Vervolg....

Donderdag:

Inmiddels zijn we wat verder. Zijn met onze gevoelens allemaal door een rollercoaster gegaan. Van naar in zak in as zitten en oncontroleerbare handelingen doen, omdat je ineens niet meer kan logisch denken zijn we door onze Amerikaanse en Engelse vrienden ons hier erg goed opgevangen. Iedereen probeert ons te helpen waar ze kunnen. Wat inhoud dat ze van maaltijden bereiden tot helpen het huis op orde te krijgen voor de verkoop en ons geestelijke bijstand verlenen. Zelf vrienden van de vrienden willen ons belangeloos helpen, nadat ze van de situatie gehoord hebben. Wat ons errug goed doet overgens, net als jullie reacties overgens. Want behalve onze familie en vrienden in Nederland hebben ook een aantal blogvriendinnen ons persoonlijk benaderd om ook te helpen uitkijken naar een baan. Hartverwarmend, echt waar!!!! Wat er voor zorgt dat we weer wat vertouwen in om een toekomst hebben. Dit wil echter niet zeggen dat we er al zijn, dus blijf vooral helpen met het geen wat men kan.

Ook de kinderen beginnen het te beseffen en Nikkie heeft moeite om nu, ze sinds de laatste 2 maanden eindelijk weer goede vriendinnetjes heeft ze weer te moeten verliezen. Logisch trouwens. Joey heeft nu het gevoel dat hij liever morgen dan over een maand weg wil. Maar ach, gelukkig hoeft dat nu ook weer niet. Zo lang hij nog kan gaat hij nog steeds lekker springen op de trampoline en kan zo even zijn zorgen vergeten.

En onze Sam merkt ook echt wel dat het baasje er ineens hele dagen is. Die geniet dat er nu veel vaker met hem gewandeld of gespeeld wordt.

Maar nu moeten jullie niet denken dat ik niet meer aan mijn lapjes denk hoor. Echt wel! Want midden in onze persoonlijke "aardbeving" ontving ik van Betty, een van de orgainsatoren van de Dear Jane's meets on the blog, enkele zwart wit lapjes tesamen met een echt Nederlands kaartje, als stimulatie. Meiden ik ga ondank wat er toch trouw aan proberen meedoen hoor! Want ik heb de smaak te pakken. Helaas door dit hele gebeuren zijn de siggy's en pakjes pas gister op de post gegaan. Maar het is in ieder geval nu echt onderweg.

En ook kreeg ik nog een van Willeke de la Chambre helemaal uit Sneek. Het leuke is dat ik ooit lang geleden daar een weekeindje geweest ben zij was ooit in Zeeuws Vlaanderen op verschillende plekken vakantie heeft gehouden.

Vrijdag:

Vanmorgen kwam de makelaar foto's nemen van zowat elke kamer, hier de naai-ateliertje, zo ongeveer en het huis in het geheel en ze was ervan onder de indruk .....want het zag er strak en schoon uit, de betonnen vloer in mij hakkamer is vervangen door een pracht van een tegelvloertje. Kamers zien er ruimtelijk en uitnodigend uit ...... , zowel voor jong als voor oud. Nu nog wachten op een bord in de tuin en de kopers!(Inmiddels staat het eral.)

Inmiddels weet ik ook dat ik niet allergies ben voor Sam en dus nemen we hem mee naar Nederland. Maandag komt er een verhuisboer kijken ......om te kijken hoeveel containers er nodig zullen zijn. Dan wachten op de offerte....

Jack zit zo ongeveer van 's morgens vroeg tot 's avonds laat het internet af te struinen op zoek naar werk, liefs in midden of zuid Nederland of in het Nederlands sprekende gedeelte van Belgie. En dat begint zijn vruchten af te werpen. De eerste gesprekken zijn al gevoerd......en hopen dat er maar snel een baan uit mag rollen. Verder is hij vandaag om zijn laatste persoonlijke spullen gegaan, en mocht gelukkig onofficieel afscheid nemen van zijn team. Wat erg fijn was, maar ook erg emotioneel. Niemand van het team begrijpt er iets van .......net als wij overgens......

