpoeder maken volgende keer. Hij was te fris (of gezond) en dus voor degene die het ook willen maken.....ik had de kaaspizza's van de Sam's club of Wallmarkt. En het fotootje erbij......

Wat had ik toch een productieve dag gisteren......na wat blokjes gemaakt te hebben, en gemerkt te hebben dat ik beter eerst de repen aan elkaar genaaid kon hebben, vond ik toch dat ik ze iets te klein gemaakt had. Dus ik,niet te flauw, opnieuw repen gaan snijden maar nu iets groter. En weer naai ik wat blokjes en ben nu wel tevreden met de grote ervan. Mmmmm, dat stimuleerd en ik wil het resultaat eigenlijk wel eens zien met al die andere reepjes. Rttttttt, mijn machientje en ik zijn vrienden vandaag, want zonder enig uithalen ben ik op het einde van de middag zo opgeschoten dat ze er op 2 na opzitten. En dus na het eten moeten die ook nog even af gemaakt worden. Dan kan ik meten hoe groot mijn lapjes voor ertussen moeten gaan worden en kies ook daar alvast de kleuren voor uit. Het is overgens een heel gepuzzel om de lapjes toch zo mooi verspreid mogelijk in een geheel te houden. Maar ik ben er erg gelukkig mee en betrap me erop dat ik echt geniet! Zo erg dat ik het liefst er alleen maar naar zou willen kijken. Stiekem loop ik al op de dingen vooruit en bedenk al vast hoe ik hem zou wil doorquilten. Langzaam (gelukkig maar) komen de ideeen binnen. Maar voorlopig gaan we een niks verplicht weekeind houden met aangenaam mooi weer. Jullie hoop ik ook. Daaag.

Wat een raar weer was het hier afgelopen donderdag

Terwijl het normaal voor ons bij deze temperatuur het prachtigste weer van de wereld is, is het me toch benauwd hier. Het regent regelmatig en dus is het zwaar bewolkt. Maar af en toe breekt de zon even door. Het voelt dus aan, dat je vast herken als beschrijf, of dat je met vier man (om de beurt),onder de douche ben geweest en niemand had een raampje open gedaan. Herken je dat? Zo voelt het dus aan. En dus willen zowel het beesie en ik niet echt ver lopen. Wel buitenkijken trouwens. Hihihi, hij is slim, want in huis staat de airco lekker aan, waardoor je dat klamme gevoel zo weer kwijt ben. En dus speel ik wel wat met hem in huis, om toch zijn energie kwijt te kunnen. Momenteel zijn de pluche eenden erg in trek. Alleen vrees ik dat hij het vooral op de plastic ogen en labeltjes voorzien heb. Opletten geblazen dus. Want zodra die deze met enige preciezie verwijdert heeft, volgt de inhoud hiervan. Dus zullen deze ook geen lang leven beschoren zijn. Maar ook de tennisballetjes kunnen hem wel even bezig houden. Je ziet dan ook duidelijk dat hij steeds beter zich focust op de bal.

Ondertussen snijd ik wat blokjes voor mijn schaakbord-blokjes voor in de quilt. En ondertussen telefooneer ik via Skype met het thuisfront. Toch fijn dat ik zo weer kan praten en "breien". Maakt het ook een stuk leuker overgens. Net of ik weer op de koffie ben. Tegen lunchtijd besluit ik mezelf te verwennen met HARING!( Had ik over gedroomt namelijk. dat ik aan een kraampje stond waar ik zo terplekke ze vers van het mes heerlijk in de uitjes gedrenkt stond te happen.)Haring zul je zeggen, hebben ze die daar ook dan? Nee en ja dus, maar ik had dan ook de bekende blikjes zoals haring in tomatensaus en de variant in mostersaus in HET winkeltje ontdekt. En dus eet op op de laatste volkorenboterhammen met zonnebloempitten die in de tomatensaus op. Heerlijk gewoonweg. Ik lijk wel jarig! Eigenlijk is het toch van de zotte dat dit zo een feestgevoel geeft niet. Maar zo voelt het echt wel aan. Vrees dat ik a.s. zaterdag ochtend weer even heen en weer wil rijden. Nog meer liefhebbers die meewillen? Want stiekemweg hebben we deze week wel erg lekker en vooral weer eens wat anders gegeten. Zoals gisterenavond de kipcordon-blue's. Heerlijk weer eens wat anders.....en tuurlijk zou ik het zelf kunnen maken, maar had daar domweg nooit aan gedacht. En vanavond krijgen ze bij mij thuis voor het eerst in de states de shoarma pizza en tonijn pizza voorgeschoteld. Want die eten ze hier dus niet. Hoe ik die maak? Gewoon men neme 2 kaaspizza's. Bestrooi de een rijkelijk met shoarma vlees en maak zelf de knoflooksaus. En de andere strooit men tonijnstukken uit blik(die in het water zijn ingeblikt), wat sardientjes uit blik en een handje vol champignons en uienringen erover. Afbakken! En dat is zo lekker handig als ze laat van tumbeling terug komen.

