zaterdag 28 februari 2009

Nog 5 nachtjes slapen....


Nu al, terwijl we in afwachting zijn op a.s. donderdag op zijn komst, hebben we stiekem al veel tijd gestoken in onderzoek en spulletjes te halen, en hem al elke dag minstens een uurtje met hem gespeeld. Zo went hij namelijk al steeds beter aan onze geuren, en wordt zijn overgang naar hier makkelijker. Vandaag hebben we de bench al opgezet. Een kussentje erin en al wat knuffels, waaronder een kluif waarin een hartritme in te horen valt, zodat hij zijn broertje denkt te horen. En nu maar hopen dat het zal helpen met het in slaap vallen.










En voor Nikkie zijn we gisteren om een saxefoon gegaan ( doei klairinet, zoals ze zelf zegt)) bij de plaatselijke muziekwinkel. Want het schijnt zo te zijn dat als ze saxefoon speelt het veel moeilijker wordt om weer terug naar de klarinet te gaan. Natuurlijk kregen we er gelijk een mee, die we konden huren. Een flinke blingbling toeter dus, met bijbehorend boek en dvd erin, waarin ze dus samen mee achter de tv kan toeteren. Zoals jullie kunnen zien op de tweede en derde foto. Zaterdag middag kwam Alex, der nieuwe vriendin langs en de dames probeerden samen wat te fluiten. Alex op een dwarsfluit en Nikkie nog op beide instrumenten. Al viel het voor de laatste niet echt mee om een lekker deuntje al te spelen op de saxefoon. Maar ook Jack is duidelijk gecharmeerd van die toeter en probeert ook al verschillende noten weg en voelt zich al een muzikant. Hihihi, nog niet precies is mijn oordeel, maar nog flink blijven oefenen....


























Daar vonden we een dame die getrouwd met een Nederlands- Indisch man blijkt te zijn. En het toeval wilde dat we dus over het Indonesche eten begonnen. Hij kon nog gado-gado maken. Want het was zo moeilijk om aan kruiden te komen hier. Dus aan haar de tip gegeven van een Nederlandse on-line winkel. Toevallig had ik via deze shop Kaas en Co, afgelopen zondag voor het eerst eens een bestelling gedaan,(tip gelezen via Petra uit Vienna) welke al woensdag via de pakkettendienst binnen kwam. Het was niet echt goedkoop, maar de 3 ontbijtkoeken en 1 doosje dropjes, 1 flesje curry, een potje piccalilly, 1 pot zeeuwse stroop en 2 pakken appeltaart en 2 pakken cakemeel en een zakje gebakken Indonesische uitjes kosten bezorgd en wel iets van rond de $55,-. Maar wel erg fijn om te weten dat er voor als de nood hoog is we daar voor een en ander terecht kunnen.
















Verder heb ik weer een aantal blokjes met Dear Jane gemaakt. Waaronder het eerste hoekstuk. Maar ook B-1 en M-1 en M-2. Allemaal leverden ze geen problemen op met het maken. Ik moet zeggen dat ik het gevoel heb, het veel beter onder controle te hebben door het met de hand te naaien, dan met het naaimachine. Waarschijnlijk omdat ik de neiging heb om er een lekker thempo-tje in te houden op die laatste en zo het spoor bijster ben. En morgen gaan we naar een quiltshow in de omgeving van Williamsburg, de intressantste die in de staat Virginia gegeven wordt naar het schijnt. Alvast een kijkje zelf nemen ga dan naar deze site: http://www.quiltfest.com/. Ondanks dat het in de zelfde staat is zullen we er ongeveer 4 uur enkele reis over rijden. Jullie begrijpen dat we vroeg zullen vertrekken. Hopelijk redden we 7 uur.
En Danielle is geopereerd aan iets in der buik, waarschijnlijk lidtekenweefsel van een operatie uit haar peutertijd. Ze had alleen erg veel problemen nadien met ademen. En dus kreeg ze extra zuurstof en mocht pas na twee nachten na de operatie vertrekken, toen ze uiteindelijkop zichzelf kon ademen. We zullen ze zo nog even gaan bezoeken.

4 opmerkingen:

Cindy at her Country Home zei

Spannend....Miranda! En wat een muzikale familie, leuk hoor.
Zal het komend nieuwe gezinslid lekker meezingen met jullie.
En gado gado, ben jij ook van Indische afkomst?
Ga nog even uitvoerig lezen over je NI en alle leuke verhaaltjes, dag dag Cin X

Miranda zei

Nee Cindy, geen indo-bloed, maar mijn beste vriendin Ellen, waarvoor ik mijn eerste quilt gemaakt had is dat wel. En samen hebben we vele Indische schotels klaargemaakt. Dus ik ben wel gewoon mee opgegroeid...vandaar.
Groetjes

Bibi zei

Haha, jaja, de meeste Indo's praten graag over eten;-)

Shirley zei

mooie DJ blokjes, ik hoor dat vaker dat men met de hand er meer controle over heeft. Heb je het ook al eens geprobeerd met foundation piecen? Trouwens, die kersentaart brrr, zag er mooi uit maar met een chemische nasmaak, zonde zeg. Maar dat vind ik sowieso van de snoepjes in Amerika, smaken heel anders dan die van ons.