En dan komt er de zoektocht naar een huis aan de beurt..... Kortom voorlopig zijn mijn dagen nog goed gevuld met het op en top netjes maken van het huis en hoop ik dat de kijkers zich gauw laten zien.

Na de middag kwam de post en wederom een pakketje en wel weer van Katrien. Ik kan je vertellen dat dat precies op de juiste tijd binnenkwam. .... dan ook helemaal blij maak ik het open. Oooooo, lekkere Belgische Chocolaai, een o zo schattig speldenkussentje, ben der meteen helemaal verliefd op! En prachtige zwart/wit lapkes voor mij Dear Jane-tje. Allemaal lapjes die ik nog niet heb! Geweldig, ik krijg er meteen de kriebels van! En een notitieblokjes met vlindertjes..

En uit een andere envelopje kwam er nog een siggy. Zo een lievertje met dat muisje! Deze mevrouw was kompleet verrast dat ze een Nederlandse brief terug kreeg , hahahaha.

Zaterdag:

Nikkie is gaan logeren bij vriendinnetje Samantha. Ze wordt daar ook zo goed opgevangen en helpen haar ook door ze af te leiden.

Nadat we gisteravond een gezellig avondje hadden bij onze Amerikaans vrienden werden we overvallen door de hevige sneeuwval! Zo erg dat we terugkeerden en daar verplicht overnacht hebben. Vanmorgenvroeg ligt er al een halve laars en een uur later een bijna volledige. Lijkt eruit te zien dat we ingesneeuwd zitten....voorlopig! In ieder geval hebben we al veel sneeuw proberen weg te ruimen, maar het is een begin zonder einde..... De gevoels temperatuur was overdag -20 C, in het echt was het -9, maar met de wind die uit de besneeuwde Appalachen komende en de bijna constante sneeuwval, bleef het koud. Gelukkig zaten we allemaal lekker warm binnen later op de middag, en konden we allemaal ontspannen spelletjes spelen.

Einde avontuur.....

Lieve lezers,

Aan onze avonturen in Amerika komt nu abrupt een einde, we worden genoodzaakt om zo snel mogelijk wederom terug naar Nederland te komen, daar hij alleen voor deze functie binnen mocht komen. Want ondanks dat hij hier verschillende banen aangeboden heeft gekregen mochten we deze aanbiedingen niet aannemen. En zijn we nu dus op zoek naar een baan en huis.... Mocht er iemand iets weten : Jack is een plant-, productie- of kwaliteits- manager. En kan dus al vrij snel beginnen.

Het zou heel fijn zijn mochten jullie allemaal meekijken naar vacatures. Lieve lezers, erg bedankt voor alle reacties van afgelopen jaren, want zonder jullie had ik dit nooit gered om de verhalen steeds maar weer aan elkaar te breien.

Tuurlijk kom ik zodra ik wat tijd vind bij jullie medebloggers langs en wie weet dat ik eens terug in Nederland of Belgie, jullie eens in levende lijven zal ontmoeten.