En Nikkie kwam thuis met het verhaal dat ze hebben moeten ontleden......Taal dacht ik dus, maar mis. Het bleek om een dode kikker te gaan(brrr ben blij dat ik het nooit heb gedaan op school). Zo moest dus de binnenkant bekeken worden en de rest van die gruwel zal ik jullie besparen. Alleen had ze de pech dat ze in een groep je zat waarin een persoontje zat die "beperkt" is en het dus niet goed begreep. En het ander persoontje( zo eentje als mij dus) die een beetje heel witjes werd van alleen het zien van het dode beestje en het liefst in het niets opgelost zou willen worden. Maar ondanks dat ons Nikske ook niet zo'n held is, heeft ze het klusje toch maar geklaard. Knap hoor meid! Haar tantes en oma die uit/in de verpleging zitten/zaten kunnen/zou trots op haar zijn. Maar aan een toekomst als chirurg........nee liever niet, was der antwoord.

En weer verder werken aan de Wish quilt...

Het gene wat mij zo aantrekt aan deze quilt is dat het zo lekker veel verschillende techniekjes bevat. Echt dus iets voor zo creatieve tante zoals ik die van afwisseling houd. Want zoals jullie weten wordt er in geborduurd, met het handje dekensteken aangebracht op de geappliceerde dingen en het naaimachine om de siersteken rondom de cirkels aan te brengen. Maar ook de vlakken naai ik d.m.v. het naaimachine aan elkaar. En per keer vind ik hem steeds mooier worden en bedenk ook steeds welk lapje waar en hoe moet. Want al bijna zijn mijn 6 basis blokken af. Dan mag ik schaakbord lapjes gaan maken voor 3 lange banen. En dus zal ik voorlopig nog wel even hieraan bezig zijn. Dan is het een kwestie van eens goed te plannen wanneer ik dan het echte quilten of doorpitten (zo denk ik dat het in Nederland genoemd wordt) zal gaan doen. Want met alleen kant en klare toplagen begin je niet zo veel. Maar nu weer lang genoeg geklets want natuurlijk is het kijken veel leuker, vandaar de volgende fotoreeks.

Heb ik teveel gezegd? En als je op de foto hierboven klikt zie je tevens dat ik op de sterren onze namen geborduurt heb. En als je goed kijkt moet ik nog een beetje aanbreien aan het laatste blok. Natuurlijk ben ik er ook nog een of twee sterren voor onze Sam aan het maken. Maar dat zien jullie de volgende keer weer wel. En het toeval wilt dat manlief belt met de mededeling dat ons huis nu verkocht zal zijn per uiterlijk 1 augustus a.s.. Want 6 weken geleden werd het voorlopig koopcontract getekend, door zowel hun als wij. En nee, we zijn er niet voor naar Nederland gegaan, maar per post kan er ook al veel zie je wel. Wel zullen we proberen zelf het koopcontract komen tekenen en tevens onze vakantie in ons thuisland doorbrengen. Waarschijnlijk voor 2 weken hopen we trouwens.

Sam heeft zijn eerste diploma behaald

Na 8 zaterdagen, een uur les per keer was het dan zover. Meneertje mocht dan eindelijk al zijn daar geleerde kunstjes vertonen. En hij kreeg het voor elkaar om 30 sec. stil op onze commando te blijven zitten, ahum vorig week dan. Deze week was hij door allerlei afleidingen maar tot 29 sec. gekomen. Maar ook het LIG, KOM en het laten liggen van allerlei verleidelijk snoep en speelgoed deed hij goed. En dus na een uurtje elkaars kunstjes bekeken te hebben mochten de hondjes hun fel begeerde puppy diploma in ontvangs nemen.......en wel volgens de overbekende Amerikaanse way of Graduation. Vervolgens werd er nog een groepsfoto getrokken en werd de vervolgcursus gepromoot. Maar eerst gaan we voorlopig genieten van de vakantie. Want dochterlief vertelde dat ze nu nog maar 13 dagen school hebben en dan is het hier al zo ver hier......tot eind augustus trouwens.

Nikkie krijgt haar eerste rijles en wel op de grasmaaier. En genieten dat ze doet....ze is een stoere meid zo op dat ding. Wel moet ze af en toe nog wat hulp van pap ontvangen, want natuurlijk valt het niet meer om zo'n ding te kunnen sturen.

En Cathy en ik gaan "even" shoppen naar Roanoke naar het inmiddels favoriete winkeltje.

Ook zij koopt dingen die ze heerlijk vindt en ik neem alleen weer heerlijk rozijnenbrood en een volkoren zonnebloempitjes brood. We lunchen bij de deli die er bijna naast zit en genieten van de panini's met kip en parmezaanse gesmolten kaas waardoor wat pesto verwerkt zit. Hmmmm, voor nog geen $14, - zitten onze buikjes goed gevuld en rijden weer terug.

