Koninginnedag

Vandaag is het in Nederland Koninginnedag, (gefeliciteerd Lieselot) en onze familie heeft dit niet ongemerkt voorbij laten gaan. Vanmiddag kregen we eindelijk de 3 koffers van de Bruijntjes binnen, die niet met hun vliegtuig waren meegekomen. Een dag later dan beloofd, er was verteld dat ze de volgende dag bezorgd zouden worden.

Maar uiteindelijk konden de koffers uitgeladen worden en er kwam een oranje petje voor Joey mee en voor Nikkie een Frau Antjemuts.

Ons Nikkie staat het geweldig!! Ze wordt ook nog verwend met tulpen oorbelletjes en kettinkje, en Joey een pin waar de Nederlandse en Amerikaanse vlag samen zitten. De sieraden worden aangedaan, maar de mutsen blijven toch maar thuis.

Ook is er weer eten bij en is de hagelslag geopend en ligt verspreid in de koffer. Ook een pak witte basterdsuiker is een klein stukje opengesneden en een pak met lange vingers is geopend. Van de dropstengels ligt het deksel en het cellofaan van de verpakking is verwijdert. De dropstengels liggen verspreid door de koffer. Maar de Boulangerie bonbons zitten er gelukkig nog in en smaken hemels.........

Even een paar dagen terug nu:

Na een erg lange reis, meer dan 24 uur onderweg, kwamen ze gelukkig maandagavond om 8.30 aan. Wat waren we weer blij om ze gezond en wel te zien, want we waren eigenlijk best ongerust geweest. Ze waren zo lang onderweg! Wat waren de kinderen gegroeid!

Ook zij genoten volop om elkaar weer te zien na een half jaar. Onderweg, ze zijn met de auto vanuit Washington gekomen, hebben onderweg genoten van al het moois wat het mooie Virginia te bieden heeft. Ze vinden het hier prachtig. Niet lang na aankomst en wat gedronken en gekletst te hebben was de eerste dag ten einde.

De volgende ochtend stond Anne al gelijk op met ons en bracht de heren mee weg, terwijl Nikkie langer dan normaal mocht uitslapen. Meteen de school en het bedrijf geshowd vanuit de auto. Thuisgekomen ook de dametjes gewekt. De logees hadden besloten tegelijkertijd met ons op te staan, zodat we dezelfde dagindeling zouden hebben.

Heerlijk komen de nichtjes samen de trap af en ontbijten samen. Daarna brengen we gezamelijk Nikkie weg en zwaaien haar bij school uit. Dat uitzwaaien is wel leuk, al was ze liever een dagje thuis gebleven. Terug thuis spelen neef en nicht met de Wii en springen naar hartelust op de trampoline. Anne en ik gaan boodschappen doen en 's middags laat ik ze alleen om weer te gaan quilten. Het laatste blok, de Ohio ster wordt in elkaar gezet. Dit is een behoorlijk ingewikkelde bewerkelijke blok, maar het eindresultaat is prachtig, vind ik. Nu nog het huiswerk, vier stuks thuis afmaken.

Bij thuiskomst blijkt dat de volwassenen nog wat geslapen hebben, wat ik niet gek vond, na zo een slopende reis. Ze beseffen nu dat ze het nooit meer zo zouden doen. We eten in twee ploegen, de kinderen eerst, omdat Joey natuurlijk weer gaat turnen. Bij thuiskomst eten de volwassenen. Wanneer ik later Joey ga ophalen, gaat Julien met me mee en ook hij is onder de indruk bij het zien van de turnzaal en de sprongen die hij zijn neef ziet maken. En is stiekem jaloers, want na een dagje hier te zijn laat hij terloops vallen dat ook hij wel hier zou willen wonen. Al die dieren zo in en rondom onze achtertuin!

Want 's middags hebben we op enkele meters afstand marmotachtige dieren gespot in onze achtertuin, evenals herten. En al die vogels.......... zoveel mooier en anders dan op de foto's!! Erg leuk om weer dezelfde verbaasde reacties te zien, zoals ook wij het ervaren hebben.

Omdat de bomen plotseling vol blad zitten is er weer veel meer beweging te zien is. De temperatuur is nu voorjaarsweer zoals we gewend zijn. We zitten dus met een temperatuur van rond de 10 graden al buiten zonder jas en aangezien het niet waait, voelt het vele malen aangenamer aan als in NL. Het zonnetje schijnt en van de rondtrekkende tornado's hebben wij buiten die enge luchten van de foto's boven en heftige regenval verder niks gemerkt, al schijnt het er hier op 3,5 uur afstand behoorlijk gespookt te hebben volgens de krantenkoppen van vandaag. Meer dan 200 gewonden staat er en de waarschuwingen kwamen 2 minuten te laat............de waarschuwingen kwamen 2 minuten te laat............ En vele beschadigingen aan huizen auto's en natuur.

