En nu weer opknappen

Gisteren was ik naar het vrouwenziekenhuis hier geweest voor een kleine ingreep. Poliepen werden verwijderd uit mijn baarmoeder. Het was een poly klinische ingreep en met behulp van een valium pilletje en nog wat meer werd ik zo rustig mogelijk gehouden. Wat tot resultaat had dat ik de hele dag erg suffig was. De ingreep op zich was kort maar toch als erg pijnlijk ervaren. En de rest van de dag had ik dus last van buikpijn. Maar met behulp van wat pijnstillers en een elektrische waterkruik was het goed te doen. Ware het niet dat ik erg versuft was. Maar wat een uitvinding die elektrische kruik. Weegt zo goed als niets en koelt niet af. Sterker nog, je kunt hem op 3 verschillende standen zetten. Wat ook erg fijn is overgens. En dus was manlief de hele dag thuis om mijn bij te staan. Helaas heeft hij aan mij vrees ik erg weinig gehad. Ik daar in tegen was maar wat blij om iemand rondom me te helpen die me met het lopen begeleide, want ondanks het gevoel dat je toch kan lopen, liep ik denk ik erg langzaam en zweverig. En dus aangezien ik zowat de hele dag met mijn ogen heb dicht gelegen voel ik me dus rond middernacht lekker wakker. En wat te doen dan.....juist naar beneden om jullie een berichtje te schrijven.

Overgens kreeg ik heel wat e-mailtjes en telefoontjes om met sterkte te wensen en hoe het nu met me was.....wat erg fijn is overgens. Bedankt nog hiervoor.

En de kinderen hadden overgens ook de eerste twee uur vrij....ivm het ijs.....al vroegen wij ons inmiddels af: Welk ijs? Want dat was in de afgelopen nacht verdwenen en scheen de zon alweer van 's morgens vroeg. En kwam Nikkie thuis met haar tweede rapport. Erg goed overgens. Bijna allemaal A en twee B, wat hier nog steeds inhoud overgens A=9,4 en hoger en een B=8,5 tot 9,3. Wat hier ook nog eens inhoud dat je op de ere- rol mag staan. We zijn dan ook erg trots op ons dametje en dat voor bijna 1,5 jaar hier te wonen en te weten dat zij mog geen woord Engels sprak overgens, Zo zie je maar dat die kinderen echt sponsjes zijn met het opnemen van stof. Helaas is de andere kant dat ze van het Nederlands steeds meer kennis verliest met schrijven. Gelukkig leest ze toch nog regelmatig Nederlandse boeken om toch weer wat bij te blijven. Joey zal morgen denken we zijn rapport mee krijgen.

En nog een dagje ijsvrij

Terwijl de wereld om ons heen in een ijs landschap verandert blijven we verplicht thuis. Jack is deze morgen zelf naar het werk gereden. Hij moet naar de tandarts en aangezien wij toch niet onnodig buiten de deur komen is dit wel zo handig. Dus mochten wij uitslapen. Maar tegen half negen zijn we allemaal alweer beneden. En tewijl ik de rolgordijnen optrek komen deze beelden ons tegenmoet.

Verandering zit in de lucht.

Nadat we vanmorgen gewekt werden met ijzel, en dus de kids niet naar school hoeven, heb ik manlief weg gebracht, de auto naar de garage gebracht en bij thuiskomst waren ze wakker. lekker op de computer naar weer wat blogs gekeken en wat me opviel is dat iedereen zijn huisje weer aan het pimpen is. Ook ik was gisteren weer lekker bezig.

Gezellig een bloeiend bolletje op de tafel

Een kransje in de Valentijns-sfeer, idee gepikt via mijn blog vrienden

Een close-upje dan

Eindelijk een plaatsje gevonden voor het rekje! En gelijk mijn engeltje eraan. Mijn mozaiekwerkje hing er al. En voor mijn mandje heb ik ook al iets bedacht. Afwachten maar.

Gezellig weekeindje

Zaterdag middag, na een gezellig familie-ochtendje, gaan we met onze Engelse vrienden mee om te gaan kijken naar hun hondje. Joey rijdt deze keer helemaal naar down-town. Nikkie en ik zitten bij Micheal en Cathy in de auto. Dit i.v.m. de wet. Maar het hondje mag pas a.s. woensdag opgehaald worden i.v.m. een operatie die eerst uitgevoerd moet worden, op dinsdag dus, om het beestje onvruchtbaar te maken. Het hondje is nu nog maar een week of 7. Het is een kruising tussen een labrador en een pittbull. Gelukkig is ze de rustigste van het nest van 6. Meest labrador zullen we maar zeggen. Foto van haar kunnen jullie zien op Cathy's blog.