Later op de middag hebben we een BBQ bij Joey's turnmaatje. En met dit prachige weer is dat niet verkeerd. Onze hondjes spelen samen en we zien dat onze Sam hun hond qua lengte voorbij gegaan is. Kortom een goed gevuld en gezellige dag.

Vervolg quiltlessen

Nou, nou. Inmiddels heb ik dus ook leren quilten met behulp van de ring. Weer een kussentje in wording, maar ditmaal dmv een kant en klaar overtrek patroon. Het geheel werkt wat anders en is weer even wennen. Maar zo heb ik vernomen dat je de ring weer moet afdoen zodra je er mee stopt, want al is het maar om even het eten voor te bereiden of zo, te lang in deze quiltring blijven zitten kan dus de kringen achter laten. Maar wat belangrijk is zoals al meerdere quilters mij verzekerd hebben is oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Nu vrees ik dat dat geen probleem zal zijn want er zijn we al wat afgewerkte bovenlappen, die al even liggen te wachten. En een bijkomend voordeel van de ring is dat de quilt niet direct op je schoot ligt, zodat ik het misschien deze zomer ook buiten kan doen(of niet natuurlijk). Want het kan hier nog al eens warm en vochtig zijn.

En wat hebben we, vooral ik genoten van het bezoek van The Fresh Market in Roanoke! Onderweg erna toe zien we vanaf de snelweg links van ons het nieuwe Art museum liggen. Jammer genoeg zit het gepropt tussen de gebouwe van de binnenstad, waardoor het op het opra gebou uit Sydney lijkende museum niet echt tot zijn recht komt. En even later zien we de Ster van Roanoke boven op een berg staan rechts van de snelweg. Het was weer het gevoel van Sinterklaas.....is dat niet erg. Wat normaal toch zo gewoon leek in Nederland zo kwam ik weer groentes en fruit tegen die ik behalve rond Washington nergens meer gezien had. Het begon al bij binnenkomst....bakken vol met verse groentes en fruit. Maar ook bloemen en planten. De klassieke muziek galmde door de winkel. En er liep personeel rond om je van alles te laten proeven. Dus je begrijpt dat het weer dikke 2 uur duurde voordat we alles uitgebreid bekeken hadden.Nu had ik weer een volle kar vol met allerlei "bijzondere" dingen meegenomen. Varierende van witte asperges!!!! tot eendeborst en stroopwafels en onze soorten brood. Maar ook een knolselderie en lange vingers en joehoe Griekse yoghurt, verschillende kazen en veel Europese biersoorten waaronder een aantal Nederlandse zoals Heineken en Amstel maar helaas geen Grolsch, maar dan maar een Duitse Warfsteiner meegenomen. Want het Belgische Hoegaarden is hier in elke supermarkt te vinden. Nou als een klein kind zo blij ben ik dus met dit winkeltje. En weet nu dat ik besliste vaker ga shoppen in die richting. Waarom me dit nooit eerder verteld was.....maar ook aan Cathy had ik het verteld en dus die wil ook zo snel mogelijk er een kijkje gaan nemen. O ja en er lagen verse mosselen! Wel $9 voor een Amerikaanse pond, maar voor als de nood, okee de zin dan, eens erg hoog moet zijn weet ik ze nu te vinden. Het zal wel een voorgerechte worden vrees ik, want voor ons viertjes zou het anders per persoon 1 kg worden. Dus reken maar na...........En wat blijkt, zit Jack ook helemaal blij dit op het werk te vertellen en een van de dames woont notabene daar en geeft nog een aantal winkels op en het adres van een echte slager. Vrees dat ik er de volgende keer een hele dag van moet maken. En misschien nog maar een diepvries/koelkast bij moet aanschaffen. En tegen half vijf waren we weer terug. Wat we dus presies gedaan hadden....vertrokken tegen half elf. Daar aangekomen eerst een lekkere lunch tot ons genomen bestaande uit een gepofte aardappel waarop gesmolten kaas, bacon en lente uitje lagen en een salade. Vervolgens alleen die winkel bezocht en nadien weer rechtstreeks richting huis met een plaspauze onderweg. Maar dan heb je ook wat! Hahahaha, eigenlijk is het van den zotte, maar ik ga het toch vaker doen. En het zal volgende keer niet zo lang duren omdat ik nu weet wat ze allemaal hebben.