De schietpartij in Appomatix

Zoals velen waarschijnlijk al gehoord hebben is hier vorige week in Appomatix, wat slecht een half uur hier vandaan ligt, een schietpartij geweest waarbij 8 doden zijn gevallen. Waarom ....., vanwege waanideeen van de schutter, die dacht dat zijn zus zijn stuk land wilde gaan afnemen. Want door een fout in afwerking, bleek dat de erfenis van zijn opa( die al jaren hem verteld had dat dat voor hem zou zijn) op zowel zijn zus als die van hem te staan. Zuslief met der man en kind hadden het net terug recht gezet en wilden hem dat vertellen. Maar om de een of andere reden dacht hij dat het tegenovergestelde gebeurt was, met als gevolg...... De pakketdienst had zeer veel pakketjes met minutie de laatste tijd daar afgegeven, maar ivm het jachtseizoen werd hier geen aandacht aan besteed. Met als gevolg 8 doden, waaronder blijkt nu :de dochter, schoonzoon en kleindochter van een van de dames die dagelijks werkt in een van de quiltwinkels.
Zij waren slachtoffer van dit drama .......onbekende van de dader of zijn familie, maar gewoon op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plek ..... A.s donderdag worden ze begraven en wordt er door de quiltwinkel een inzamelingsactie gehouden om wat financiele steun en gewone steun, maar ook worden er om lapjes gevraagd, 5 inch groot, waarop je zelf een tekst of iets anders wat je zelf wil maken die tesamen met $1,-, die hun ten nagedachtenis aan de moeder/oma te geven. Mocht er iemand op willen reageren laat waar weten, dan stuur ik de gegevens wel door.

Afgelopen donderdag ging ik samen met Cathy in de koude ijzige regen weer eens sinds lang geleden lunchen. Maar daarvoor gingen we shoppen bij The Old Way, een winkel vol "oude" meubelen waarin quilten, poppen, kraaien en schapen, kaarsen en meer van dat geneuzel gedecoreerd wordt. De quilten hier bestaan uit veelal in thee gekleurde lapjes, die met alleen vierkanten en driehoekjes een basispatroon vormen. Kortom lekker struinen in een geurende schemerige winkel. Normaal wil je zoveel dingen uit zo een winkel, maar bij het zien van de prijzen, zeg ik meestal, nou dat kan ik zelf stukken goedkoper.......al maak ik het nooit(herkenbaar). En ineens zag ik haar zitten, een rood raggebolletje ......, liefde op het eerste gezicht. Wat een lievertje en had nu zo iets van, die wil ik! En ja hoor, prijs was redelijk $20,- en dus mocht ze mee! Eenmaal thuis had ze zich al een lekkere stoel aangemeten. Al is die mij iets te wit, dus wie weet maak ik daar nog eens een leuk passend hoesje voor.

Maar al gauw hoorden we via de telefoon dat de kinderen twee uur eerder uit zouden zijn, dus als een speer gingen we lunchen. De fish and chips waren weer als vanouds, en eenmaal weer thuis zagen we pas hoe koud het weer was. De regen ijzelde gelukkig hier niet op de weg, maar de bomen kregen wel hun ijsjasjes aan. En de kinderen waren dus ook vrijdag vrij, al was er hier gaan ijs meer te bekennen.... Samen met hun vrienden speelden ze de hele middag spelletjes, de boffers. Ik deed ondertussen de was, stijk en nog veel meer!

Oja, wegens persoonlijke redenen op het thuisfront, heb ik mezelf helaas even van de siggylijst gehaald. Alles wat nog binnenkomt de komende week en de benaderende mensen ontvangen er nog een van mij. De rest zal even moeten blijven liggen.......

En nog een kerstkadootje....

Nu raden jullie nooit wie er al een paar dagen bij mij op "bezoek" is ....., Jane. Je weet wel , zij van Dear Jane, de zwart/ wit quilt in wording. En na onze laatste aanvaring, vorig voorjaar, waarin ze mij het niet echt makkelijk maakte was onze vriendschap op een erg laag peil komen staan. Want de laatste drie blokjes waren toen een gedoemd te mislukken. Al had ik nog eens een blokje zo om de paar maanden gemaakt bleef het bij een beleefd bezoekje. Nu vond ik dat ik destijds, ondanks mijn geringe quiltervaring toch al best een aardig eindje op gang kwam, want ik maakte toch 1/4 van de quilt zonder enige problemen. Maar na al wat lapjes van Monique, mijn schoonzusje en Shirley, van Zipje en Zopje gekregen te hebben bleef het nog moeilijk om er aan te beginnen. Maar toen ik op laatst op een van de bloggen las dat er een groepje gevormd zou worden met allemaal DJ maaksters, besloot ik me aan te sluiten. Als extra stimulans......, maar nog zat ik te vast in de hartjes en huisjes quilt. Tot ik ook van Betty een briefje kreeg, waarin ze schreef me wat zwart/wit lapjes te schenken. Wel alle bommen en granaten..., nummer drie al. En toen dus eindelijk het quiltje af was(op het labeltje na), enkele dagen terug,

besloot ik mezelf een denkbeeldige schop onder mijn achterste te geven. Hup Miranda, ga nu eens weer kijken bij die Jane. Het wonder gebeurde en wat denk je....