Vanochtend vertrekt Jack al voor 6 uur met het vliegtuig richting Nashville en komt pas morgenavond weer terug. Ik mag blijven liggen en haal later met Karel, mijn zwager, de huurauto op bij het vliegveld van Lynchburg. We rijden weer meteen terug en zijn toch weer een uurtje weg geweest. Ook staan ze versteld van de afstanden.

Tussen de middag zijn Anne en Fabien bij Nikkie gaan lunchen en krijgen een idee hoe het er hier op de "basisschool" aan toe gaat. Ze merken dat de kinderen hier op een andere manier onderwijs krijgen dan in Nederland. Ook merken ze dat handen geven hier niet echt gebruikelijk is, omdat sommige kinderen verkeerde handen toesteken en niet begrijpend kijken. Lastig toch die andere gewoontes............Maar ze willen nog wel eens gaan lunchen bij Nik op school deze vakantie. Ik lunch met de heren snel thuis en we besluiten naar Barnes & Nobles te gaan om natuurlijk rond te snuffelen en een indruk te krijgen van die overbekende winkel!

Karel en ik kopen een boekje en tegen drieën zijn we weer thuis om de kinderen weer op te vangen. Ze spelen heerlijk samen buiten en lachen de hele buurt bij elkaar. Nikkie en Joey maken hun huiswerk terwijl de neef en nicht ze gezelschap houden. Gezamenlijk eten we buiten in de zon. Kortom een heerlijk dagje waar we allemaal intens van genoten hebben.

Monday, monday.........

Het is alweer maandag. De weken razen voorbij voor ons gevoel en de kinderen hebben vanaf 6 juni al vakantie. Vandaag begint Nikkie met de voorbereidingen van de S.O.L. tests (CITO). Alleen weten we nog steeds niet of ze ze nu wel of niet maken moet.

Het weer is gisteravond omgeslagen en na een nachtje regen ziet het er naar uit dat er vandaag geen verbetering in zal komen. De tuintjes genieten er wel van.

Vanavond ergens, als alles naar wens verloopt, arriveren mijn schoonzusje en haar gezin. Ze komen per auto vanuit Washington gereden. De bedden staan al klaar en Nikkie kijkt er enorm naar uit! Ze kon er gisteren niet van slapen en kwam wel drie keer haar bed uit.

Ik had trouwens beloofd de bouw te blijven volgen, maar zoals op de foto's te zien is, is het zicht door de bomen weg genomen.

Zaterdagochtend had ik nog een bezoekje aan de tuinboer gebracht om te kijken wat hij van onze wensen gemaakt had. Helaas, de man leek niet te hebben geluisterd. Zo goed als niets van wat ik gevraagd heb stond op papier! Nu waren mijn wensen wellicht wat vreemd in zijn ogen, maar ik was toch duidelijk geweest. Hij presenteerde me iets totaal anders. Mijn vlakken en rechte muren waren verdwenen, hij kwam met ronde, glooiende sterk aflopende grond, die dan maar beplant moest worden. Nou aangezien ons huis in NL nog niet verkocht is slapen we er nog maar een nachtje over. Wel was het plan voorzien van een mooie keuze aan planten. Enfin, de tijd zal het gaan leren en wie weet zetten we ter zijner tijd zelf wel onze betonnen muren om zo de vlakkere levels te creëren. We hebben hier al wat ervaring in. De verklaring van de tuinboer was, dat hij dacht dat het zetten van muren en vlak maken van de grond erg duur zou gaan worden. Ik vermoed dat ze hier met al die kant en klare betonnen muurdelen er geen idee van hebben hoe zo iets gebouwd moet worden. avond om dit langzaam te gaan aanpakken. Maar we zien wel.

Alleen moet manlief het dan eens wat minder druk krijgen zodat hij ook nog eens puf heeft 's avonds weer eens actiever te zijn.

Weer even met zijn vieren.

Nadat ik mijn ouders heb uitgezwaaid en ik weer terug gereden ben, zijn we 's avonds met de kids naar de bioscoop gegaan. We hebben er de film Juno bekeken. Het is in principe een film voor 13 jaar en ouder en dus was Nikkie de jongste in de zaal.

Het is een komische en educatieve film die gaat over de zwangerschap van een 16 jarige studente. Deze film kreeg in 2007 een Oscar. Het viel ons trouwens wel op dat er verdacht veel pubers in de zaal waren zonder enig ouder in de buurt. Nadat de film afgelopen was en we buiten kwamen werden we overvallen door een stortbui. En dus zijn we door de regen naar de auto gerend. Met dit benauwde weer was het te verwachten. Onderweg naar huis reden we zelfs in een straat waar hagel gevallen was, zo groot waren als pingpongballen!!