En gisteren heb ik het beesie flink verwend door met hem en Lezie en Cathy een lekker eind te gaan lopen op de Black Water Creek Trail langs de James river. Dit is overgens een loop en fietspad. Nu liepen we bij een temperatuurtje van pak hem beet 25 graden deels onder de bomen en zelfs een keer onder een echte uitgekapte tunnel waar het grondwater hier en daar dood de stenen naar beneden druppelde. We zagen een blauwe reiger die van schrik weg vloog, maar ook wat groundhogs, vele vlinders en een sprinkhaan, bijen en vliegen en Canadese gansen met hun kroost. Nu liepen we denk ik wel 2 uur en onze Sam had het toen we bijna terug waren(en het laatste stuk in de brandende zon liepen)het helemaal gehad. Spontaan liet hij zich vallen in elk stukje schaduw of in het gras. Terwijl we toch vele malen hun water en brokjes hadden aangeboden. Eigenwijs meneertje is daar te nieuwsgierig voor en neemt amper iets. Maar ook had ik hem af en toe wat nat gespoten. Kijk dat is het nadeel dat je niet echt weet hoe lang en hoe of waar het is. Eindelijk terug bij het beginpunt stonden we geparkeerd naast een eettentje, het oude stationnetje downtown Lynchburg. Daar zit een terrasje aan vast en aangezien wij ook wel opgedroogd en hongerig waren besloten we te vragen of we toch gebruik van het terras mochten maken met de puppies. Yes, het mocht en hebben we heerlijk een burgertje en een aantal drankjes in de schaduw verorbert, en de hondjes kregen ook lekker fris en koel water en nu at meneertje wel zijn eten op. Helemaal opgeknapt(allemaal) gingen we weer ieders weg en onze Sam heb ik die dag amper meer wat horen zeggen.....

Vrijdag morgen is meneertje weer helemaal de oude en rent & vliegt weer als vanouds.

Quiltlessen

Terwijl onze kinderen bijna alweer richting de laatste SOL testen gaan, volg ik nog even twee quilt cursussen. De ene heb ik gistenen in een quiltstore in Forest gevolgd, en de andere is vanavond in Lynchburg. Die in Forest showde mij gisteren hoe te quilten zonder quiltring(zoiets als een borduurring) en na een dikke 2 uur oefenen ging het me duidelijk veel beter af dan die stuntelige eerste steken. Doormiddel van het heen en weer duwen van de quiltnaald, die voor mijn gevoel de helft is van een normale naald,met je duim en aan de vinger waarmee je doorduwt een joekel van een soort vingerhoed die je nagel openhoudt. Ik moet zeggen dat deze enorm lekker zit en duidelijk je vingers beschermt tegen gaatjes die van lieverlee echt door je vel gaan. Deze zijn niet goedkoop(tussen de $70 en $80) maar als je dit veel doet zal het beslist je veel leed besparen. Er kwam een speciale leren passen van de vingerhoed techniek aan te pas, zodat we allemaal allerlei vingerhoedjes konden passen. Iedereen begon met de goedkope of die van leer. Maar op het einde van de klas was het duidelijk. Unaniem ging iedereen 6 vrouwen en 2 meiskes voor deze bijzondere quilt vingerhoed. En zelfs de dames met hun valse nageltjes hadden er geen problemen mee.Overgens schafte niet iedereen het gelijk aan. Ik dus wel, want dat zal me veel leed besparen en vond het na enig oefenen een relaxte manier wat geen pijn of irritatie veroorzaakt. Want bij het mini quiltje van de ark van Noah, was ik al menig maal gestopt wegens pijnlijke vingers tot bloedens toe. Ik ben er al achter dat met het machine quilten niet echt mijn ding is. Ik vrees dat het vooral aan de kleine opening ligt die mijn naaimachientje heeft. Maar om zo een long-arm aan te schaffen(vele duizenden dollars) lijkt me dit vingerhoedje een betere investering. Hihihi. Klinkt het logisch niet. En tevens zijn volgens de zeer ervaren quilster anex juf dit de fijnste draad en naalden die er te vinden zijn voor het quilten. Maar zoals jullie kunnen zien zal ik alleen voor dit voorgetekende kussentje al vele uurtjes nodig hebben, want inmiddels zitten hier al 4 uur in verwerkt, okee met les en al.....