Na wat gepuzzel besloot ik aan andere blokjes te beginnen, dan die waarop ik gestruikeld was. Voor de kenners, in de B-rij, een miniatuur kruisje als begin.

Het was wat freubelen met die mini stukjes. Maar waarempel het lukte! En al gauw volgde nummer 2,3,4 en vijf. Als je het resultaat wil zien, kom dan maar 5 februari kijken voor het resultaat.

Natuurlijk besloot ik mijn nieuwste aanwinst even te gaan showen bij Fay. Nam wat pakjes ministroopwafeltjes mee voor haar, waar ze dol op is overgens, en de quilt. Helemaal blij is ze als ze me ziet. We kletsen lekker bij, showt de quilt, waar weer iedereen naar moet komen kijken en prijst me weer de hemel in. Weer valt ze op dat mijn quilt zo heel anders is dan degene waar ze hier zo van schijnen te houden. En of die ook mag komen hangen in de store....Tuurlijk, maar eerst mijn label nog. Ik kijk nog wat rond en ineens staat Fay voor me. O ja, ik heb nog een kerstkadootje voor je. Feestelijk ingepakt met een grote gouden strik op de bovenkant. Ze had het me voor de kerst willen geven, maar ik was al sneller verdwenen dan ze had gedacht.. En wat denk je, geeft ze me deze prachtige boeken. Wat een pracht geschenk!

Met de mededeling: Ik zou niet graag zien dat je terug in je mozaiek verdwijnt, dus wil je dus wat bezig houden met de lapjes en draadjes, hahaha, antwoord ik der: alsof ik nog niet genoeg geplant en op poten heb staan! Dan zij weer: Zo zie ik het het liefst.

En zo krijg ik mijn tweede kerstkado de tweede helft van januari.

Nadat we een kleine week voorjaarstemperaturen gehad hebben van boven de 15 graden, zo goed als windstil trouwens, wordt er volop met Sam in de tuin gespeeld en geoefend. Want luisteren buiten is nu niet echt meneers beste ding. Vandaar dat we met een nieuwe 15 meter lang nylon riem nu ook goed buiten kunnen oefenen. Maar daar is ook zo veel verleiding voor hem. Links, 2 huizen verder, wonen er 3 honden. En rechts 3 huizen verder 2. Deze links behoren achter hun elektrische hekje te blijven. Een ondergronds systeem , waardoor honden een schok krijgen als ze die grens overtreden. De hondjes rechts mogen overal lopen, al gaan ze vaak richting huis zodra Sam en ik naderen. Helaas zien we hier dat mensen hun huisdieren amper trainen en ermee wandelen. Dus als er eens bij ons in de tuin met een balletje gegooid kan worden moeten we zorgen dat de twee hondjes van links niet buiten zijn. En de labrador van rechts, degen die ons laatst lastig viel, wil eigenlijk ook heel graag meespelen. Hij laat het dan ook luid blaffend met een harde diepe blaf horen. Zielig niet.....

De natuur is ook duidelijk al aan het voorjaar aan het denken. De magnoliaboom staat al in knop. Maar nog steeds is niet alle sneeuw verdwenen....

En de Red Robins zijn al druk op zoek in grote groepen naar allerlei ongedierte dat in de bodum van het grasveld leven. Hieronder het mannetje

En hier het vrouwtje.