Op zaterdagavond waren we uitgenodigd voor een BBQ bij Sandra, haar dochter Danielle en Martha (de oma). Ze hielden een house warming party. Het huis was hier en daar geverfd en ze had zelfs twee zwart-wit-rood kamers gemaakt geinspireerd op de onze.....haha. Leuk want iedereen vond het geweldig! Het was overgens een erg gemelleerd gezelschap bestaande uit Zuid- Koreanen, Engelsen, Nederlanders, Colombianen en Amerikanen. Het viel iedereen op dat de Amerikanen zich duidelijk wat meer op afstand hielden, terwijl de rest zijn best deed om met iedereen te kletsen. Wel leuk te weten dat de andere culturen meer op ons lijken en ook zij moeite hebben om in contact te komen met het merendeel van de mensen hier. Net na de bbq begint het weer te regenen en onweren, iedereen vlucht naar binnen. Waar we lekker onder het genot van Salsa muziek verder kletsen. Rond tien uur is het afgelopen en iedereen vertrekt huiswaarts. Joey gaat mee logeren met Michael. En Nikkie logeert dan maar bij ons op de kamer.

Maar pas nadat we een slaapzak/tasje voor een van haar webkinz knuffels afgemaakt hebben. Afgelopen zaterdagmiddag kreeg ze een middagje naailes van me. Op haar verjaardag, het afgelopen jaar heeft ze een mini-naaimachine gekregen en heeft dus een vol jaar moeten wachten voordat ze er eindelijk iets mee kon doen.

En nu heeft ze ook een giga project in haar hoofd. Voor elke webkinz die ze heeft, wil ze slaapzakjes maken, die dan tegelijkertijd als tasje dienen, die ze dan met knopen of klitteband op de wand boven haar bed kan hangen. Dat bespaart ruimte, want haar bed raakt overvol met al die knuffels. Hihihi, zij geeft er niks om, maar mama krijgt het er van op haar heupen met het bed op te maken en verschonen!

Nog even een berichtje voor wij weer naar huis vliegen.

Na een heel leuk en interessant verblijf bij onze kinderen in de States,waar we heel veel indrukken hebben opgedaan en veel gezien hebben, is de tijd van vertrekken aangebroken.

We hebben kunnen ervaren hoe ze hier wonen en leven en daar zijn we heel tevreden mee.

Hun huis en de streek waar ze wonen zijn werkelijk schitterend.Mooier dan we ons vooraf hebben kunnen voorstellen. Het was geweldig. Voor het thuis front hebben we veel foto's en een uur video opgnomen. Dat kan misschien bij de achterblijvers een goede indruk oproepen.



TIP VOOR DE TOEKOMSTIGE BEZOEKERS VAN DE STATES :

Als je hier gebruik wilt maken van een GSM misschien een tip. Vraag vooraf aan je provider of deze een overeenkomst heeft met een amerikaanse provider.Verder moet je beschikken over een tripel toestel. Ik zelf heb een prepaid kaart van Vodafoon en deze hebben een overeenkomst met AT&T. Dat werkt hier prima. Bellen en SMS-sen is goed mogelijk.



Nu nog de koffers in de auto en we kunnen op weg naar Roanoke voor onze terugvlucht naar huis. We hopen, na en overstap in Washington om ca 7,30 uur pl. tijd in Brussel aan te komen.

Vele groetjes aan alle familie,vrienden en bekenden.

Riet en Henny van Paemel.

Opa en oma hebben de koffers gepakt.

Vandaag zijn de koffers weer gepakt. Van de vier koffers op de heenweg zijn ze omgetovert naar twee koffers. De grootste gewicht is dus hier gebleven....hihihi, waar we heerlijk met zijn allen van genieten. En ruim een half uur nadat ik een was in het machine gestopt heb is die ineens stil gevallen.............Jekkes, er blijkt een probleem met de afvoer te zijn en vrees dat die weer verstopt zit met weet ik veel. Hier geen handige buurman in de buurt en dus een monteur gebeld die dus morgen komen moet.

Vandaag zijn we nog naar Dick's sportzaak gereden en een leuk shirtje gekocht als souvenier. Daarna naar Benjamins, waar ik ze de fish and chips heb laten proeven....heerlijk!! Dit op een zonnig terras, uitkijkend op weilanden, bomen en koeien bij een temperatuur van boven de 25 graden. He, echt vervelend dus, maar niet heus.

Rond half twee was er een blokfluit concert bij Nikkie op school. Waar alle klassen 2 maanden op hebben geoefend. Opa en oma treffen het dat ze er nu bij kunnen zijn. Gisteren zijn we naar Nikkies volgende school geweest en daar gaat ze dus klarinetles volgen. We zijn benieuwd.

Rond drie uur gaan we met zijn allen weer naar huis, waarna ze huiswerk gaan maken. De S.O.L. testen komen eraan (soort cito), en dus krijgen de kinderen veel leerwerk mee naar huis.

Om 6 uur gaat Nikkie met Joey mee om een proefles mee te volgen bij de tumbelingbaan. Ze krijgt dus ook begeleiding van juf. Sandy en als ik een half uur voor afloop aankom straalt haar gezichtje en heeft ze rode wangen van de inspanning, gelukkig. Ze blijft de volle 2,5 uur enthousiast en besluit dat ze na de vakantie dit ook gaat doen i.p.v. jazz-ballet. Ze voelt zich hier nu al fijner als in de dansstudio, zegt ze.

