Vervolg....

Donderdag:

Inmiddels zijn we wat verder. Zijn met onze gevoelens allemaal door een rollercoaster gegaan. Van naar in zak in as zitten en oncontroleerbare handelingen doen, omdat je ineens niet meer kan logisch denken zijn we door onze Amerikaanse en Engelse vrienden ons hier erg goed opgevangen. Iedereen probeert ons te helpen waar ze kunnen. Wat inhoud dat ze van maaltijden bereiden tot helpen het huis op orde te krijgen voor de verkoop en ons geestelijke bijstand verlenen. Zelf vrienden van de vrienden willen ons belangeloos helpen, nadat ze van de situatie gehoord hebben. Wat ons errug goed doet overgens, net als jullie reacties overgens. Want behalve onze familie en vrienden in Nederland hebben ook een aantal blogvriendinnen ons persoonlijk benaderd om ook te helpen uitkijken naar een baan. Hartverwarmend, echt waar!!!! Wat er voor zorgt dat we weer wat vertouwen in om een toekomst hebben. Dit wil echter niet zeggen dat we er al zijn, dus blijf vooral helpen met het geen wat men kan.

Ook de kinderen beginnen het te beseffen en Nikkie heeft moeite om nu, ze sinds de laatste 2 maanden eindelijk weer goede vriendinnetjes heeft ze weer te moeten verliezen. Logisch trouwens. Joey heeft nu het gevoel dat hij liever morgen dan over een maand weg wil. Maar ach, gelukkig hoeft dat nu ook weer niet. Zo lang hij nog kan gaat hij nog steeds lekker springen op de trampoline en kan zo even zijn zorgen vergeten.

En onze Sam merkt ook echt wel dat het baasje er ineens hele dagen is. Die geniet dat er nu veel vaker met hem gewandeld of gespeeld wordt.

Maar nu moeten jullie niet denken dat ik niet meer aan mijn lapjes denk hoor. Echt wel! Want midden in onze persoonlijke "aardbeving" ontving ik van Betty, een van de orgainsatoren van de Dear Jane's meets on the blog, enkele zwart wit lapjes tesamen met een echt Nederlands kaartje, als stimulatie. Meiden ik ga ondank wat er toch trouw aan proberen meedoen hoor! Want ik heb de smaak te pakken. Helaas door dit hele gebeuren zijn de siggy's en pakjes pas gister op de post gegaan. Maar het is in ieder geval nu echt onderweg.

En ook kreeg ik nog een van Willeke de la Chambre helemaal uit Sneek. Het leuke is dat ik ooit lang geleden daar een weekeindje geweest ben zij was ooit in Zeeuws Vlaanderen op verschillende plekken vakantie heeft gehouden.

Vrijdag:

Vanmorgen kwam de makelaar foto's nemen van zowat elke kamer, hier de naai-ateliertje, zo ongeveer en het huis in het geheel en ze was ervan onder de indruk .....want het zag er strak en schoon uit, de betonnen vloer in mij hakkamer is vervangen door een pracht van een tegelvloertje. Kamers zien er ruimtelijk en uitnodigend uit ...... , zowel voor jong als voor oud. Nu nog wachten op een bord in de tuin en de kopers!(Inmiddels staat het eral.)

Inmiddels weet ik ook dat ik niet allergies ben voor Sam en dus nemen we hem mee naar Nederland. Maandag komt er een verhuisboer kijken ......om te kijken hoeveel containers er nodig zullen zijn. Dan wachten op de offerte....

Jack zit zo ongeveer van 's morgens vroeg tot 's avonds laat het internet af te struinen op zoek naar werk, liefs in midden of zuid Nederland of in het Nederlands sprekende gedeelte van Belgie. En dat begint zijn vruchten af te werpen. De eerste gesprekken zijn al gevoerd......en hopen dat er maar snel een baan uit mag rollen. Verder is hij vandaag om zijn laatste persoonlijke spullen gegaan, en mocht gelukkig onofficieel afscheid nemen van zijn team. Wat erg fijn was, maar ook erg emotioneel. Niemand van het team begrijpt er iets van .......net als wij overgens......

En dan komt er de zoektocht naar een huis aan de beurt..... Kortom voorlopig zijn mijn dagen nog goed gevuld met het op en top netjes maken van het huis en hoop ik dat de kijkers zich gauw laten zien.

Na de middag kwam de post en wederom een pakketje en wel weer van Katrien. Ik kan je vertellen dat dat precies op de juiste tijd binnenkwam. .... dan ook helemaal blij maak ik het open. Oooooo, lekkere Belgische Chocolaai, een o zo schattig speldenkussentje, ben der meteen helemaal verliefd op! En prachtige zwart/wit lapkes voor mij Dear Jane-tje. Allemaal lapjes die ik nog niet heb! Geweldig, ik krijg er meteen de kriebels van! En een notitieblokjes met vlindertjes..

En uit een andere envelopje kwam er nog een siggy. Zo een lievertje met dat muisje! Deze mevrouw was kompleet verrast dat ze een Nederlandse brief terug kreeg , hahahaha.

Zaterdag:

Nikkie is gaan logeren bij vriendinnetje Samantha. Ze wordt daar ook zo goed opgevangen en helpen haar ook door ze af te leiden.

Nadat we gisteravond een gezellig avondje hadden bij onze Amerikaans vrienden werden we overvallen door de hevige sneeuwval! Zo erg dat we terugkeerden en daar verplicht overnacht hebben. Vanmorgenvroeg ligt er al een halve laars en een uur later een bijna volledige. Lijkt eruit te zien dat we ingesneeuwd zitten....voorlopig! In ieder geval hebben we al veel sneeuw proberen weg te ruimen, maar het is een begin zonder einde..... De gevoels temperatuur was overdag -20 C, in het echt was het -9, maar met de wind die uit de besneeuwde Appalachen komende en de bijna constante sneeuwval, bleef het koud. Gelukkig zaten we allemaal lekker warm binnen later op de middag, en konden we allemaal ontspannen spelletjes spelen.