Maar vanaf vandaag is de winter weer volop terug. Koude regen, ijzel en vorst vormen vandaag het beeld. Waterkoud brrrrrr, kacheltje aan, blogje bijwerken, weer eens een lunch met Cathy sinds lang gelee. Kinderen komen vanwege de weersverwachting twee uur eerder thuis. En dus tijd om weer eens iets te gaan doen met mijn lapjes. Groetjes !

Mijn KERST pakket is eindelijk gearriveerd!

Niets vermoeden loop ik naar de post. Weer niks. Gister ook niet en dat is toch enigzins vreemd. Wel fijn dat er dan natuurlijk ook geen rekeningen binnen komen, maar toch. heerlijk genietend van het voorjaarszonnetje loop ik terug en zie ineens een pakje staan voor de garagedeur. Een pakketje? Het zal toch niet......en even later zie ik de kerststikkers. Yes, eindelijk het is er..... Een voordeel heb ik wel op de andere dames. Ik hoef echt geen minuut langer te wachten. Dus schaar derbij en openknippen. Want het pakketje zit vol met plakband. En zie dat mijn Kerstdametje Katrien, de verzinner van het gebeuren, is.

Nu had Katrien dit mij toevallig vorige week vermeld, nadat ik der een briefje had gestuurd, dat ik nog niet de moed had opgegeven. Ik had het idee dat zij dat wel had. Want ik had al bij de buren navraag gedaan en op het postkantoor het ook nog eens nagevraagd te hebben .... konden ze me wel helpen als ik het trackings/verzendnummer wist. Ja dat wist ik niet....., maar Katrien vertelde dat zij mijn Kerstvrouwke was. Ze was dus zelf degene was die het op de post had gedaan voor de Sinterklaas, maar had het briefje met het bewuste nummer weggegooid....Ja niks aan te doen, maar had haar al verteld dat ik vorig jaar tot en met maart nog kerstkaarten kreeg, dus vandaar dat ik nog hoop had. EN dat wachten werd vandaag beloond! Kijk maar eens...

Wauw, wat een berg kadootjes! En ondanks het geen kerst meer is, er geen boom der meer staat, krijg ik toch het kerstgevoel. Alleen al van het zien van dat mooie kerstlaarsje op de envelope. Na de foto gemaakt te hebben mag ik gaan uitpakken. OOOoooooo.............

Eerst de K van die schattige Kerstsokjes! Wat een dotjes....en daar zit ook nog een en ander in verstopt.

Dan de E van ........juist ja, Engeltjes! Maar ook van Eigenmaaksel, al staat die ook een eindje verder pas op de foto.De R van Rendier en een Rinkelaartje voor in de boom, maar ook van het Rolmaatje en het Roze dingetje.....van hieronder......

De R van Rood Rozenlapje, de S van Self gemaakt Speldenkussen en van Sterrentjesknoopjes, maar ook van Schattige Servetten en Superhandig hulpje(roze)

En de T dan, van Thee met Tsjokkelaai , en het Tornmesje(dat superhandig roze gevalletje van twee foto's hoger, waar bij ook nog eens een handig pincet bij ingebouwd is)

en van .....o ja van Troep(hihihi)Nou heb ik teveel gezegd?

Maar het is het wachten zeker waard geweest. Zulke lieve, leuke en toepasselijke kado's! Katrien heel erg bedankt hoor voor de verwennerij!

Stoute Sam en een give-away...

Wat heb ik zoal gedaan afgelopen dagen. Veel quiltwerk, want het quiltwerk aan mijn Houses and hearts quilt is klaar! Vandaag nog net de rand erom maken. Al moet ik me nog wel bedenken van welk kleurtje en welk stofje het gaat worden. Gisteravond zijn we nog gaan eten bij TG Fridays, nog een beetje verlaat feestje en terwijl we wegwaren heeft de hond ons, eh vooral mij een streek geleverd. Wat bleek ....... had hij mijn quiltklosje te pakken gehad! En die lagen midden op de eettafel......? Hoe het er dan uit ziet ................. viel gelukkig reuze mee, al zal het een gepuzzel worden om het juiste draadje er vanaf te halen. Hij had er nl een hap uitgenomen. Stukje klos en stukje garen ...... lagen afgeknauwd op zijn kussen.