O ja, ik mag jullie dit verhaal ook niet onthouden. Deze morgen lopen Sam en ik lekker de straat uit. Nu moet je weten dat daar een behoorlijke klim in zit en toch wel aardig lang is. Ik doe er een half uur over om naar boven en weer naar beneden te komen met het beesie. Maar dat terzijde....We zijn bijna boven en op de een of andere manier schiet de riem, waaraan zo een oprolsysteem zit in een plastic kastje, uit mijn hand. Baf, klinkt het dus op straat en ja hoor, meneertje schiet in paniek de weg op gelukkig richting beneden. Paniekerig blaft hij zijn weg steeds verder naar beneden en ondertussen slingert de riem en het kastje van links naar rechts telkens om zijn pootjes draaiend en tikkend. GRRRRRRRR hoor ik telkens , het kastje blijft een eng geluid maken blijkbaar volgens Sammy.Ik nu ook in vette stress erachter rennend en gillende zijn naam te roepen. Steeds meer dringt de paniek uit zijn geblaf en hij blijft maar steeds die enge achtervolger van zich af te schudden......duidelijk zonder resultaat! En ook ik maar rennen, ik snap niet waar ik die conditie ineens vandaan toverde . Gelukkig net voor het huis wat ze aan het bouwen zijn begint een ander hard geluid waardoor onze Sam daardoor weer gestopt wordt en paniekerig (niet wetende wat hij nu moet doen)op mij blijft wachten. En hem dan uiteindelijk te pakken krijgt. Ik zou niet geweten hebben wat hij gedaan zou hebben als dat niet gebeurd zou zijn. Met zijn tong op zijn knieen, zijn darmen gelijk gereiningd te hebben van de stress kwamen we gelukkig heelhuids thuis. O mijn god, ben benieuwd of hij die riem nog wel aan zal willen. En het ergste voor hem komt nog. Ik ga straks met onze buuf richting Roanoke. En hij mag voor het erst een dagje alleen thuis blijven. Jack komt hem tussen de middag uitlaten. Kortom nog meer stress. Het zal dus niet mee vallen vandaag voor hem. Gelukkig staat er voor morgen een bezoekje van/met Lexie en Cathy geplant zodat er ook weer iets leuk in het verschiet ligt.

En dat wat de buurvrouw Eileen me gisteren vertelde (ze gaan per 1 september a.s. voor 3 jaar naar Engeland verhuizen), wilde ze me nog even meenemen naar Roanoke, want daar schijnt een versmarkt te zijn waar je veel meer keuze eten kan krijgen dan hier. Joehoe, ben erg benieuwd met wat ik daar vinden zal. Jullie horen nog van mij!

Weer al een weekeinde voorbij.

Hebben jullie dat nu ook....dat de tijd zo vliegt? Zo zaten we vrijdag avond gezellig op het balkon hamburgers te BBQ-en met het stel van de baby-shower(die inmiddels vader en moeder geworden waren) en kleine Jonathan. Wat een mini manneke was dat toch weer. Heerlijk knuffelden we met hem en Nikkie mocht een flesje geven. Sammy vond hem ook erg intressant en wilde telkens likjes en snuffelen aan hem. Wat een heerlijk zwoel weertje was het toch weer en 's nachts heeft het lekker geregend en gedonderd. Zaterdag ochtend was er al niets meer van te merken en scheen de zon alweer. De wekker liep weer vroeg af en hebben de een na laatste puppyklas. Met een invallende juf die ons nog extra tips en trukjes leerde, ging de les weer snel voorbij. Later op de dag kwam Jeroen(Jack oud -collega uit Nederland) weer langs, maar ook Gabrielle, Nikkies vriendin van vorig jaar kwam ook logeren. Jeroen was weer in de buurt voor zaken en wij hadden weer een lekker Nederlands avondje. Natuurlijk ging de BBQ weer aan, maar deze keer was er sate met pindasaus en rosbief en verse mais. Samen met een stokbroodje hadden we het toch weer niet slecht. En iets na tienen net voor hij wil buitenstappen, begint het ineens weer te regenen, nou ja, stortbui zou een betere bewoording zijn. Zo een, waar je binnen twee tellen doorweekt ben. Gelukkig hebben we er niets van gemerkt die avond, behalve dat we in de verte af en toe lichtflitsen zagen of wat gedonder vaag hoorden. Wauw, dat het zo snel kan omslaan.....daar staan we wel vaker van te kijken en blijft steeds een aparte ervaring.

En op zondag was het weer ineens weer een heel stuk koeler. Wel scheen de zon, maar de sweaters kwamen weer spontaan de kast uit. En gingen de heren 's middags naar de bioscoop om de nieuwe Startrek film te bekijken. Gabriella wordt opgehaald en aan En daar dochterlief daar niks aan vindt, hebben wij lekker boekjes gelezen, na overgens eerst naar de bibliotheek te zijn gegaan. Nu zal je zeggen bibliotheek op zondag? In zo een kerks gebied? Ja hoor, wat dat betreft zijn de bib, maar ook vele winkels pas na enen geopend. En sluiten ze veel eerder......ahum 7 uur. Behalve de Wallmarkt, want die is 24 uur per dag geopend. Niet dat we daar gebruik van maken, maar daar kwamen we pas achter. En liepen er maar slecht 7 herten in een keer door de tuin, samen met een konijntje.
Gauw de camera
erbij, maar toen waren ernatuurlijk al een hert en konijn gevlogen. Het blijft toch bijzonder aanvoelen hoor, zelfs na bijna 2 jaar hier te zijn.