Wij waren ook bezig met een hondje zoals je misschien al gelezen had bij Nikkie op der blog. Alleen waren ze vergeten om ons door te geven dat het beestje al bij mensen zat. Dus na een lange periode van geduld hebben, wat ze zelf gezegd hadden....ging het feest dus niet door. Maar in het asiel zat er niks na ons aller zin. Wel genoeg keus, maar vele pitbulls en grote honden. Wij, okee ik wil liever een kleinertje. Zo een die in mijn handtas past zeg maar, of zoals mijn schoonvader opmerkte een sleutelhanger dus. Nee, ik vind tekkels erg leuk, maar manlief vindt dat weer niks. Die vindt een collie erg leuk. Nikkie vindt de chiwawa's weer leuk en Joey zou het liefs een labrador willen. Kortom vindt het dan maar eens. Vandaar dat we na maanden kijken al blij waren met Reggie, zoals je kon zien, was het een schatje.

Na het bezoek gingen we weer eens lunchen. Ditmaal zonder Paul, die was thuis allerlei klussen aan het doen(hopelijk). Dus op naar het oude station down-town, hier was ik al eerder met Anya en de van Empeltjes geweest, en bestelde daar allerlei verschillende burgers. Jack was hier blijkbaar nooit eerder geweest. Alles smaakte heerlijk, al waren de jalepina-pepers vers en ERG pittig! En dus na die verwijderd te hebben was het nog steeds pittig, maar het TE was nu verdwenen.

Nadien naar ons, de kids verdwenen al gauw de basement in om te gaan gamen en wij deden ons favoriete kaartspelletje. Tegen vieren vertrokken de kids samen met Cathy richting terug richting Goode. Ze mogen mee logeren en het huis helpen veilig maken voor het nieuwe huisdier daar. De katten hun nagels zijn inmiddels terug geveild, zodat zie niet gelijk het kleine beestje kunnen krauwen.

En wij.....wij gingen naar de Mall, waar we tot ontdekking kwamen dat er al een stuk of 10 winkels/marktplaatsjes verdwenen waren. Daarna na de Sam's boodschappen halen en daarna door naar de boekenwinkel Barns & Nobels. Hier zit overgens een Starbuck-koffieshop in. En onder het genot van een voor Amerikaanse normen een lekker bakje cafe-laitte met caramel en een stawberry milk-shake (zonder koekjes fam de Bruin) loerden we lekker door wat boeken. Tegen negen weer thuis en keken de film JFK. het verhaal van John F. Kennedy. Ik handwerkte wat ondertussen weer eens aan de Ark of Noah. Werkte het ene na het andere kleine werkje weg. En tegen 0.30 uur lagen we in bed. Gek is dat elke keer toch weer om geen kids thuis te hebben.

Hier zie dat ik zijn handen van Noah en de snuit van de kat moet doen.

Ook verander ik hier en daar iets van het orgineel om het ook war meer mij werkje te laten zijn. Zo hebben de vogels op de leeuw zijn rug het zicht van de Red Cardinal gekregen. En maakte dit projectje van Linette Anderson disigns de volgende ochtend af tot zover. Dit is overgens gratis te downloaden op haar site.

Groot is het niet overgens, het geheel zal denk ik de omtrek van die linnen tasjes hebben. Maar het is wel erg leuk om dit te frutten zo tussendoor. Enne Monique herken je ze? De lapjes die ik van jou had gekregen voor mijn verjaardag kleuren er erg leuk bij, vindt je niet?