Wanneer we om 9 uur thuis komen eten ze samen nog een bordje cornflaces weg en na de douch verdwijnen ze in hun bed. Na natuurlijk afscheid genomen te hebben van opa en oma. Jack was uit eten met Belgische leveranciers en kwam rond half tien ook thuis. En na nog wat gekletst te hebben werd er ook van hem al afscheid genomen.

Ook de volgende gasten zijn al met de voorbereidingen bezig

Terwijl opa en oma van hun laatste dagen genieten in de zon, hoor ik van ons neefje Julien dat ook zij de dagen aan het aftellen zijn. Hij en zijn zusje Fabienne kunnen er voor onze kinderen niet snel genoeg zijn. Want die willen eindelijk weer eens met hun neefje en nichtje spelen en hun leventje hier laten zien. Wat kijken die kinderen er toch naar uit. De laatste dagen worden afgeteld daar, maar ook hier dus.
Wat zal het straks toch weer raar zijn, mijn ouders weg, en de volgende komen 2 dagen later alweer binnen. Maar enfin, het is best leuk hoor, moet ik zeggen.....tot nu toe nog niet tegen gevallen ondanks de waarschuwingen die we bij de Hestia cursus kregen.......dat we visite beter niet langer dan 3 a 4 dagen te ontvangen, als je maar elkaar wat vrij laat denk ik en elkaar ook de ruimte geeft.

Snotter de snot........

Ja, mijn allergie is weer toegeslagen met gevolg dat mijn hoofd vol zit en ik last heb van een drupneus en moet niezen. Maar ach, na een paar dagen snotteren raak je er weer aan gewend.

We hebben de laatste paar dagen op het gemak gedaan. Oke, we hebben de was gedaan, gepoetst en ook de quiltles ging door. Ik heb er weer 2 nieuwe blokjes geleerd,

genaamd: Jacobsladder en the Friendshipsstar.

En op een rij na, heb ik inmiddels alle blokjes en mijn huiswerk voor volgende week af.

Wat me wel opvalt is, dat ik er constant bij moet blijven, alert moet zijn. Zoniet moet ik, als gevolg meteen alles weer uithalen. Dus daardoor blijf ik geprikkelt om mijn aandacht erbij te houden.

Het weer was de laatste paar dagen regenachtig met af en toe een droge periode en af en toe een beetje zon.

Wel waren de temperaturen 17-20 graden. Maar vanmorgen ziet het weer er beter uit. Het zonnetje schijnt en het zou warmer worden met bewolking. En dus weer om uit te rijden. Ik ben benieuwd waar we heen gaan of niet. Want ons pa wil namelijk niet meer shoppen. Maar ik denk ons moedertje diep in haar hart best nog wel wat zou willen shoppen.

Vanmiddag willen ze bij Nikkie op school gaan eten. Dat betekent dat ze om kwart over twaalf tot kwart voor een daar zijn. En dan nog 2 dagen en dan zit het er weer op. Ik heb het idee dat nu ze gezien hebben dat we er "netjes" bijzitten. Ze hebben ons in onze dagelijkse bezigheden gezien en hebben er vrede mee.

Twee dagen op stap:"The great Wolf "in Williamsburg

Donderdag, na een stralende dag, vertrekken we vrijdag richting Williamsburg. Dit ligt in het zuid westen van Virginia, aan de kust. Ongeveer 400 jaar geleden werden hier de eerste Engelse kolonies gesticht en de stad is genoemd naar de Engelse koning William de IIIe. Het is de grootste en best bewaard 18de eeuws stadje van de USA.
Generaal Grant, een van de hoofdrolspelers van de burgeroorlog, heeft er 9 maanden met zijn leger gestationeerd gezeten. En daar rondlopend waan je je terug in de tijd van de Noord en Zuid oorlog.
Je vindt hier typische Europese tuintjes en planten terug, maar ook zeker de huizenstijl uit die tijd. Er is een gedeelte, Colonial Williamsburg, wat ook als museum dient. Er lopen acteurs in klederdracht die de tijden van toen uitbeelden (intree $ 38,- pp). We besluiten er niet in te gaan, want het temperatuur is rond de middag al behoorlijk opgelopen tot 28 graden in de schaduw. Maar we hebben veel indrukken gekregen en genoten van de omheinde tuintjes met schaduwrijke bomen en hun bewoners.
Ook zagen we een oud ras schapen vanuit die tijd, die nog steeds gefokt worden blijkbaar. Net als planten en bomen die ook uniek zijn, omdat ze destijds ingevoerd/meegebracht zijn uit het Europese land. Maar voor mij een heerlijk thuis komen, met tuintjes aangelegd zoals ik ze herken van vroeger bij mijn grootouders, in Zeeuws Vlaanderen.