En maandag na weer wat was en strijk, en verder gepoets moet ik weer even verder handwerken. Mijn kerstman in zijn slee is al bijna voltooid. Het blok is nog niet helemaal klaar. Moet er nog wat sterren bijmaken. Maar ook ben ik nog voor Fay een kadootje aan het maken en dus heb ik haar uitgetekend samen met haar teacup- poedel Rosie. Nu is Fay een slanke dame met zo een kroespermanentje, en als je goed kijkt zie je Rosie boven op de klos zitten in het theekopje. Zo nu nog een randje bedenken en berekenen..... Misschien ook iets met klosjes, nu ik toch de klos ben?

Weer eens een up-date van ....

Onze zoon Joey die op zijn tumbelingklas gespot is terwijl hij oefende met de barani op de mini-tramp. Per keer gaat het steeds beter en oefenen ze steeds weer andere sprongen. Wel even hoofd opzij om het geheel goed te kunnen volgen. Ook Nikkie heeft eindelijk een arabier onder controle, alleen haar filmpje was niet goed gelukt, dus die hebben jullie nog tegoed.

En ik laat mijn update van mijn Wish- quilt zien. Langzaam maar zeker gaat het vooruit, maar er zitten dan ook al vele borduur uurtjes in, en vergeet ook niet het appliceren. Dit doe ik ook met het handje. Ook zitten er "uren" zoeken in het vinden van het juiste lapje van mijn inmiddels fijne voorraadje van rode tintjes. Hieronder zijn de inmiddels in elkaar gezette blokken nummertje 2 & 3. Allemaal in de kleuren wit, beige, roze, rood en bordeaux rood.

Dan worden dit dus de eerste 3 blokken,

en vandaag alleen ben ik dus bezig geweest met eerst de huisjes te tekenen, daarna te borduren, sew 2 stich(voor de niet kenners: een dubbelzijdig plakvliesje) erop gestreken, uitmeten en op het juiste plakje leggen, weer eens strijken en dan nog overal een dekensteekje langs de hele huisjes naaien. Maar dan heb je ook wat.......ahum ...., en inmiddels ben ik bezig met de laatste kerstman met zijn rendieren te borduren. Ben er nu al

helemaal verliefd op.

Mijn "moestuin"

Een maandje of zo geleden heb ik toch lekker het een en ander gezaaid. Verschillende kruiden,(bieslook, peterselie, selderie, groene en rode basilicum en tijm) slaatjes, (rucala, ijsberg en krulsla), en ook zo de bloemetjes(ijsbloem, zonnebloem, siererwten, stokroos, lavendel, en een amerikaanse klimplant die alleen 's avonds en 's nacht bloeit moonflower genaamt) . Maar ook hier lopen de resultaten niet over. Door de heftig nachtvorst en de warme dagen van een paar weken terug heeft dat volgens mij flink het resultaat verknalt. Want alles kwam geweldig op, had de boel verspeend, maar ondanks dat het binnen stond, vrees ik dat de airco(die ook voor de warmte hier zorgt) ervoor gezorgd dat op een van de ochtende het meeste voor dood lag. Water toevoegen heeft maar bij enkele resultaat gehad. Dus vrees dat ik nu de temperaturen al zo warm zijn overdag, rond de 30, weer geen schijn van kans zal maken. Maar ik ga toch de gok nemen. Want gelukkig had ik niet alles uitgezaaid. Momenteel heb ik dus nog 5 siererwtjes over en 3 moonflowers. En nog wat van de rode basilicum. Deze staan inmiddels hier al dag en nacht buiten. Om aan te sterken dus!

Luie moederdag

Zondagochtend sliep zelfs ons hondje uit. Pas tegen kwart over zeven hoorde ik hem voor het eerst. We gaan vooruit! En aangezien ik net iets eerder wakker werd en de rest nog in dromenland was ben ik heerlijk in het pyamatje deze zonnige dag goedemorgen gaan zeggen samen met het beesie. Nu al warm, ziet er weer veel belovend uit dus. Na weer uitgebreid de bloemetjes te hebben bewondert gaan we weer naar binnen en even later sluipt Joey de trap af. He mama, moet jij niet terug naar bed? Niet echt dus. Samen dekken we de tafel en maken de broodjes warm. Jusje op tafel en een bakske koffie en wachten tot de rest naar beneden komt. Gezellig ontbijten we en krijg een joekel van een moedersdag-kaart. En wat boeken voor de quilthobby en een bosje gemengde bloemen. Gezellig! Onze Sam is nog helemaal lui van gisteren. Blijkbaar was het een "zware"dag voor hem geweest. Behalve voor zijn eten en zijn loopje om zijn behoefte te doen is er geen beweging in te krijgen. Gelukkig zijn er meer in huis die weinig puf hebben. Dan maar lekker op het gemakje boekjes lezen die we afgelopen week gekregen hadden. Zo fijn op het balkon, met een zonnetje en zo nu en dan een natje en een droogje. En weer bereikt de temperatuur ruim de 30 graden. Wat een leven zo.....dit houden we dan ook makkelijk vol en sluiten de avond af met nog een "Ik hou van Holland" uitzending van afgelopen koninginnedag.

