zondag 5 april 2009

April doet wat hij wil, dat is duidelijk

Na een eigenlijk best wel een Hollands maart-maandje met sneeuw, veel regen, maar ook enkele prachtige dagen, volgt april. Begint dus erg druilerig met wat regendagen en stormen gevolgd door een prachtig weekeindje met als topper de zondag, waar we toch wel echt BBQ- weer hadden. En dat ook prompt gedaan hebben. Een lekker steakje met zelf gemaakte frietjes en ook nog eens zelfgemaakte appelmoes met lekker veel kaneel. Maar natuurlijk hebben we ook hier last van de voorjaarskriebels. Er wordt weer flink gepoetst door allemaal. Kamers, de was, de hond en zelfs de auto is weer stralend schoon, maar ook al een deel van het balkon, de vloer van het gedeelte zonder dakje is nu schoongemaakt. Wat een werk, de mannen hebben nu al geen vel meer op de vingers door al dat geschuur met de schuursponsjes en groene zeep. Maar het resultaat is nu al super. Maar ook het gras heeft weer zijn eerste maaibeurt gehad. De kinderen weer wat voorzien van nieuwe schoenen en kleding. En onze boef heeft eindelijk zijn eerste drukke straatloop gehad. En het viel reuze mee. We hadden gedacht dat hij alles uitgebreid wilde besnuffelen en bekijken, maar hij liep als een ervaren drukke straat-hond. Niks geen geblaf tegen al het vreemde. Laat zich al duidelijk meer van zijn goede kant zien. Hij kruipt in ieder geval al niet meer achter ons, bij het zien van vreemde mensen. En ook de hondentraining ging een heel stuk beter. Geen geblaf meer en ging zelfs snuffelen aan de andere honden en deed speelpogingen met ze. Maar ook leerden we allemaal weer wat bij. En ook Cathy en Lexy kwamen na hun lesje nog even om de thee en hebben we een gezamelijke wandeling door onze straat gemaakt. Kennisgemaakt met een verlegen buurhond, Buddy genaamd, die eindelijk ons eens kwam begroeten. Deze is normaal zo verlegen dat hij zich liever verstopt dan zich laat zien. Grappig is dat, want ook zijn baasje zegt normaal niets en ook die verschijnt ineens, zijn hond zoekende. Deze loopt inmiddels al op straat een eindje achter ons aan. En plotseling is het ijs blijkbaar gebroken. We krijgen waarempel een gesprek tijdens de wandeling in de straat met een van de verdere buren.....of zal het bij deze keer blijven, geen idee.
Afgelopen vrijdag was een dag, die begon met regen terwijl de wekker afloopt. Gelukkig werd het daarna droog en kwam er een mooi strakke blauwe lucht, om half 8 's morgens trouwens, met een stevig windje, want de wolken verdwenen als sneeuw voor de zon. Het zou wel 16 graden worden die dag. Dus mooi dachten we, lekker wandelen dus. Maar tegen half negen kwamen er plots weer donkere wolken over de berg heen waaien. Prachig beeld zo, die donkere lucht met die lichte huizen eronder. Dus maar even weer een fototje maken. En wat denk je....meneertje volgt me op het open stukje balkon en terwijl ik de eerste druppel voel vallen.....ontsnapt de doerak toch de trap af! En met een rotsnelheid,neeeeeeeeeee...!!!!!! Hij heeft nog nooit de trap gelopen op of af.....en inmiddels valt de regen al met steeds snellere en grotere druppels neer. Hier heb ik dus echt geen zin in. En voordat ik fatsoenlijk beseft wat er gebeurt is, zie ik door de regen al amper meer wat. Zijn naam roepen geeft geen reactie en zien doe ik hem ook al niet meer. Half nat loop ik dan maar door het huis, een jas weggritstend onderweg, naar de voordeur. Hopelijk staat hij voor de voordeur.....niet dus. Dan maar even de straat inkijken, maar met zo een regenbui valt er amper wat te zien. Al roepend doe ik pogingen terwijl ik heen en weer de straat doorloop en steeds natter wordt, wat zeg ik drijfnat. Dan maar achter in de tuin, en ondertussen bedenk ik dat hij misschien wel in de bosjes achter in de tuin verdwenen is. Nee, daar kent hij toch helemaal niets, denk ik/hoop ik. En met inmiddels soppende schoenen, een drijfnatte broek, een kletsnat gezicht poog ik te kijken in de verte.......geen Sam te zien of te horen. Dan misschien onder de trampoline misschien.....nee!! Wat nu....gauw even een blik onder de veranda werpen. En wat denk je.....zit die smiegt daar gewoon, KURKDROOG, onder voor een van de deuren te wachten. Met een zeer onschuldig blik overgens en mij niets begrijpend aankijkend met een blik van: Hoe kom jij zo nat, zie je dan niet dat het regent....... ? Jullie begrijpen dat ik hier niet echt vrolijk van werd, maar hij even later ook niet. Toen ging ik dus naar boven om met te verkleden, terwijl hij dus allen beneden mocht blijven. Normaal vind ik dat zielig omdat hij dan alles bij elkaar blaft. Nu dus niet, erg he.
En dus weinig tijd gehad voor het stichen en patchwork. Maar het eerste blok zit eindelijk in elkaar. En ben nu dus bezig met het tweede. Maar inmiddels is het alweer stil in huize Sol. Iedereen ligt al op een oor, okee ik nog niet, dus op de foto's moeten jullie nog maar even wachten. Want ook ik ga naar eerst de spullen stormvast te hebben gelegd buiten ook na mijn nestje toe. Trusten.
ps:inmiddels is het alweer maandag, heb de foto's geplaatst en stormen heeft het gelukkig niet gedaan. Maar helaas regent het alweer en wordt het een fris dagje ivm de afgelopen dagen.