Maar genoeg hierover, nu over naar het hedendaagse. Op internet zoeken we naar een slaapplaats en aangezien de kinderen nu niet echt staan te springen omweg te gaan zoeken we ook voor hun een interessant hotel. Dit wordt dus The Great Wolf, even buiten het hectische stadje. Er kan gezwommen worden en er zijn diverse glijbanen. Ook een surfervaring op nepgolven wordt hier nagebootst...

en in het hotel er is ook een spel: Magic Quest, te spelen na aankoop van een toverstok. De kids worden van hot naar her gestuurd om opdrachten te maken waarbij ze draken kunnen verslaan en feeënkunnen helpen om te ontsnappen.

Kortom, een waar feest voor de kinderen, waar ze dus ook moeilijk uit kunnen komen om andere dingen te gaan doen.

En ook wij genieten, opa en oma houden hun bruine kleurtje op pijl en wij genieten van de eerste zonnedagen op de stretchers die rondom het nog lege buitenbad staan. Want dat is nog niet gevuld omdat het 's nachts nog steeds vriest. Wat een verschil!! Maar toch erg aangenaam. We slapen met z'n allen op een kamer en moeten weer wennen aan 1 badkamer......grapje, nee voor ons, omdat het nog zo in ons geheugen staat weer snel opgepakt. Het hotel is mooi en indrukwekkend, dit is waar de Amerikanen goed in zijn. Groots!

En na twee dagen en een nacht gaan we weer huiswaards...... en na 2,5 uur/ 265 km. onderweg krijgen we, bijna thuisgekomen, de voorspelde regenbui op ons hoofd. We sluiten af met een Burger King salade en wat menu's, want een paar tentjes waar we wilden gaan eten, hadden lange wachttijden en daar hadden we geen zin meer in. Maar we hebben erg genoten!!

De bergen in.....

Vandaag heb ik, terwijl ons pa en ma nog slapen, al weer een deel van mijn huiswerk gemaakt. Mijn 9-blokken moesten nog worden afgemaakt.

Rond 10 uur gaan we richting Cathy omdat we gisteren afgesproken hebben om de bergen in te gaan. Geen idee waar ze ons naar toe zal loodsen, maar we gingen uiteindelijk naar de Peaks of Otter.

En in plaats van te lopen, kun je dus ook er ook omhoog rijden, mits het weer het toelaat. We besluiten daar te gaan lunchen bij een Lodge met uitzicht op het meer en de bergen.

Maar helaas, wat blijkt, het meer is leeggepompt om een of andere reden en dus zitten we aan de tostie's met de blik op een leeg meer.

Vreemd gezicht, afgelopen najaar weet ik toch zeker dat er blauw water was! Enfin, we rijden terug, door de prachtige bergachtige omgeving.

Het valt ons op dat er veel bloesem dragende bomen zijn, maar ook veel dode bomen. De natuur is hier, onder bescherming van de bergen, verder in ontwikkeling. We genieten volop en rond de tijd dat Nikkie thuis komt zijn ook wij weer thuis.

We gaan lekker op het terras zitten bij een temp. van 28 graden in de schaduw en 38 in de zon. Wauw, het lijkt Spanje wel!! Joey gaat nog springen vanavond van 18-20.30 uur en opa en ik halen hem op. Jack was rond half zeven klaar.

Morgen gaan we richting Williamburg, het eerste koloniale plaatsje dat inmiddels zijn 400 jarig bestaan viert. Je kunt daar nog de sfeer uit die dagen proeven, want er zijn blijkbaar artiesten die daar de bewoners van toen uitbeelden. Het wordt een ritje van 3,5 uur. We willen vroeg vertrekken, want morgen wordt het ook weer een warme dag en we willen niet met al te veel hitte rondrijden.

Eindelijk schoenen gevonden voor ons pa

Onderweg na ons oude appartementje te hebben geshowd, een afspraak bij de garage te hebben gemaakt, voor 's middags een nieuwe lamp te plaatsen, rijden we weer naar de Mall.

En na meerdere winkels te hebben bezocht, zo ongeveer alle herenschoenen te hebben gepast, kwamen we er achter dat ons pa voor Amerikaanse begrippen een erg klein voetje blijkt te hebben. Want alle maten 8 die we tegen kwamen waren te groot.

Kleiner had niemand ze in voorraad. Dus na uren(altands voor ons gevoel) zoeken weer terug naar Sears, waar hij afgelopen weekeind die ene schoen gevonden had. En ja hoor, hij stond er weer en nog steeds zielig alleen. En dus weer maar eens navragen en na wat zoeken, warempel....... werd de tweede gevonden. Jippie, geweldig, toch nog schoenen gevonden dus. Ook ons moeder had ook nog een en ander gepast, maar na lang kijken en passen ook 2 jurkjes gekocht........en waar bij de Sams-club. Van die lekkere katoenen zomerse jurkjes. Die ze prompt bij thuiskomst aantrekt.

Het weer is weer heerlijk geworden. Boven de twintig graden in de schaduw in ieder geval. Pa en ik maken frietjes, terwijl Nikkie en Joey thuis komen. Joey was lopend gekomen. Veel te heet is het in die bus vindt hij. En met zijn nieuwe schoenen aan moet het toch lukken. Rond half vijf gaan we nog naar buiten, ik snoei ondertussen hiet en daat wat planten en bomen, terwijl pa de friet voorbakt. Ons moeder zit te zonnen. En het was dik 23 graden in de schaduw. Dus kan je na gaan hoe warm het was, en geen zuchtje wind.