Valentine is on the way

Nog een maand en dan is het alweer Valentijnsdag. Hier is het net als in Nederland waarschijnlijk. De winkels liggen alweer vol met harten van allerlei materiaal, maar vooral snoep en chocolade in de rode- roze- witte kleuren. Vooral de m&m's zijn in in verschillende zakken, maar eerlijk gezegd heb ik geen idee wat er nu anders aan zou moeten zijn. Waarschijnlijk kleur of zo. Maar dit heeft me weer tot een nieuwe deurhanger geinspireerd. Mensen hier hangen echt bijna het hele jaar door kransen aan hun voordeur met ......nep plastic bloemen. En aangezien ik eerder als Zeeuws meisje de voorkeur geef aan vers.....wordt dat het dus niet. Want zoals jullie vast al begrepen zijn die hier: a. onbetaalbaar en b. amper keuze en c. het nacht-vorstje, die ons nog steeds trouw bezoekt elke nacht. Dus neuzen weer eens wat op andermans blogjes en vond ik een leuk hartje, wat hier erg op lijkt. Natuurlijk geen patroon, maar hoe moeilijk kan het zijn. Men neme wat borden gebruik een gedeeltje om de omtrek ervan te nemen en maak er een half hart van. Leg dit op de stofvouw, zodat je een hele krijgt.

Een borduurseltje er op met een leuke tekst en nog wat hartjesknoopjes gemaakt van fimo. En zo voort.... Nu ja, het is toch een flinkert geworden. En vooral door het jarenlang bewaren van deze lapjes, kwam dat nu weer van pas. Voor de geintresseerden: Het witte nep-bont had ik ooit een jasje voor Nikkie van gemaakt, destijds was ze een half jaar, en dat kwam nu weer mooi van pas. En het rode ruitje kwam van een sjaaltje dat ze rond der nek had, bij een oranje rood bloesje. En de mini-wantjes ......had ik destijds iets groter gemaakt. Maar het resultaat is denk ik weer wel gelukt.

Half jaarlijkse examens van de kids bijna voorbij

Op de scholen in de States krijgen de kinderen 2x per jaar examens over wat ze het halve jaar ervoor geleerd hebben. Ik denk dat je het met de jaarlijkse cito van Nederland mag vergelijken. Nikkie is inmiddels klaar en Joey heeft vandaag zijn laatste vak. Alleen telt de uitslag van deze wel mee voor het rapport. En volgende week krijgen ze deze. Echt een verrassing is het niet, want cijfers van de kids worden hier binnen twee dagen al via de mail doorgegeven. Sta je dus nooit voor verrassingen en de gemiste proefwerken mogen ze dus later inhalen. Mocht het geen effect hebben op je puntenlijst wordt dat ook verteld en hoef je ze niet meer in te halen. Want ook steeds wordt het gemiddelde erbij aangegeven van het kind, maar ook van de klas, en bij de examens zelfs van de staat.

Is misschien wel zo handig voor het schoolbeleid in Nederland. Dit systeem heeft ook amper ouderavonden. Als er iets is mail je gewoon en eventueel kun je ook een afspraak maken.

Verder heb ik heerlijk gebeld(uiteraard via Skype) met onze oude buurtjes uit Bergen op Zoom, die alweer een jaar of 7 in Engeland wonen. Dat was al geleden sinds de verhuis uit Nederland naar de States. Natuurlijk hadden we nog wel contact via de mail, maar om ze te zien en te spreken is toch vele malen leuker.

Verder is mijn deel twee van de Winter Wonderlap ook weer gestiched, zoals dit soort borduren ook wel genoemd wordt. Nu vindt ik borduren eigenlijk wel een grote naam voor dit soort , gewoon lijntjes volgen werk. Nog een te gaan!

En mag ik a.s. vrijdag eindelijk aan het laatste blok van mijn zwart/grijze/witte quilt gaan werken. Ik zat vast hiermee, omdat er twee stukjes in dit patchworkje zitten die ik nog nooit gedaan heb. En bij de eerste poging thuis.......ja die mislukte dus gewoonweg. Maar dan kan ik die eindelijk afmaken, want mijn show-wand zit vol geplakt met al mijn werkjes. Sjaante, zoals onze Dear Jane ook wel genoemd wordt, mag daarom maar even wachten, want ik kan het gewoon weg niet kwijt meer.

En bij Jack op het werk....minder leuk bericht.....daar heeft 60 man vanuit de werkvloer 14 dagen verplichte vakantie moeten opnemen!

Wat onbetaald is overgens......hier in de States.