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Hihihi....stiekum moet ik wel achen om je verhaal! Jij nu toch ook wel ??? Regent het bij jullie altijd zooooo hard dan??

Maar het gaat intussen toch al best goed, lees ik.
En die buurman, dieren en kleine kinderen, daar krijg je als eerste contact door. Dat trekt mensen aan.

Ik hoop dat het zonnetje ook bij jullie intussen te voorschijn gekomen is. Hier is het mooi, ik ga naar buiten toe.

groetjes en een fijne dag.

Anoniem zei

Het blijft toch ook maar tobben met het weer bij jullie,maar bij ons is het ook niet anders,na een paar zomerse dagen ook weer een natte week tegemoet,de lente blijkt nog ver weg te zijn.
Ik vond het wel grappig van Sammy dat hij zich in de regen zo stil hield en jou maar liet modderen in het slechte weer.Je weet nu waar je hem de volgende keer moet zoeken.
Dat er bij jullie de schoonmaakwoede heerst is toch te merken dat het voorjaar er aan komt!!!!
Wij hebben afgelopen weekend naar de reunie van de Williebrordersschool geweest wat erg leuk was,veel oud leraren en leerlingen gezien,sommige zo te herkennen maar ook velen 40 jaar!!!!!ouder geworden ,met veel gebabbeld over vroeger van die goeie oude tijd.De school word binnenkort afgebroken,weer een tijdperk dat achter ons ligt.
De nieuwe is al in gebruik genomen.
Zo dat was het weer voor vandaag.
Veel liefs voor jullie allemaal

groetjes Ma.

Petra zei

Hi hi hi, de eerste streek is dus geleverd. Kan me die blik van hoe kom jij zo nat, helemaal inbeelden. "Wat? Ik doe toch niks verkeerd of wel?".

Bibi zei

hihi zat ie daar lekker droog, hij is wel slim he?;-)

Annelies zei

Wij hebben een mooi weekend achter de rug en ook vandaag een mooie dag. Helaas, voor morgen wordt regen verwacht.
Prachtig je blok, ik blijf er naar kijken.

Anoniem zei

Wat een verhaal... ik zie het helemaal voor me. Good dog, nice dog...

PS: Oeist mee ju teek?
Groeten uut Terneuzen xxx

Cindy at her Country Home zei

Hé gelukkig Miranda, wat een spannend verhaal zeg! Hoe is het verder met je gezondheid na het bezoekje van de dokter? Liefs en groetjes met een knuffel voor Sam uit Nederland - Cin X

supergoof zei

LOL
Hij is een waar lid van de 'ik-ben-onschuldig-en-snap-niet-waar-je-'t-over-hebt-hondenclub,.....
;o))))))))))))))))))))))

Anoniem zei

Even (((zwaaaien))) mét geluid !!! ;-)

Het lijkt wel of je in Holland zit met zulk weer, maar als ik de schitterende foto's zie.
En wat een lief beest is het toch.

Knap hoor zo een nieuw leven opbouwen.
En toch nog gezellig kunnen k-web-belen met het Hollandse !!

Veel succes én plezier !!!

marian'ne m

ada zei

Ha Miranda, dank je voor je lieve reaktie op mijn log, jouw gevoel van eenzaamheid herken ik dan wel weer, ik heb in Australie gewoond, ging mijn schoonfamilie leren kennen want dd is Australier, ik woonde daar dus ook zonder iemand van thuis en bij tijden was dat heel moeilijk, contact maken met andere vrouwen zat er, behalve een uitzondering, niet in, want als we de pamperpraatjes voorbij waren en ik dieper op dingen in wilden gaan, eigenlijk iemand echt wilde leren kennen, ging er een enorme dikke muur op.En ja, een bakkie doen, dus niet. Maar ik woonde wel heel erg mooi, de zon scheen altijd(wat ik niet altijd waardeerde), lange wandelingen in de bergen en dagenlange motortochten, er werd niet zo op je gelet (kleding enzo)....zucht...dat mis ik dan wel weer.. het is dus waar: alle voordeel heeft zijn nadeel (Cruijff, geloof ik)