Rond half zeven wordt Jack opgehaald en smullen als hij thuiskomt van de friet met kip en cesear-salade en cinnemon-appelmoes. Heerlijk. We lopen nog wat door de straat terwijl het donker wordt.Nikkie duikt daarna in haar boekjes en naar bed. Joey speelt nog wat op de computer terwijl wij bekijken de Scorpion - King op tv. Wat een leven! Het was weer een lekker dagje

Woensdag shoppen

Nu ons moeder zich weer goed voelt gaan we straks shoppen.
Gisteren op de quiltles een variatie op de nine blok geleerd

en the flying goose blok.

Nou het was toch weer doorwerken hoor en na de les hebben ze nog even met mij de steken geprobeerd die ik moet gaan oefenen voor het echte quilten. De dames hielpen me goed. Steken die mij ooit in een ver verleden voorgedaan waren, maar na 15 jaar alweer compleet vergeten waren. En met wat extra huiswerk kan ik ook thuis voorlopig aan de slag.
Gisterochtend hebben we onze straat eens extra goed bekeken en er werden vele foto's van de grote huizen uit de staat gemaakt. Vanmorgen vroeg, het had weer gevroren vannacht, terwijl ik uit de douche kwam, kwamen er herten de tuin in en binnen 5 minuten stonden er 7 herten in de tuin. Lekker etend van de maïs die ik daar gelegd had. En toen ik klaar was heb ik snel een foto genomen , maar toen waren ze al 4 tuinen verder,

Vandaar dat ze wat in de verte staan op en maar 5 meer, de rest was al tussen de bossen verdwenen.
En het beloofd vandaag een mooie dag te gaan worden, de zon schijnt fel en er zit geen wind. Nog gauw wat was gedraaid en dat kan dan lekker buiten drogen. Deze week hoorde ik op de radio dat maar 7% van de Amerikanen hun was buiten droogt. Want hun huizen zakken door de droogpalen 15 % in waarde??, waar ik overigens niet gek vind, want droogmolens kennen ze hier niet. Ik heb dus een bezienswaardigheid in mijn tuin, porch. En de kosten voor het drogen met droger bedraagt $65,-op jaarbasis. Energiebesparing of iets in die trend word niet vernoemd. Ze worden ook geen van allen hier geconfronteerd met het wereldnieuws. Mensen geven ook aan dat ze het niet weten, maar dat ze ook geen idee hebben waar ze het kunnen vinden. En als je dan verteld over CNN dan wuiven ze het weg over dat ze er amper naar kijken, want het is zo veel droevig nieuws. Mensen worden hier bewust vrolijk en happy gemaakt lijkt het wel. De goede kant is dat je hier niet wantrouwend aangekeken wordt als buitenlander, je wordt zelfs welkom geheten. En wij met onze aangeleerde wantrouwigheid om bang te zijn voor criminaliteit, zien dit toch verkeerd volgens hun. Mensen hebben hier namelijk wapens en men mag zijn eigendom beschermen. Vele mannen lopen hier dagelijks met hun revolvers aan. En dat op zich schijnt meestal al voldoende te zijn. Dat is dan weer wel begrijpelijk. Ik bedoel niemand wil beschoten worden lijkt me.

Het is weer koud hier.

Gisteren en vandaag voelt en zijn de temperaturen weer winters geworden. 's Nachts vriest het en overdag komt het niet boven de 4-8 graden uit. Wat valt dat toch weer tegen na 2 dagen zomerweer te hebben gehad.

Wel is het dan lekker poetsen, wat we dus al gedaan hebben. Pa heeft de basement gepoetst en ik het woongedeelte. Straks nog even boven en de strijk, want ons moeder voelt zich niet lekker. Die is wat laxerende spulletjes vergeten en heeft daar nu problemen mee. De stakker, ze hangt en ligt maar wat.

Nu heb ik dus tijd om te bloggen en te mailen. Pa leest een boekje of een krantje en kijkt wat rond. Zoveel indrukken hebben ze hier. Ook zij hebben de herten in de tuin gezien en zijn verrukt van onze volière, die we niet hoeven schoon te houden.

Gisteren hebben we bloemkool met kaassaus, broccoli met karbonades en aardappeltjes gegeten. Vandaag wordt het pizza met een kaaskorst. Er zit dus normaal een vrij droge korst aan, maar bij deze zit er kaas in verwerkt, dat smelt bij het bakken. Zo wordt echt alles opgegeten.

Vanmiddag ga ik weer quilten. De afgelopen keer werd er al aangekondigd dat het deze keer makkelijker zou zijn, dus ik ben benieuwd. Ik heb wel al een vermoeden, maar zij kennen de kneepjes van het vak. Ik leer er veel, met name het goed snijden van de stof. Om dit goed uit te puzzelen kost veel tijd.

