Arme Sam....

Even weer een snel berichtje tussendoor, nu opa nog beneden is. Afgelopen donderdag was Sam terwijl we met hem aan de wandel waren, een ander hondje Jack genaamd uit de straat tegen gekomen. De beide heertjes leken elkaar duidelijk leuk te vinden en speelden beiden wat met elkaar aan de riem terwijl wij met het vrouwtje kletsten. Na een kwartiertje ging Jack richting huis en wij zouden verder naar boven lopen, wilde het niet zijn dat onze Sam duidelijk hele andere plannen had. Hij wilde niet verder.....hij wilde met Jackie mee! En ondanks dat we zo een metalen riem hebben met van die pinnen aan zijn nekkant(en nee die maken geen wondjes), trok meneer zichzelf met al de kracht die hij in zich had los uit die riem! NEEEEEEE, daar gingen we weer. Sam helemaal door het dolle door zijn verkregen vrijheid vliegt van rechts naar links door de straat met een rotvaart. Springt over rotsblokjes, snuffelt konijnenpoepjes op, want die vindt hij duidelijk erg lekker(vreemde smaak heeft hij niet). Kijk normaal trek ik hem daarvan weg, maar nu neemt hij het ervan. En na wat verwoedde pogingen die nergens toe leiden, vraagt Jack's vrouwtje of we mee met hen willen lopen om te kijken of hij zal volgen. En het werkt....wel laat hij zich natuurlijk niet pakken, maar hij volgt op afstand.......en loopt ook mee bij hun hun tuin in......achter een hek. Pffff, al zover zijn we . Nu hem hier nog te pakken nemen, maar eerst wil hij ook in die tuin uitgebreid snuffelen en op een gegeven moment laat hij zich wederom aanlijnen. Hehe......na Jack en zijn vrouwtje bedankt te hebben gaan we met een vermoeid hondje maar weer richting huis. En ondertussen merken we ineens op dat hij wat mank loopt. Onderzoeken mogen we niet..... hij laat het duidelijk niet toe. Verder die donderdag, vrijdag zaterdag en zondag maar rustig aan gedaan en dus na weinig of geen verbetering te zien ga ik maandag maar weer naar de Vet(de dierenarts). Ook zij mag er niet aankomen en dus zal hij een licht roesje krijgen om zijn pootje te onderzoeken. Ik mag weg om hem twee uur later op te halen. En wat denk je ......heeft de stakker een gebroken vinger en een verrektte ernaast. Is dat niet zielig......en nee, hier geen gipsen pootjes.......gewoon rusten.....niet spelen, trap lopen, klimmen, achter balletjes rennen, pootjes geven of spelen met Lexie! EN dat voorlopig drie weken lang. Wel heeft hij pijnstillers gehad.......en nee hij wil ze tot nu toe niet eten, zelfs niet in een stukje kaas of worst......en ligt nu nog steeds te soezen.....
Joey en Nikkie zijn vrij vandaag en sinds gisteren schijnt eindelijk weer de zon na een dag of vijf regen gehad te hebben. De bomen hebben inmiddels al de helft van hun bladeren verloren. Paddestoelen schieten de grond uit en het ziet er weer naar uit dat het gras gemaaid moet worden.....want met een temperatuur die weer twintig graden is, juist groeit het weer als kool.
Afgelopen week heeft opa veel gelezen, genberkoekjes gebakken, uitgerust en met Sam gewandeld. En ondanks de regen was het niet koud en dus toch nog veel op het overdekte balkon gezeten om te kijken naar de kleurrijke omgeving en te genieten van de stilte........