Maar ook wat wasknijpers die ook op die hoge eettafel lagen waren kompleet aan gruzelementen gebeten en een waxinelichtje, daar vonden we alleen nog wat verbeten metaaldeeltjes van terug. Maar waar hij die laatste nu vandaan heeft gehaald, geen idee! Want in elk houdertje zitten ze gewoon nog. En dat terwijl we de laatste twee dagen weer flinke wandelingen gemaakt hebben, want het weer was weer zo lekker 's middags. Al boven de 15 graden. En geen zuchtje wind overgens. Je zou dan toch verwachtten dat hij moe zou zijn zo 's avonds!

Vanochtend, voor jullie vanmiddag zie ik bij het openen van mijn favoriete blogjes, dat er een weggevertje is van prachtige stofjes. En wel bij http://www.quiltingjeannet.blogspot.com/. Je kan jezelf gewoon inschrijven dmv een berichtje achter te laten. En wie weet ben jij of ik wel een van de gelukkige.

Verder had zag ik gister bij het openen van de post (op de computer) een briefje van Betty, een van mijn mede Dear Jane maaksters, dat ze nog wel wat zwart/wit lapjes aan me wilde schenken. Is dat niet lief! Gewoon als stimulans .... Dat heb ik echt wel nodigop dit moment trouwens, want ondanks dat ik al Shirleys( van Zipje en Zopje) restlapjes en Monique's verjaardagskado(ook lapjes) gewassen heb, de patroondeeltjes al getekend heb op freezerpapier, wilt het niet lukken.

Moet dan ook echt dit weekeinde van mezelf eraan beginnen. Ik moet toch immers wat te showen hebben 5 februari!

Ons meisje heeft computerclass....

En daar heeft ze oa. dit geleerd. Moet natuurlijk op mams blog, wat zelf schrijft ze amper (niet dus) meer. Vandaar.

Ik herken haar fleurige style er al echt in. Felle kleurtjes dus!

Daar zijn ze weer : siggy's

Ik heb er weer een. Deze keer van een 75 jarige dame van hier uit Virginia. Ze is nog dagelijks met quilten bezig. Leuk toch! De laatste twee dagen weer wat gewerkt aan mijn voorraad siggy's. Ik heb me bedacht elke maand een andere thema te maken. En wat is er deze maand nu niet beter geschikt om in de hoodrol te staan? Juist een sneeuwpop. Natuurlijk zijn ze net allemaal weer net iets anders, maar dat maakt het voor mij net des te leuker. En wat denk wat gebeurt er als je deze dan af hebt. Juist, het wordt weer warmer. Want eindelijk lijkt het erop dat de temp vandaag boven het vriespunt gaat uitkomen, en aangezien er een lekker zonnetje schijnt kan ik weer eens lekker een eindje met Sam gaan wandelen vanmiddag. Want mijn gezondheid gaat per dag beter. Al ben ik nog regelmatig mijn stem kwijt.

Verder was mijn creatieve brein bezig met Sinterklaas. Sinterklaas? Ja, ik zat me te bedenken dat ik alleen maar hele kleine quiltjes waarop een sint en een pietje staat de revue zien passeren. En nu had ik me bedacht om eens een grote te gaan ontwerpen(zonder computerprogramma's overgens) en dus ja, ook te gaan maken. Want zeg nou zelf, het is toch erg leuk om je huis wat in de sinterklaasstemming te krijgen. Waarom hebben we voor kerst wel allerlei keus uit prachtige patronen en voor sinterklaas, wat toch ook zo een drie weken op een jaar is, niet? En dus ga ik hier eens een poging aan wagen. Ben dan ook al ijverig aan het tekenen geweest. Hier en daar wil ik al iets veranderen, en dan nog de opvulling. Welke technieken? Mijn favorieten natuurlijk. Kortom van alles een beetje...... Foto's volgen later!