Vandaag, dinsdag 20 januari 2009, wordt Obama onze nieuwe president

Hier door is de hoop van de hele wereld weer wat gerezen, want Bush is als een slechtste president ooit benoemd. Je zult dat kruisje maar mogen dragen. Nadat we zondag op tv, net als jullie in Nederland een gratis concert ter gelegenheid van de a.s. benoeming van de president gekeken hebben, moet ik zeggen dat ik het erg knap vind dat hij deze job aanvaard. Het hele land bezit een giga schuld, de ecomomie is ernstig beschadigd. En steeds meer werkelozen komen er bij. Het einde is nog niet in zicht vrees ik. Kortom geen leuk vooruitzicht denk ik. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan. Er wordt immers niet niks van hem verwacht! Wereldvrede, een gezonde economie.... Nu heb ik wel het gevoel, dat als er een die dat waar kan maken.....hij het wel is. En weer ben ik onder de indruk was van zijn statige, doch ontspannen uitstraling terwijl hij zijn toespraak hield voor de 300 duizend mensen die daar buiten op de Mall stonden. Maar ook van de keuze voor de liedjes van het concert die hij grotendeels bepaald had. Obama zijn uitstraling is zelfverzekerd en eerlijk (volgens mij) en het concert was voor de verandering op zowel de jongeren, de ouderen en de kleurrijke bevolking gericht. Knap ook van

de toeschouwers die door weer en wind uit het hele land hier naar toe waren gereisd, want het was erg slecht weer (ijzel en sneeuw) en erg druk op de wegen, zo richting de hoofdstad. De temperatuur was zondag nog steeds onder nul, en je zult er maar al die uren gestaan hebben! Binnenkort zullen we hier ook vast een griepepidemie krijgen vrees ik.

Vanaf 10 uur in de ochtend, hier wel te verstaan, draait alles op de tv om deze bijzondere dag . Succes president Barak Obama. En hopelijk krijgt hij deze vooruitgang voor elkaar!

Aan de quiltdames die deze vlag gemaakt heb zal het vast niet liggen.
En wat ik nu ook bijzonder vind, is dat wij daar rondom het Lincoln memoriol al 2x rondgelopen hebben op deze laatste 1 1/2 jaar........

Kwart voor 8 in de ochtend: Vanaf 5 uur in de ochtend stromen vele jeugdige bezoekers de Mall binnen. Nu hoorde ik al dat er geschat wordt op 2 miljoen mensen. Om richting het centrum te komen moeten mensen door veiligheidspoortjes en tassen worden binneste buiten gekeerd. En vol dat het nu al staat! Met mensen uit alle Staten. Ik hoorde Maine, Florida, Carlifornia en zelf Alaska. En je moet weten dat het vandaag weer niet boven het vriespunt komt. Sneeuwval al in Washington en omgeving valt en ligt. Vele mensen hebben hebben gelukkig vele lagen aan, zo showde de veelal jongeren echt al hun laagjes, net als de tv mensen trouwens. Er schijnen ook vele mobile wc te zijn. Moet daar niet aan denken hoe die er later op de dag uit zullen zien. Maar of dat ze ook af en toe met koek en zopie langs zullen komen?????

Net na de benoeming rond 1uur: Er zijn 1.4 miljoen mensen op de Mall rondom het Witte Huis. Er zijn zelfs mensen uit Europa, Afrika en Azie alleen voor deze gebeurtenissen langs gekomen. Zonder slaapplaats of iets ....maar met volle overtuiging dat zij erbij moesten zijn!

Wat een toespraak! Hij sprak de hele wereld aan en zo ontspannen. En met overtuiging. Nu maar hopen dat alle volken gaat meewerken aan de wederopbouw van deze wereld. Wij gaan er voor ! Hier zijn onze kinderen trouwens niet vrij zoals in Washington DC, maar daar zie ik de schoolbussen niet zo makkelijk door die mensenmassa rijden daar vandaag.

Recept Honingkoek

Laatst had ik toch mijn eerste eigen honingkoek gebakken. En ik moet zeggen dat hij heerlijk was. En aangezien er al vraag naar het recept was bij deze dan.

Benodigdheden:
250 gr. zelfrijzend bakmeel
100 gr lichtbruine basterdsuiker
3/4 theelepel nootmuskaatpoeder
1/2 theelepel kruidnagelpoeder
1 1/2 kaneelpoeder
125 gr honing
2 eetlepels gembersiroop(zelf heb ik gemberpoeder gebruikt bij gebrek aan de siroop)
iets meer dan 100ml lauwe melk

Oven voorverwarmen op 150 graden C of 300 graden F.
Alle ingredienten behalve de vloeibare mengen en doorroeren. Dan de melk er langzaam door roeren tot het cakedeeg- achtig is. Eventueel wat perle suikers erover strooien. In een ingevet hartvormig bakblik plaatsen en ongeveer 45 minuten laten garen. Voor het lekkerste resultaat enkele dagen laten rusten in freezerpaper. En een plastic zak erover. Smakelijk!