Winkelen met ons pa en ma

Jawel hoor, na de koffie met koekjes testen, gaan we vandaag met ze naar de Mall, op zoek voor schoenen voor Opa en Joey.

Bij de eerste winkel Sears stuiten beide heren op een stel schoenen. Joey past en koopt, terwijl opa met een nieuwe schoen aan, de bijbehorende schoen en doos niet kan vinden en na een half uur zoeken, met een medewerkster van de winkel is de doos nog niet gevonden. Jammer, maar opa heeft het voorlopig weer gehad en wil niet meer passen vandaag.

Ondertussen scoort Joey ook nog een zwembroek en heeft hij de spullen al in de auto gelegd.

Opa en oma kijken hun ogen uit, wat een winkels en zo ingewikkeld. En wanneer ze even niet opletten (wij dus ook op hen) ben je elkaar zo kwijt.

We bekijken wat kledingwinkels en besluiten bij de Mac een sunday ijsje met caramel te nemen. Hebben we tenminste al een toetje op.

Na de Mall te hebben gezien, wil Nikkie langs Toys'R'us, een grote speelgoedwinkel en kiest een Bratzpopje uit. Die heeft ze, vindt ze, nog niet genoeg. Opa laat zich ondertussen informeren over verschillende laptops en besluit er nog maar eens een nachtje over te slapen.

Daarna nog even langs Barnes & Nobles, boekjes kijken en ernaast bij Best Buy binnen.

Rond zes uur gaan we naar huis, waar we een zelfgemaakte kippensoep (uit de diepvries) en pasta met verse pesto en gamba's met salade eten. Nikkie werkt ondertussen haar werkstuk af, zodat ze het mee naar school kan nemen.

O ja, en voor degene die nieuwsgierig is naar de uitslag............ de biologische koekjes waren het minst, de koekjes gebakken met het nr. 1 meel uit Amerika waren unaniem het lekkerste.

Zaterdag 12 april

Vanmorgen rond half tien hebben we een Amerikaans ontbijt gegeten. Dat betekent ieder voor zich en met bord en al lekker buiten op de porch in onze pyjama's eten.
Behalve Joey, die had haast, want hij moest het gras maaien. Gisteren had ik een bruin broodje en een krenten/kaneel met peacan broodje gemaakt. En alles smaakte uitstekend! Na het gebruikelijke ritueel van wassen, plassen, tandenpoetsen, begint het te regenen.
Joey is gelukkig net op tijd klaar met grasmaaien. We drinken koffie met meegebrachte truffels en Nikkies handmade oatmeal cookies. Normaal drinken we hier alleen in het weekeinde een Nederlands bakkie, maar met de visite (die hun eigen DE-koffie hebben meegebracht) vallen we weer terug in oude gewoontes.
Michael komt vandaag spelen en Jack en Joey gaan hem ophalen. Bij terugkomst hebben ze een oude tv meegebracht, Cathy en Paul willen hem niet meer. En ja, wel handig voor in onze basement. Nu nog een abonnementje met een extra room aansluiting en dan kunnen ze ook daar tv kijken.

Paul komt mee en we drinken maar weer eens koffie en spreken af dat we 's avonds samen gaan dineren met zijn allen. Omdat we te weinig plaats hebben voor iedereen, komen ze eerst bij ons langs om de jongens op te halen.

Rond 2 uur hebben we een afspraak bij de tuinboer. We krijgen een rondleiding en hij gaat kijken wat we zoal leuk vinden. Ondertussen lopen ook ons pa en ma een rondje en komen met het idee om een plant of boom te schenken. Kijk dat is altijd leuk!!! Ze vinden dan dat we een mooi aandenken hebben en een vergoeding voor de logeerpartij en natuurlijk vinden we dat een geweldig leuk initiatief ! Die houden we erin!

Thuisgekomen moet Nikkie nog haar laatste koekjes bakken voor het Sience Project. Ditmaal met volkoren biologische handgemalen meel. Ook worden er foto's bijgemaakt van de werkwijze.

En na een kleine twee uur ruikt weer het hele huis naar de koekjes. Natuurlijk moet er weer geproefd worden. Niet slecht, maar ik heb niet het idee dat ze erg veel van elkaar verschillen qua smaak. Maar omdat we zo gaan eten stellen we het echte proeven tot morgen uit.

Rond half zeven rijden we dus met de Bristows en mijn ouders naar "de buren", Neighbours, een restaurant dat in de Windhurst ligt. Dit is een nieuwe wijk, die relatief dicht bij de onze, maar toch op 15 km afstand ligt. Deze wijk lijkt sterk op onze Nederlandse wijken met name de stoepen en lantaarns. Helaas hebben de winkeliers het hier zwaar. Ze kunnen niet concurreren met de 'grote jongens, winkelketens' in Lynchburg. We hebben wel al gezien dat een bakker en slager hier goud geld kan verdienen. Want we horenveel klachten van bewoners over de beperkte keuze die ze hebben.