Mijn allereerste quilt ....

Die heb ik ooit uit sagrijnigheid weggegooid. Want wonende in het zuiden des lands, zo een twintig jaar gelee, was je vooral van je zelfkunnen afhankelijk. Quiltwinkeltjes waren toen alleen in de grote steden boven de rivieren te zien. Wel had ik ooit quiltlapjes gescoord en begon met een patroon vanuit een oude Ariadne(toen nieuw natuurlijk) ........de lone star (foto van internet). Kijk wat ik toen nog niet wist, maar nu wel, is dat dit niet bepaald de makkelijkste was. Maar ik overtuigd dat ik toch een handig meidje was, zou dat wel eens even doen. Ahum ......., na eerst een malletje te hebben gemaakt met .....inderdaad karton, stom natuurlijk, want zo nauwkeurig werkte dat niet echt. Die tekende ik dan op het stofje met een gewoon potlood natuurlijk. Ijverig knipte ik van die dropvormpjes in allerlei zalm en groenkleurige lapjes. En weg was ze ......naaide maanden voor mijn gevoel alle lijntjes op elkaar. Eindelijk had ik dan 8 grote punten gemaakt en kwam de dag dat ik ze allemaal aan elkaar naaide. Yes, zo blij als een jonge hond legde ik hem op de grond. Mijn smile was al net zo snel verdwenen, want wat bleek, ik had een lone star, waarin een stormachtige zee landschap verwerkt zat. Jeetje, al dat werk voor zo een ........ja ik had er geen woorden voor. Wat wel? Nou razernij, al mijn spaarzame centjes .......... ik was zo teleurgesteld in me zelf en dat patroon dat ik hem uit frustratie niet meer kon zien. En zo verdween die de prullebak ik, mij achterlatende met een gevoel van opluchting, want daar was ik vanaf. Kon ik het ook niet meer zien. Wel heb ik nog een lapje van een, wat zeg ik twee van die lapjes bewaard..... Die kan ik je dus wel sjowen, lachen niet.

Maar zo een twee jaar geleden ben ik hier in Amerika dan toch weer gezwicht voor de quilt. Nam nu ook netjes les en al gauw werd duidelijk wat ik zo allemaal destijds had fout gedaan. Leerde vele dingen bij en volgde enkele korte cursussen waarin ik de basisdingen, het machine quilten in traditioneel en de free motion manier, maar ook het handquilten. Van deze was periode was deze mijn mijn eerste top, welke ik trouwens ook eens zal gaan quilten binnenkort. Maar mijn echt helemaal affo-tje was dit kleintje .....

Dit stukje kwam na aanleiding van het lezen van Katrien's blog, waarin ze vroeg of iedereen vandaag zijn/haar eerste maaksel wilde showen.

Verder hebben we een feestje vandaag, want 17 jaar geleden stapten we in het huwelijksbootje. Vanmorgen werden we verrast door de kids, die van hun zakgeld voor ons dit hadden gekocht. Even op het kaartje klikken, want de teks is erg leuk.Helemaal dankzij Nikkie , die dit allemaal verzorgd had.

