Een poosje terug kreeg ik van een van de blogmeiden van hiernaast het bericht dat ik uit mijn 4e bestand de 4de foto mag laten zien. Nu kon dat even niet omdat mijn computer er even weer eens mee gekapt was. En nu is hij weer gemaakt en dus kan ik dan eindelijk die bewuste foto gaan zoeken.
En waar blijk ik dan terecht te komen....in Spanje ongeveer 5 1/2 jaar geleden.
Hier zit Nikkie samen met de Tilburgse Wayne op de groene krokodil waar ze jaren lol mee hebben gehad, niet alleen deze twee, maar ook Natalie en Bas die ook samen met Joey speelden. O, dat brengt weer herinneringen terug.....
Hun vader was begonnen met dochterlief aan een duikcursus en wij kregen dus van Arjan ook een spoedcursus in ons prive-zwembad.
Maar ook dat jaar gingen wij eindelijk naar de mozaïekwerken van Gaudi kijken. Hier zie je de Sagrada Familia, waar ze (naar de info van destijds) nog zeker tot aan 2025 aan aan het bouwen zouden zijn. We hebben deze 380 trappen geklommen in een van de torens om vervolgens over de brug naar een andere toren en daar weer naar beneden te klimmen. Maar wat was dat een klim.....
Hier lacht ons Nikkie nog voor de klim....
Hier lacht ons Nikkie nog voor de klim....
Een van de prachtige be-mozaiekte torens, en allen waren anders zowel in vorm als in kleur.
Terwij de temperatuur die dag op liep naar de 35 graden, wilden we ook een bezoek nog brengen aan Park Guell, tevens ontworpen door Gaudi. Dus wij via de metro een 200 meter een straatje om, daar een hoekje om moeten nemen naar links en daar zagen wij dan dit beeld maar dan andersom. Alleen moesten we deze klim nog maken, want deze foto hebben we pas genomen toen we boven kwamen....
Nikkie had er al weinig puf meer voor, maar aangezien wij roltrapjes zagen zou dat toch niks voorstellen.......dachten wij. Het bleek dat maar 1 der trappen daadwerkelijk fungeerden! Maar wat werden we beloond. Na eerst de tuin zijn door gewandeld, gelukkig onder de bomen, en aan elke drinkkraan te hebben gehangen, naderden we dan toch eindelijk de beroemde banken. Deze zijn rondom een speelplaats in de grote van toch zeker een voetbalveld groot gebouwd.
En daar eindelijk aangekomen moesten we nog even bijtanken terwijl Jack om ijs en drank ging. Maar het was beslist de moeite waard, ook volgens de kinderen, die deze dag achteraf niet echt hadden zien zitten....
2 opmerkingen:
Hey Miranda,
hoe herkenbaar de klim naar Parc Guell. Wij dachten ook: jippie er zijn roltrappen maar ook toen waren ze buiten werking. We hebben halverwege maar even een rustpauze ingelast. Er was daar een klein groentewinkeltje waar ze voor ons een lekkere meloen in stukken hebben gesneden zodat we even bij konden komen. Wat smaakte die heerlijk....
groetjes Conny
Dat waren nog eens tijden.De kinderen herken je nog nauwelijks.Je ziet maar de tijd gaat snel
Liefs ma en pa
Een reactie posten