Maandag ochtend: het mooie weer is weer voorbij. De regent druppelt weer lekker naar benee en dus kan ik eindelijk weer eens lekker de boel bijwerken. Wasjes had ik al gedaan in het weekeinde, maar het strijkje toch gelijk maar weer weggewerkt, net als het vouwwerk, het poetswerk en dus nu bij mijn koffiepauze schrijf ik dus maar even bij. Inmiddels is er weer al een half uurtje zomaar voorbijgeraast en zal ook nog even stofzuigen. En vanmiddag.....in ieder geval weer iets leuks.

A lovely day.....

Zaterdagochtend begint met de puppyklas, en wel om 9 uur precies begint deze. Nadat we weer meer info over voeding gekregen en oefeningetjes gedaan hebben rijden we met het mooiste weer van de wereld terug richting huis om een lekker bakkie op het balkon te doen. Wat is de wereld toch veel mooier als het weer zo stralend is en er een lekker windje waait dat het niet te warm doet aanvoelen. Jack had vanmorgen vroeg zijn zus Fenny aan de lijn en die waren na een goede reis ook weer thuis gekomen. Voor vanmiddag staat er een dog festival op het programma. Ergens in de buurt van Smith Mountain lake. Samen met onze Engelse vrienden en hond Lexi gaan we erheen. Het blijkt een niet al te groot veld te zijn waarop ze o.a. behendigheidsattributen hadden staan als een tunnel, een door springband, een platvorm, een ton en meer van dat soort dingen. Maar ook was er een demo van een

politiehond die een aanval deed op een zogenaamde boef(die zo een Michelin- armpje aan had). En natuurlijk vele trainers die hun lesjes probeerden te verkopen. Ondertussen was het daar erg broeierig en benauwd geworden. Onze hondjes deden pogingen om wat truks te leren en door de

behendigheids circuitje te lopen, maar dat was duidelijk nog erg moeilijk en schrikachtig. Met wat hulp van die juf en nog meer door de kaas die aangeboden werd aan de andere kant durfde onze held wel door de cirkel te springen. De rest hield die voor gezien en wilde liever in de schaduw liggen ergens op een plekje waar hij het hele overzicht had en geen hond in de buurt was. Hihihi, wat wij niet echt erg vonden trouwens. Een mevrouw die ook op het veldje stond kwam nog extra water voor de hondjes naar ze brengen. Gelukkig mochten allen hondjes uit alle bakken water drinken. Niemand deed daar moeilijk over en werd ook regelmatig aangeboden. Wij en onze hondjes hadden na ruim een uurtje kijken en snuffelen er weer genoeg van en besloten verder door te rijden richting het meer. Daar aangekomen doet het ons aan de Nederlandse outlet stores denken. Lekker veel kleine gekleurde houten gebouwtjes. Daar aangekomen bezochten we als eerst een ijssalonnetje, waar we lekkere frisse ijsjes op een terrasje in de zon het heerlijk opaten.

We zien (in mijn ogen) wat speciale motoren staan. Maar een foto voor de liefhebbers....De kids gingen wat gokken in de gokhalletje en de dames bekeken de galerie waar ze vele verschillende dingen hadden en een giftshop waar ze de heerlijkste fudge hadden. Er werden stukken aangeboden om te proeven en natuurlijk konden we het niet weerstaan. Ik besluit 4 verschillende stukken mee te nemen. Lekker voor de moederdag. Want bonbons zijn hier niet echt te betalen. Ruim $10 ben je al gauw kwijt voor 4 stuks. En geen idee of die echt lekker zijn. Die fugde kost de helft, maar dan heb je ook een Amerikaanse pond. Dat overgens iets minder is dan de onze, maar het is het kleinste bonbondoosje, maar dan wel helemaal gevuld. Helemaal blij gaan we weer richting de heren, die lekker op het terras met de doggies zaten te relaxen en bij te kletsen over afgelopen week. Ze hadden elkaar niet prive kunnen spreken. En besluiten we richting ons te gaan en onderweg wat BBQ spulletjes te kopen. Met een tonijnsteak, een fles sangria voor de volwassenen en een cheese burger voor de kids, een spinaziesalade, wat ovenfrietjes en een worteltjes taart na besluiten we het te moeten doen. Het wordt een prachtige zwoele avond waarin zowel de kids, de hondjes als wij moeite hebben om hem af te sluiten. Kortom een super dag!

Oma wordt alweer 73

Hieper de Piep van ons allemaal moeders, en geniet er maar lekker van. We hebben elkaar net op de skype gesproken en inmiddels 4 maanden na haar operatie zit ze alweer aardig in der vel. Op stofzuigen na, want da's toch nog wel zwaar. Maar een stukje fietsen gaat weer al aardig vertelde ze. Fijn te weten dat ze zo snel opgeknapt is. Nikkie had minstens 6 maanden nodig had om der arm weer een beetje te kunnen gebruiken. Gek toch hoe dat lichaam zo kan herstellen.