Over een huisjes en hartjes quilt

Terwijl de winter voortduurt blijven dit jaar de herten nog steeds onze tuin bezoeken. Waarschijnlijk doordat het een heel stuk rustiger is geworden met de bouw van huizen een eindje verder, altans dat vermoed ik dan. Wat me nu opvalt is dat hun kleur van hun jasjes een heel stuk verdonkerdert is, zodat ze minder opvallen tussen het struikgewas. En ondanks dat het gras bevroren is eten ze stug door en kijken zo nu en dan eens op als onze Sam weer eens blaft of er een deur piept. En als ze dan werkelijk gevaar denken te ruiken, gaan die staartjes omhoog en spurten ze of over het gras via de buren uit het zicht of ze verdwijnen tussen het struikgewas.. Want de laatste weken is de temperatuur op een dag na nog niet boven het vriespunt uitgekomen, ondanks dat het zonnetje behoorlijk zijn best doet. Een dag was het overdag -10 C. Er zat zelfs een erg gure wind bij, maar gelukkig ben ik weinig naar buiten gehoeven, dan een klein wandelingetje met Sam. Wel was het beest (waarschijnlijk uit protest)weer eens ontsnapt vanmorgen. Zoals wel vaker zit hij voor bij de voordeur buiten. Vogeltjes kijken zullen we maar zeggen. Maar vanmorgen was kijken niet meer voldoende. Zijn instinkt vertelde waarschijnlijk dat hij zijn erg dikke nylon riem gewoon mocht doorbijten, waardoor ik meneertje ineens voor in de tuin zie snuffelen. Getver, net terwijl ik een telefoontje van Geovanna had uit Nederland. Dus ophangen , jas en sjaal aan en hup, gewapend met hondecrack(term voor het lekkerste hondesnoepje) en bal op zoek naar Sam. Na de nodige tuinen weer te hebben doorgestruint hangt hij rond bij mensen die twee hondjes hebben, Ja , mini's....de eigenaren niet thuis, wel de garage op een klein stukje open, waar die van hun net veilig onder weg kunnen kruipen en die van ons ......, nee echt niet!

Maar zo slim dat hij is, rent die weg zodra hij mij ziet. De mini's erg enthousiast dat er iemand komt keffen en springen tegen me op. Ik zwier eens met meneer zijn bal en jawel, dat is interesant! JOehoe vrouwtje ik wil ook mee spelen en vervolgens komt hij op ons afgestormt. Een van de mini's, net blij met de onverwachtste aandacht, pikt het niet en jaagt Sam weer weg. Ja he mevrouwtje da's de bedoeling niet.... en ondertussen huppelt mini twee maar rondom me. Maar Sam niet al te bang uitgevallen probeert opnieuw een poging en jahoor deze keer heb ik hem, alleen wil hij nu inees niet meer....Na een gevecht om een ander van zijn riemen aan te lussen, de honden van me weg te slaan(niet letterlijk hoor) en terug richting huis te lopen duren gelukkig niet zo lang. Alhoewel Sam echt nog wel wil spelen is het feest toch afgelopen voor hem. Jammer Sam voor jou, maar ik ben toch weer erg blij dat hij veilig en wel weer binnen is.

De laatste dagen staan in het teken van borduren. Allerlei steken passeren de revue. Niet een,

niet twee.....
of een stuk of drie ... maar veertig stuks hartjes werden na eerst te zijn geappliceerd(vastgenaaid met mini steekjes) voorzien van een mooi siersteekje, geborduurd met DMC garen.

En mijn eerste top van dit jaar is klaar. Nu nog er een laagje katoenen quiltvulling onderen en daaronder weer een lap van iets meer dan een ruime meter katoen voor de onderkant. Om vervolgens de boel te gaan quilten.

Maar eerst eens gauw eens Lieve Jane-tje opzoeken en siggies bij gaan maken, want ondanks dat ik 2 quiltpatronen in het bezit heb,

Piece en plenty een verschillende mandjesquilt en

Pond House van Lynette Anderson waar ik nu heel graag aan zou willen beginnen, moet ik van mezelf eerst eens wat oudjes afmaken. Nee, niet de Dear Jane, zij mag tussendoor. Het wordt zo onoverzichtelijk zal ik ik maar zeggen .......een puinzooi van al die zakjes met lapjes en beetjes. Maar ik mag wel zeggen dat ik een quilt met verschillende technieken erin verwerkt het fijnste vind om die te maken .....en met het handje heeft mijn voorkeur.....daar wordt ik zo lekker rustig van .....en heb veel tijd om te genieten van al dat moois wat vanonder mijn handjes verschijnt.