Enfin verder over ons etentje. Eenmaal gezeten vinden we het moeilijk een keuze te maken. Maar uiteindelijk wordt er beslist en eten we op ons gemakje. De kinderen sluiten af met een megatoetje zoals je kunt zien.

Een mini appeltaart met ijs en slagroom.

Eenmaal terug thuis, spelen nog het bekende kaartspel terwijl de kinderen in de basement samen op de Wii gaan spelen. Rond 11 uur vertrekt de visite en duiken wij na een ontspannen dagje ons bed in.

De BBQ avond en zaterdag ochtend

Wat een avondje. Het werd rond 5 uur bewolkt en ik vreesde voor onweer, maar de goden waren ons goed gezind
Dus om half zeven ging ik Nikkie ophalen van de jazzgym en daarna Jack van zijn drukke baan. Thuisgekomen gaat al gauw de BBQ aan. De aardappelsalade en een salade met tomaat en komkommer hebben oma en ik voorbereid. Jack bakt ondertussen de rib-eye steak en Duitse bratworst, die we hier ook kunnen krijgen. Erbij een white Ziffandel (in onze ogen een rosé), Jack zijn Hoegaarden en de kinderen een Mountain Dew, een populaire frisdrank die de kinderen erg lekker vinden.
En al gauw smullen we buiten van onze eerste BBQ van dit jaar. Het weer blijft prachtig en we zien de zon ondergaan, terwijl de krekels tsiepen. Zo weten we dat het voorlopig nog droog blijft. En na het eten lopen we in ons straatje/bergje en opa en opa bewonderen het, met al zijn mooie huizen en joekels van tuinen. Tegen 10 uur liggen we te bed....

Opa van Paemel wil ook wel eens iets melden ;
We zijn na een goede envlotte reis hier in Forest aangekomen. Miranda en de kinderen stonden ons op te wachten. Wel verwacht maar toch effen slikken.
Ze wonen hier vorstelijk, een hele mooie streek en een pracht van een huis, met ruimte voor heel de familie.
Gisteren hebben we met Miranda wat geshopt en Lynchburg even bekeken. Typisch Amerikaanse plaats, het kwam ons allemaal vertrouwd en bekend voor en herkenbaar vanwege onze trip die we enkele jaren geleden met de camper door Amerika maakten.
Ik moet nog schoenen gaan kopen, want de zolen zijn er tijdens de trip hierheen vanaf gevallen. Ik kwam dus op een schoen en een klop in Amerika aan, hahahaha.....

Gisteren was het weer echt schitterend, maar vandaag is het gaan regenen. Joey was net op tijd klaar met het gazon te maaien. Dat werkt prefect met zijn John Deere machine. Voor het thuisfront heb ik al ca. 10 min. videofilm geschoten. Benieuwd hoe 't er uit zal zien, want jullie krijgen dan toch betere indrukken dan met foto's vind ik. Oké een andere keer meld ik me nog wel eens. Groetjes en tot web eens.

Oma en opa's eerste dag hier.

Terwijl de kinderen aan het ontbijten zitten, breng ik Jack weg. Ondertussen arriveert Opa ook aan de ontbijttafel. Lekker eten van het verse 9 granen brood met onze "Goudse" kaas en al dat heerlijke zoetbeleg. Meteen is de cornflakes verdwenen van de ontbijttafel. En vallen we weer terug in onze Nederlandse ontbijtgewoonten. Een kopje thee en koffie bij het ontbijt laat zich goed smaken. Vervolgens breng ik de kinderen weg en eenmaal thuis worden de koffers echt uitgepakt. Waarna Opa en oma op het gemak de omgeving rond ons huis bekijken.
Het is inmiddels 16 graden en dat om 9 uur 's morgens!!

We drinken gezellig koffie met meegenomen truffels en het plan is om te gaan shoppen. Ik laat ze de quiltwinkel zien en ook zij kijken hun ogen uit bij het zien van al die prachtige kleuren en werken.
Er hangen ontwerpen van een Nederlandse quiltontwerper te zien; Jacqueline de Jong.

Er wordt natuurlijk weer stof gekocht door de dames, want ook ons moeder heeft wel een stofje gevonden waar ze t.z.t. een bermuda van wil gaan maken. Na een uurtje shoppen gaan we een naar de Sams club, wat boodschapjes halen. En de airco joekelt ondertussen zowel in huis, winkels en auto's.
De temp loopt weer op en al snel is het 27 gr in de schaduw. We zijn rond twee uur weer terug thuis, mooi op tijd om de kinderen thuis te zien komen. Ook die komen met rode wangen thuis. De zwemkleding wordt aangetrokken en meteen een nieuw speeltje: een matje waaruit water gesproeit komt.

Dus al gauw glijden ze de heuvel af en ook van de trampoline wordt gebruik gemaakt. Oma zont al weer wat bij.

Straks nog een bbq-tje verzorgen. Maar terwijl ik dit tik begint de lucht te bewolken. Ojee, ze hebben omweer voorspeld. Ik zal toch niet te laat zijn.........