En binnen een uur vertrekt de familie ook weer richting huis. We hoorden net dat Myrthe, hun dochter en ons nichtje dus, haar onderwijsassistente diploma gehaald heeft. Gefeliciteerd meid. Op dit moment zijn ze even de de koffers inpakken en inladen en zullen ze morgenochtend weer op Nederlandse bodum staan. Steeds weer staan we er van te kijken hoe snel je tegenwoordig je kunt verplaatsen op de aardbol. We nemen nog even afscheid, en ook Sammy wordt uitgebreid geknuffeld. Die heeft zich keurig gedragen en heeft ook een plekje in hun hart weten te winnen. Het zal weer wel even wennen worden voor ons beiden, maar met wat extra wandeltochtjes moet dat goed komen denk ik zo.

Het toeval wilt dat brandweerman Bas een brandweer rode auto tot zijn beschikking heeft gekregen en mag leren rijden in een automaat. Afgelopen week hebben we behalve de omgeving geshowed te hebben ook wat winkels, waaronder de mall, en eettentjes bezocht. Zo hebben ze kennis gemaakt met de beste spareribs ooit(volgens Olaf) bij TG Frydays. Bas heeft de vlag opgehangen, welliswaar provisorisch, maar hij hangt. Maar vooral genoten we van elkaars gezelschap. Want dat was toch weer al bijna een jaar geleden dat we elkaar in levende lijve gezien hadden. Dan heb je toch weer wel veel bij te kletsen. Vandaag heeft Jack ook een vrij dagje genomen, zodat hij zijn familie een golfervaring kan geven en ik een middagje voor mezelf heb. Eigenlijk zou ik leren quilten met het handje, maar de les is maar weer eens uitgesteld(3x) bij gebrek aan klandizie. Maar nu kan ik jullie weer een beetje op de hoogte kan brengen van hier. Het weer is sinds 3 dagen wat wisselvallig. Vooral regenbuien overheersen, maar toch laat de zon zich af en toe zien, net als de hertjes. Die lijken ervan te genieten onze Sam nerveus te maken, want nu liggen ze al achter in de tuin. Maar na mate ze er langer liggen, inmiddels 2 uur, is hij al aan gewend en laat ze met rust. Die zelfde regen zorgt ervoor dat de tuin helemaal bijkomt. Planten groeien als kool, lelie's bloeien voor het eerst sinds 2 jaar, net als de azalia's. Deze waren ondanks extra voedsel amper in staat tot overleven , maar deze zijn aan het bijkomen door hun verplanting van de brandende zonnekant naar de halfschaduwzijde van het huis. Ik vemoed dat ze er volgend voorjaar ook een stuk beter er bij zullen staan net als hun soortgenoten aan de voorkant. Wat voedsel en water toch voor verbetering kunnen zorgen, daar sta ik telkens weer van te kijken. Ook onze vlinderstruik, een week of 6 geleden volledig teruggesnoeid schiet ook al lekker uit. En zijn de boshyacinten(bij aankomst hier in het najaar geplant)toch tot bloeien gekomen. Vorig jaar lieten ze zich zelfs helemaal niet zien dus dacht ik dat ze het niet overleefd hadden. Gek dat de natuur hier zo anders in elkaar steekt en begrijp nu dat ze waarschijnlijk te weinig water hebben gehad vorig voorjaar. En als klap op de vuurpijl kregen we nog een pakketje binnen....uit Nashville???...geen idee. Ik had toch niks besteld? Nieuwsgierig dat ik ben open het dan ook snel, want onze naam staat toch echt op het pakje al herken ik het handschrift absoluut niet. Dan komen er behalve Nedelandse tijdschriften, een theedoek en handoek met de kaart van Nederland erop, ook nog een scheerschuimpje, een lipgloss en een kaartje uit. Ha, gauw even kijken, Nikkie's oude klasgenootje Robin en mijn vriendin Giovanna en hun gezin hebben ons dit toegestuurd. Ach, wat lief! Nu kunnen we helemaal bijlezen in ons moedertaaltje. Wat blijkt, een vriendin van haar ging naar de states en die had het dus hier op de post gedaan. Lief he! Hardstikke bedankt hoor namens ons. Het moet niet gekker worden. Al 3x in een week zulke verrassingspakketten. Hihihi, verbeeld je dat we hieraan verslaafd gaan worden. Nee gekheid natuurlijk, maar erg leuk is het wel. Nu ga ik nog even met de stofzuiger door het huisje en probeer nog wat te doen. Iets wat ik nog niet gedaan heb deze week. Handwerken dus. Groetjes allemaal!