Joey's rijbewijs.

Vanmorgen om 8 uur, terwijl de temperatuur -20 graden Celcius aangeeft begeven de heren zich op weg naar de DMV, wederom om Joey's drivers permit pogen te gaan halen. En na een uurtje belt hij op. Yes mam, ik heb hem! En als ze even later binnen komen is meneer zo trots als een pauw. Terecht overgens, want hij had er de laatste 2 dagen flink tijd aan besteed.

En ziet hij er niet blij uit?

Inmiddels is de temperatuur alweer opgelopen tot -13. Maar ondanks de bittere kou blijven deze gevederde vriendjes ons bezoeken. Massaal overgens.....Nu maar hopen dat de zwarte beer die hier in de omgeving gesignaleerd is zich maar niet laat zien!

Terwijl hun daar waren Skypte ik met mijn ouders. Ook dat was weer fijn om haar "live" te zien. Gisteren waren we elkaar misgelopen. En ook daar goed bericht dus, zoals je op de foto kunt zien. Deze is overgens door mijn broer Ronald gemaakt hoor!

Maar hadden jullie ook begrepen dat de kids ook maandag vrij zijn? Dit in verband met Marin Luther King Day.

En voor Jeanine de recepten van de ontbijtkoek, is natuurlijk geen Pijnenburg maar wel een goede vervanger,(ook havermoutkoekjes en chocolade fudge recept) staan op 8 maart 2008, loempia recept op 14 januari 2009 en het honigrecept plaats ik wel als we hem geproefd hebbeen en natuurlijk goedgekeurd is.

Morgen komt oma uit het ziekenhuis

Goed bericht wederom. Mijn moeder mag morgen alweer naar huis. Dat is geweldig goed nieuws. Kunnen we ze eindelijk ook zien weer door het Skype schermpje op de computer.

Maar ook kreeg ik nieuws wat onze kinderen helemaal niet erg zullen vinden. Namelijk dit:

Bedford County Public Schools will be closed Friday, January 16, 2009 due to frigid temperatures.

Dit houdt in dat ze morgen erg koude temperaturen verwachten, waardoor ze onze schattige kinderen er niet uit willen sturen (met de bus wel te verstaan). Met andere woorden: Ze zijn vrij.

Morgen wordt er 22 graden verwacht. Fahrenheit wel voor overdag, wat inhoud -6 a-7 gr. C en 's nachts 2 graden(dat is dus -17 gr. C). Maar inmiddels weten jullie in Nederland wel hoe koud dat zal zijn. Natuurlijk zijn deze temperaturen in de hoger gelegen staten heel normaal. Maar hier schijnt het een reden te zijn om ze maar thuis te laten. Je zult maar werken en dit bericht 's avonds in je mail vinden. Kun je nog snel opvang regelen....

Gisteren naar de Dear Jane bijeenkomst geweest en wederom was het kijken naar de blokjes die we allemaal gemaakt hadden. En weer was ik de enige die ze allemaal gemaakt had. De dames zijn wel blij denk ik dat ik erbij zit. Sommige durven niet te beginnen aan enkele van deze blokjes. En telkens willen ze dat ik vertel hoe ik ze dan toch in elkaar heb gezet. En dat terwijl ik feitelijk nog maar 1 werkelijke quilt gemaakt heb en er 1 bovenkant (de eerste) , plus bijna, op 1 blok na, in elkaar heb gezet. En dat terwijl deze veelal oudere dames al jaren quilt ervaring hebben. Plus het feit dat ik deze met de hand maak, maakt me ook een uitzondering. Nu is er een andere dame die nu ook enkele blokjes met de hand gemaakt had. Ook zij vertelde dat ze het meer in contole kon houden en fouten sneller verbeterd werden dan met de naaimachine. Maar voor de quilt liefhebbers enige foto's van quilts uit de shops hier.

