Het koudfront is in aangekomen....

Al een klein weekje ben ik druk bezig om deze Winterwonderland quilt ook klaar te krijgen. En ik moet zeggen met die grote lappen lijkt het sneller te gaan. Nu alleen nog de buitenrand voorzien van quiltwerk. En dan nog een bies erlangs maken......wel met een ander stofje dan de achterkant, want die vind ik niet lekker kleuren met de voorkant. Maar een lekker flanellen onderkantje zal voor de koude winterdagen echt niet verkeerd zijn.

Na toch nog een weekeindje met mooi weer te hebben gehad, staan we nietsvermoedend maandagochtend op en het is me toch koud. Gauw de kachel aan, want die kou werkt niet lekker op mijn spieren . Al gauw is het weer aangenaam in huis en buiten is het al echt vestenweer zo op de vroege morgen. Zo zie ik nu ook de bomen in de omgeving langzaam gaan verkleuren. Zo ook deze in onze tuin. En kijk ook even bij Petra in NC op haar blog. Zij hebben de foto's geplaats van hun weekeindje .

Deze zonder zon en die hier onder met zon.

Afgelopen weekeinde zijn we nog naar de bioscoop gegaan met de kids om "the proposel". Een erg leuke romantische comedie die zich voor een deel afspeelt in het mooie Alaska. Verder zijn

Sam en de kids een zondag middag bij Lexy en Michael gaan spelen terwijl Jack en ik richting

En Delly Belle houdt het hele boeltje weer in de gaten, vanuit der eigen bakkie trouwens.

Roanoke zijn gegaan om boodschapjes en een bezoekje te brengen aan de Craft show. Helaas mochten we geen foto's binnen nemen, want onverwachts troffen we op twee plaatsen Nederlanders aan die daar met een standje stonden. De eerste was een Friese meneer die uit N. Carolina kwam en hier al sinds de tachtiger jaren woonde. Tevens was hij met een Amerikaanse getrouwd die de kettingen met zelfgemaakte glaskralen en half edelstenen verkochten. De tweede was Vikky, een Nederlandse uit de Zaanstreek afkomstig, maar nu woonde in Fredericksburg. Zij verkocht en brandde zelf de gesuikerde amandelen met kaneel. Verder was er van alles op handenarbeid te zien. Ook een even geinformeerd naar de kosten van zoiets en ik denk niet dat dit iets voor mij is. Mensen zijn vijf dagen weg van huis om drie dagen show te draaien. Plus je moet je eigen stand en lampen bij je hebben. Deze mensen hebben allemaal een joekel van een camper en zijn zo een 30x weg van huis per jaar. Maar wie weet ooit als we gepensioneerd zijn of zo. Want ook de kosten van zo een plekje huren is behoorlijk. En als je het er niet uit haalt....draai je alleen maar verlies. Op de terugweg pikken we het spul weer op. Het blijkt dat de dames getekend hebben en krijgen wij de tekeningen te zien die, maar wij moeten zeggen wat we er nog meer in zien. Dan blijkt dat onze kids, die het eerder hadden gedaan, veel van de zelfde soort antwoorden gaven als wij. Zouden we het dan toch via de genen doorgeven?