dit is een quiltje van 20 bij 20 cm

Lekkere loempia's gemaakt

Gisteren werden na lange tijd, voor het eerst in de State eigenlijk, door mij weer eens loempia's gemaakt. Want toen onze kids klein waren lusten ze dat allemaal niet. Maar nu kreeg ik het idee, toen ik zowel loempiavelletjes als groente tegen kwam in de Food-Lion. En dus werd er 1/4 witte kool gesneden, winterwordtel op kleine stukjes getjopt, 1 preitje fijn gesneden, wat boontjes en brocolie, tauge, lente uitje en 1/2 kipfiletje op kleine brokjes gesneden. Dit alles even blancheren in kokend water tot de kipfilet er gaar uit zie. Dat dan afgieten, en in een wok wat olie, 2 teentjes knoflook, 1 spaans pepertje zonder pitjes of een gedroogde, wat hetzij verse gember of djare, peper en zout bijvoegen en even aanbakken......de inmiddels uitgedrupte groente bijdoen en blijven roeren tot een een geheel is. Laten afkoelen, rode peper verwijderen en dan met behulp van je loempiavelletjes loempiaatjes rollen. Dit doe je zo:

En lekker dat ze waren.....zo lekker dat de kids er niet vanaf konden blijven. En dat zie je als moeder toch graag niet. Eindelijk eens groente binnen krijgen zonder gemopper. Graag had ik jullie de foto's gesjowd van het eindresultaat, maar tijdends het bakken, geen tijd, daarna even met Ellen geskyped, die heeft ze wel gezien, kwijlend trouwens, en net voor de maaltijd vergeten.......Maar wat ik nog wel kan sjowen zijn die gene die in de diepvries voor een andere keer mogen liggen.

En met ons ma gaat het steeds beter. Inmiddels ligt ze in het ziekenhuis in Terneuzen sinds gister, heb weeral met der gebeld(toch fijn die telefoons op de kamer niet) en ze vertelde dat ze alweer gedouched had, der haren waren eindelijk weer eens gewassen en de wond op der borst was alweer genezen(hechtingen waren er al eerder uit, maar ook de korstjes waren al weg), alleen op haar been zaten nog wat korstjes. En ze klonk erg opgewekt. Had alweer visite gehad, misschien wel iets te veel......want ze was er moe van. Al met al goed bericht denk ik zo.

Samen met de nasi, vers gebakken kroepoek en satesaus smaakte het weer ver-ruk-ke-lijk!!!!

Onze 16 jarige trouwdag was gisteren en ....

Verliep nu als een gewone dag. Iedereen was weg, hetzij naar werk of naar school. Behalve ikke dus. Maar ook het huishouden ging gewoon door. Dus werd er weer gewassen, gestreken en gefrut. Onze inmiddels lieflijke Jane kwam langs, dronk koffie met me en verdween daarna weer op de muur in de workshop, zoals ze hier een hobbyruimte noemen.

Wat een verschil met weer toen en nu. Dat weten we, omdat er verschillende personen foto's naar ons opgestuurd hebben via de mail. Ook mijn broer Ronald stuurde er wat mooi plaatjes uit Terneuzen. Kijk maar eens mee naar de voor jullie waarschijnlijk bekende plaatjes.

Lars die de hele dag geschaatst had op de Notense Kreek, voor het eerst op natuurijs

Ook werden er lange afstanden getraind op de Noren, die ze hier niet echt kennen

Ook fietsend is het spannend en wordt uitgeprobeerd

En zo in het zonnetje is het fijn vertoeven.....denk ik

Hier nog wat foto's uit Bergen op Zoom gemaakt door Anoek Lint

hoe ziet het ijs er eigenlijk van dichtbij uit?

Plantjes uit de tuin

En ook op het Markiezaatmeer kunnen ze schaatsen

en onder uit Terneuzen made by opa Piet, die speciaal op zijn fiets was geklommen om voor ons mooie plaatjes te gaan schieten....door weer en wind

mooi he, en dat te weten dat hij zelf niet goed kan zien wat hij nu gemaakt heeft

En ook nog een paar door Miriam en Erik gemaakt van onze laatste woonplaats Roosendaal.

Nu ligt Nederland nog net onder een witte deken van het zij sneeuw of aan gereimde mist, toen scheen de zon, maar was er een fel windje. Niet te koud, want jassen gebruikten we die dag niet. Ook dook ik nog even ons fotoalbum in......en wat vliegt de tijd dan toch weer. Zien we er niet nog jong en stralend uit?

Hier ligt onze inmiddels 16 jarige knul nog heerlijk in onze armen. En 's avonds heerlijk samen koffie leuten, nou ja thee dan, terwijl ik mijn eerste stitch van het Winter Wonderland afgemaakt heb. Als je goed kijkt zie je dat dit de onderste rij is. Nog twee tegaan.....

of altans zoiets zou het moeten worden....